فاطمه اکرمی ۲۱ ساله ، دختر پرنده ایران ، از زندگی شخصی و کاری اش می گوید

ترس از بلندی و ارتفاع همیشه با بشر همراه بوده است اما اینکه از ۴ کیلومتری زمین از درون هواپیما به پایین بپری دل و جرأت می خواهد؛ حالا تصور کنید که زن هم باشید و بخواهید از ارتفاع ۴ هزار متری پایین بپری، آن هم نه یک بار، نه دو بار، بلکه ۲۴ بار… نام او فاطمه اکرمی است.

به راحتی موانع را پشت سر می گذارد… حتی نگاه کردن به حرکات او دلهره آور است… با قدرت و اعتماد به نفس در صحنه حاضر می شود و با خطر دست و پنجه نرم می کند! «فاطمه اکرمی» جوانترین بانویی است که در رشته پارکور و اسکای دایوینگ به صورت حرفه ای فعالیت دارد… او تجربه سقوط آزاد از چهار هزار متری را دارد… فاطمه اکرمی از تجربیات و خاطراتش در این رشته برایمان گفت که خواندن آن خالی از لطف نیست…

جذاب اما پرخطر

متولد اسفند ماه سال ۷۲ هستم. از پنج سالگی ژیمناستیک کار می کنم و حدود ۳ سال است که وارد رشته اسکای دایوینگ و پارکور شدم. در کلاس های تخصصی اسکای دایوینگ در دبی شرکت کردم و گواهینامه «ای» و «بی» این رشته را دارم.

پارکور و اسکای دایوینگ چیست؟

 اکرمی می گوید: «اسکای دایوینگ همان سقوط آزاد است. اینکه از ارتفاع زیاد خود را به سمت زمین رها کنی. پارکور هم رشته ای پرخطر و البته جذاب است و در واقع هنر جابجایی است و در گذشتن از موانع … به پارکورکارها، «تراسور» هم می گویند. خیابان، پل هوایی، ساختمان نیمه کاره و … می تواند محل تمرین یک تراسور باشد.

روز پرش

تیر ماه سال ۹۱ با دودلی زیاد برای شرکت در کلاس های سقوط آزاد در دبی حضور پیدا کردم و با موفقیت کلاس ها را پشت سر گذاشتم و بالاخره روز پرش من فرا رسید. سعی می کردم به خودم انرژی مثبت بدهم. لحظه اول پرش، حس خاصی داشتم، شاید بشه گفت: ترس، هیجان و سرعت قاطی شده بود. یک دقیقه طول کشید تا با سرعت ۲۵۰ کیلومتر در ساعت به ارتفاعی رسیدم که باید چترم را باز می کردم… وقتی فرود آمدم خیس عرق شده بود. پس از آن ۲۴ بار دیگر از ارتفاع ۴۰۰۰ متری سقوط آزاد را تجربه کردم…

پارکور و اسکای دایوینگ ورزش هایی نیست که در آنها مدالی کسب کنی یا برای رسیدن به مقامی در آنها تلاش کنی اما خودم برای خودم هدف می گذارم و سعی می کنم در این رشته ها پیشرفت کنم و تمرینم را افزایش دهم… به نوعی هم برایم تفریح محسوب می شود، چون لذتبخش است و برای دلم پا در این راه گذاشته ام و اوقات فراغت خودم را هم با آنها پر می کنم. البته هیجان و حس خوبی که از این رشته ها می گیرم باعث می شود به طور جدی به آن نگاه کنم، از نظر من اگر کسی برای تفنن یا تفریح می خواهد وارد این رشته ها شود بهتر است به شهر بازی برود.

از او می پرسیم احساست از اینکه لقب «دختر پرنده ایران» را گرفتی چیست؟؟؟ می گوید: حس خوبیه… ممنونم از اینکه این لقب را برایم برگزیدند و تلاش می کنم و قول می دهم تا زمانی که اعضای بدنم از کار نیفتد، پارکور و اسکای دایوینگ را ادامه دهم…

نباید به خودت شک کنی!

ورزشکار این رشته باید اعتماد به نفس بالایی داشته باشد و بدون ترس آن را دنبال کند. یکی از رموز موفقیت در پارکور جسور بودن است و اینکه به خودش شک نکند چون شک باعث شکست می شود. ضمنا کسانی که قصد ورود به این رشته را دارند باید به این نکته توجه کنند که برای حرفه ای شدن در هر رشته ای نیاز به آموزش است و در پارکور هم این موضوع صدق می کند. باید حتما تحت نظر یک مربی حرفه ای وارد این رشته شوند…

ما خانم ها نه تنها از پس آن برمی آییم حتی به دنبال پیشرفت این رشته مهیج هم هستیم… من در زمینه آموزش پارکور به بانوان هم فعالیت دارم و می بینم که خانم ها با علاقه زیادی این رشته را دنبال می کنند و در آن موفق هستند. گاهی اوقات از ۷ صبح تا نیمه شب تمرین و تمام انرژی مان را صرف پارکور می کنیم…

اکرمی در پایان می گوید: از پدر و مادرم و آقای داریوش باقری پارکور کار و بدلکار حرفه ای که همیشه مشوق من بودند کمال تشکر را دارم. دلم می خواهد مسئولان بیشتر به رشته هایی چون پارکور و اسکای دایوینگ توجه کنند و به بانوان میدان بدهند… و در پایان، برای پرواز منتظر تحول نباش!!

خانواده سبز