گفت و گو با رضا فیاضی بازیگر مشهور کشورمان ، او عاشق مسافرت است

مصاحبه با رضا فیاضی

رضا فیاضی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر متولد سال ۱۳۳۲ در شهر اهواز است و سال‌ها حضور در عرصه
هنر را تجربه کرده.
فیاضی علاوه بر بازیگری، در زمینه‌های نویسندگی، اجرا و کارگردانی نیز به فعالیت مشغول است.
این بازیگر تا به امروز در سریال‌ها و فیلم‌هایی همچون پهلوانان نمی‌میرند، قصه‌های تا به تا، بچه‌های نسبتاً بد،
روزگار قریب، روز واقعه، روسری آبی، پرنده باز، مجسمه، عبور از تله، تبریز در مه و…
به ایفای نقش پرداخته است.

این بازیگر تا به امروز در سریال‌ها و فیلم‌هایی همچون پهلوانان نمی‌میرند، قصه‌های تا به تا، بچه‌های نسبتاً بد، روزگار
قریب، روز واقعه، روسری آبی، پرنده باز، مجسمه، عبور از تله، تبریز در مه و…
به ایفای نقش پرداخته است.سلامت آنلاین با او در خصوص وضعیت سلامت و تغذیه با او گفتگویی انجام داده است.

آقای فیاضی، چرا این روزها مردم اینقدر کلافه و زودرنج شده اند؟

نقطه ضعف و مشکل اساسی را در مسایل اقتصادی می‌دانم.
اگر زودرنج و حساس شده‌ایم به خاطر فشاری است که بر ما وارد می‌شود و به روحیه آدم‌ها آسیب می‌رساند.
فکر می‌کنیم حق و حقوق‌مان خورده شده و در فشار اقتصادی هستیم.
به عنوان نمونه راننده تاکسی که ۵۰۰ تومان بیشتر می‌گیرد فکر می‌کند حقش را گرفته و من هم فکر می‌کنم
حقم خورده شده و همین باعث کدورت و درگیری می‌شود.
اگر سلامت روح در جامعه باشد آرامش در پی دارد و هرگز این کدورت‌ها و زودرنجی‌ها پیش نمی‌آید.
تا آن‌جا که یادم می‌آید در گذشته اصلا مردم این‌گونه نبودند و آرامش بیشتری داشتند.
منی که سال‌ها برای کودک نوشته و کار کرده‌ام چند سالی است که نتوانسته‌ام در این حوزه فعالیت داشته و
از تخصصم استفاده کنم.
صداوسیما می‌گوید پول ندارم، برو اسپانسر برای خود بیاور.
قرار باشد هم کار کنم و هم زیر بار قرض بروم که منطقی نیست و باعث رنجش دوستان می‌شود.
به یکدیگر بی‌احترامی می‌کنیم.
ما مردمی مهربان، شاعر و طبیعت‌دوست بودیم.
فقط یک مشت شعار تحویل هم می‌دهیم.
رفتارهایمان زشت و زننده شده است.
کنار دریا و رودخانه و خیابان آشغال می‌ریزیم و همه چیز را نابود می‌کنیم.

چقدر زندگی را آسان می‌گیرید؟

کی گفته آسان می‌گیرم؟ همه چیز برمی‌گردد به وضعیت اقتصادی.
دلم می‌خواهد زندگی را آسان بگیرم چرا که کمتر آسیب می‌بینم.
روحیه من آماده هر چیزی است.
رفتار عصبی این روزهایم بر می‌گردد به این‌که در بازی استقلال و پرسپولیس برادر نازنینم سکته مغزی کرده و درگیر
آن هستم؛ پس اگر هم بخواهم زندگی را آسان بگیرم نمی‌شود و یکسری چیزها از خارج به من تحمیل می‌شود.

چقدر به تغذیه‌تان اهمیت می‌دهید؟

من خودم به شخصه آدم تنبلی هستم.
برخلاف ظاهر فیزیکی‌ام که نشان می‌دهد خوب می‌خورم، اگر همسرم نباشد درست کردن یک دانه تخم مرغ هم برایم سخت
است.
همسرم خیلی به سلامت من توجه می‌کند و به آن اهمیت می‌دهد.

آیا در خوردن محدودیتی دارید؟

خودم تشخیص درستی ندارم اما خوشبختانه همسرم از کادر پزشکی است و به تغذیه‌ام خیلی توجه می‌کند.

به تغذیه روح‌تان هم توجه می‌کنید؟

بله، مطالعه جزو ذات زندگی من است.
کتاب خواندن، فیلم دیدن و موسیقی گوش کردن و سفر رفتن و دل به طبیعت سپردن، روح و روانم را
شاداب می‌کند.

پس سفر زیاد می‌روید؟

بله، خیلی مسافرت را دوست دارم.
سفر داخلی به شمال خیلی می‌روم و البته به واسطه شغلم به جاهای مختلف سفر کرده‌ام.
خارج از کشور هم حدود سه سال پیش به چین رفتم.

آیا کار با کودک تاثیری بر روحیه شما دارد؟

خیلی زیاد، تا زمانی که برای بچه‌ها کار می‌کنم سالم و
سلامت هستم و روحیه‌ام عالی است.
به شغلم و خودم افتخار می‌کنم ولی مشکلات اقتصادی تئاتر به روح و روانم آسیب رسانده است.
عاشق کار برای کودکان هستم.

ساده‌ترین کاری که می‌توان انجام داد تا تنی سالم داشت به نظر شما چیست؟

پرانرژی بودن و تحرک زیاد.
گفتم به شما که من آدم تنبلی هستم و بیشتر کارگروهی را دوست دارم.
وقتی تئاتر کار می‌کنم اکثرا رهبری گروه را خودم به دست می‌گیرم تا بیشتر تحرک و جنبش داشته باشم.

خوددرمان هستید یا به پزشک مراجعه می‌کنید؟

به دکتر می‌روم.
جرات ندارم خوددرمانی کنم چرا که من هم عمل قلب انجام داده‌ام و هم فشارم بالاست و در ضمن قند
هم دارم.

به طب سنتی چطور، اعتقاد دارید؟

گهگاهی، به خصوص برای درمان قندم داروهای گیاهی مصرف می‌کنم ولی باز هم با
مشورت پزشک.
برخی پزشکان طب سنتی را قبول ندارند .

آیا قصد ندارید برای زندگی جایی خوش آب و هوا را انتخاب کنید؟

با و جود این که عاشق کارم
هستم ولی با این حال اگر امکانش به وجود آید حتما.
البته در شمال یک آلونکی دارم و گهگاهی می‌رویم ولی دوست دارم برای همیشه بروم.

ورزش هم می‌کنید؟

خیر، همسرم خیلی تلاش می کند من به استخر بروم ولی خب نمی‌شود.
در تئاتر که تمرین می‌کنیم تحرک زیاد است و خود نوعی ورزش محسوب می‌شود.

به نظر شما دولت چقدر می‌تواند در سلامت و بهداشت عموم جامعه نقش داشته باشد؟

خیلی زیاد، دولت با سیاست‌گذاری‌های
درست و برنامه‌ریزی پایه از سنین کودکی تاثیری به‌سزایی در سلامت جامعه می‌تواند داشته باشد.
باید کودکان را مدیریت و مراقبت کنیم چرا که آن‌ها قرار است آینده این سرزمین را بسازند.

سلامت آنلاین