تولد و خانواده گسترده

تولد و متولد شدن جز زیبایی از سرشت طبیعت است هر مرد و زنی که ازدواج می کنند
تمایل دارند پس از مدتی خانواده گسترده تر ی داشته باشند و زاد و ولد کنند در گذشته به دلیل
مکفی نبودن و آگاهی لازم و نداشتن فرهنگ لازم فرزندآوری زیادی می کردند ما در این مطلب از
پرشین وی قصد داریم برای شما عزیزان مطالبی را پیرامون زایمان به اشتراک گذاریم.

خانواده گسترده

تولد به نوع انسان استمرار مىبخشد و احساس امیدوارى و انتظار را در ما بیدار مىکند.
این فصل به وقایع پیرامون تولد و به سازگارى والدین در بعد از تولد مىپردازد.تولّد تولّد کودک
اوج ماههاى رشد است که طى آن یک سلول واحد به انسانى پیچیده تبدیل مىشود.
پژوهشگران هنوز دقیقاً نمىدانند که یک علامت هورمونى چگونه موجب انقباضهاى زهدان و آغاز فرایند تولّد مىگردد ولى با این
علامت، جنین به جهان خارج از زهدان گام مىنهد.

مراحل زایمان (labr)

فرایند تولّد یا دوره زایمان غالباً به سه مرحله تقسیم مىشود: (۱)باز شدن گردن زهدانcervix ، (۲)به
دنیا آمدن نوزاد (۳)خارج شدن جفت.
توصیفى از این مراحل زایمان را در زیر مىخوانیم.
مرحله یک در نخستین مرحله زایمان انقباضهاى زهدان، گردن یا دهانه زهدان را به قطر حدود ده سانتى متر باز
مىکند.

طى این مرحله، یا گاهى پیش از آن غشاها دچار پارگى مىشوند و مایع آمنیوسنتز از آنها خارج مىشود.
نخستین مرحله زایمان طولانىتر از سایر مراحل است واز چهارده تا شانزده ساعت در تولّد نخستین فرزند طول مىکشد.
مرحله دو در طول مرحله دوم زایمان، جنین از بدن مادر خارج مىشود.
انقباضات زهدان به طور متواتر افزایش مىیابد و جنین را در میان مجراى گردن زهدان و مهبل تحت فشار مىگذارد.
همان گونه که نوزاد از بدن مادر خارج مىشود مخاط بینى و دهانش با عمل مکیدن دفع مىشود.
بعضى تغییرات در دستگاه گردش خون زمانى آغاز مىشوند که نوزادان براى اولین بار هوا را به درون ششهایشان فرو
مىبرند.

خانواده گسترده

رگها و ساختارهایى که در طول رشد پیش از تولد از طریق بند ناف اکسیژن دریافت مىکنند، دیگر به وجودشان
نیازى نیست و در روزها و هفتههاى بعد از تولد تغییر شکل مىدهند.
به مرور، الگوى گردش خون جنین نیز به صورت الگوى گردش خون بزرگسالان در مىآید.
بعد از زایمان، ماما بند ناف نوزاد را محکم نگاه مىدارد و آن را قطع مىکند.
پرستاران در داخل چشمان نوزاد قطره مىچکانند تا از عفونت آن جلوگیرى کنند، دستبند شناسایى به دستش مىبندند تا با
مشخصات مادرش انطباق یابد و وزن و قد او را اندازه مىگیرند.

به طور کلى مرحله دوم زایمان در تولّد اولین فرزند چندین ساعت طول مىکشد.
وضعیت جنین مىتواند پیشرفت زایمان را در طول مرحله دوم دستخوش تغییر کند.
یمعمو در هنگام زایمان، ابتدا سر جنین نمایان مىشود.
لکن، بعضى اوقات، بر اثر این واقعیت که جنین در وضعیت دیگرى قرار مىگیرد، زایمان پیچیده مىشود.

پزشکان پى بردهاند که بعضى از جنینها را به وسیله دست مىتوان چرخانید، برخى در وضعیتهاى غیر متعارف به کمک
ابزار و برخى نیز با جرّاحى از زهدان خارج مىشوند.
مرحله سه مرحله سوم زایمان عبارت است از زمان به دنیا آمدن نوزاد تا خارج شدن یجفت.
انقباضها بعد از تولد نوزاد ادامه مىیابد و معمو جفت در عرض نیم ساعت پایانى مرحله دوم زایمان خودبخود خارج
مىشود.

بررسی خانواده گسترده

با وجود این که هیچ نوع توصیفى از تولد کودک توجیه کننده گوناگونیهاى واقعیى که موجودند نیست، ملاحظه دو الگوى
عمومى مفید است.
در الگوى اول، میوا و پل فرزند خود را از راه طبیعى بدون استفاده زیاد از دارو درمانى به دنیا
آوردند.
در الگوى دوم، مارى و خوزه فرزندشان را در بخش اورژانس مربوط به سزارین به دنیا آوردند.
زایمان طبیعى بعد از این که قطعى شد که میوا در حال زایمان است، میوا و پل فوراً به بیمارستان
یمراجعه کردند.
میوا قب در این بیمارستان بسترى نشده بود و رفت وآمدها وهمهمه داخل بیمارستان موجب شد که میل به برگشتن
و خارج شدن از بیمارستان در او پیدا شود.

انقباض بعدى موجب شد که میوا بازوى پل را محکم بگیرد و پل نیز با عزمى راسخ میوا را ازمیان
سالنها به جلو حرکت دهد.
در بخش زایشگاه مدتى طول کشید تا پل منظور خود را به پرستار پشت میز که تنها به انگلیسى صحبت
مىکرد فهماند.
سرانجام، پزشک کشیک میوا را معاینه کرد و متوجه شد که گردن زهدان بتدریج در حال منبسط شدن است.
دکتر توضیح داد که میوا و پل در صورتى که دوره اول مرحله نخست درد زایمان را در خانه خود
سپرى کنند، برایشان راحتتر خواهد بود.

خانواده گسترده

او به آنها توصیه کرد هنگامى که انقباضها به فاصله هر پنج دقیقه اتفاق افتاد، به بیمارستان باز گردند.
لکن، پل صلاح را در ماندن در بیمارستان مىدید و از نظر او بهترین امکانات در بیمارستان موجود بود.
همان گونه که میوا بازوى پل را گرفته بود، وضعیت زیر پدید آمد: غشاها پاره شد توده مسدود کننده مخاطى
که جنین را از عفونت محافظت مىکند، جدا گشت.

دکتر با پذیرش میوا در بیمارستان موافقت کرد وبعد از انجام کارهاى ادارى، پل به همسرش در اتاق زایمان پیوست.
پل مىخواست که میوا را از ناراحتى و نگرانى نجات دهد، بنابراین هنگامى که خانم گیل روى Gilry ، پرستار
بخش ، وارد شد، تقاضا کرد براى همسرش دارو تجویز شود.
خانم گیل روى توضیح داد که بهتر است میوا تا آنجا که ممکن است از دارو استفاده نکند.
دارو از جفت عبور مىکند، وارد گردش خون نوزاد مىشود و دستگاه عصبى او را تضعیف مىکند.
پژوهشگران دریافتهاند که اثرات تجویز مقادیر قابل توجهى دارو در طول زایمان، در آزمونهاى رفتار حل مسأله کودکان، تا هفت
ماه بعد از تولد ظاهر مىشود (یانگ، ۱۹۸۱).

تمایل براى کمک به همسر و نگرانى از سلامت فرزند، پل را بر سر دوراهى قرار داده بود.
وقتى توضیحات خانم گیل روى را براى میوا ترجمه کرد، میوا ظاهراً توانست اندکى کنترل خود را حفظ کند و
از پل خواست تا ببیند که آنها چه باید انجام دهند.
خانم گیل روى دستوراتى را در مورد کمک پل به همسرش، میوا داد.
دراین مورد که میوا ازتنفس استفاده کند، به چیزى در اتاق زایمان در طول انقباضها تمرکز داشته باشد.
پل در آغاز تصور کرده بود که باید کنترل زایمان را به افراد این حرفه در بیمارستان بسپارد، ولى اینک
نقش حمایت ازمیوا را خود به عهده گرفته بود.

خانواده گسترده

خانم گیل روى مرتباً به او سر مىزد و پرزشک نیز از او دیدن مىکرد.
خانم گیل روى متوجه شد که پل و میوا پیشنهادات او را مشتاقانه مىپذیرند و آرزو داشت که آنان در
کلاسهاى آموزش تولّد کودک که در بیمارستان برگزار مىشود، شرکت کرده بودند.
زایمان میوا در تمام طول شب ادامه داشت.

او متوجه شد که دردهایش با گذشت زمان شدیدتر نمىشود، هرچند که غالباً از سرگرفته مىشد.
در یکى از بازدیدهاى پزشک، میوا وحشت زده فریاد کشید که جنین دیگر تکان نمىخورد.
دکتر از طریق پل به او اطمینان داد که تقلیل چشمگیر حرکات جنین در طول زایمان چیزى طبیعى است.
مایع آمنیوتیک محافظ بیرون مىریزد و انقباض زهدان، جنین را جابجا مىکند.

یمقارن صبح دردهاى زایمان میوا نزدیک به هم اتفاق مىافتاد و دهانه رحم او کام باز شده بود.
جانشین خانم گیل روى، خانم گارسیا، میوا را براى اتاق زایمان آماده کرد.
در آنجا متخصّص بیهوشى به پل در مورد اختیار تجویز دارو توضیحاتى داد و اظهار داشت که در این زمان
دارو نباید پیش از زایمان در شرف وقوع به جنین برسد.
آنان تصمیم به استفاده از داروهاى بیحس کننده موضعى گرفتند، که هنگامى که دکتر رینالدز و پل دستهایشان را قبل
از زایمان مىشستند تزریق انجام شد.

پل و دکتر رینالدز نحوه نفس نفس زدن را به میوا یاد دادند و از او خواستند هنگامى که براى
نخستین بار احساس کرد که جنین با فشار در حال خارج شدن است آن را انجام دهد.دکتر در میاندوراه شکاف
کوچکى ایجاد کرد که به آن اپیزیوتومى مىنامند، و سپس از پل خواست که به میوا بگوید که به نفس
نفس زدن و فشار آوردن ادامه دهد.

خانواده گسترده

میوا دستهاى پل را با قدرت تمام محکم گرفته بود و با انقباضى که پدید آمد سر نوزاد نمایان شد.
دکتر رینالدز مخاط را از بینى و دهان نوزاد پاک کرد و با انقباضى دیگر بدن نوزاد پدیدار گشت.
با انقباض دیگرى نیز ، دکتر رینالدز کمک کرد و دختر نو رسیده آنان را با احتیاط به دنیا آورد.
میوا و پل در حالى که شاهد این صحنه بودند گریه دخترشان را با صداى بلند شنیدند و دکتر رینالدز
بند ناف را برید پس از چند انقباض دیگر، جفت نیز بیرون آمد.

دکتر رینالدز دختر نو رسیده را به میوا داد واو با گرمى کودکش را در آغوش گرفت.
چنین مىنمود که نوزاد مستقیماً میوا و پل را نگاه مىکند وازنظر اینان نوزادى زیبا به دنیا آمده بود.
زایمان سزارین مارى و خوزه کلاسهاى آماده سازى والدین براى تولد فرزند به شیوه لاماز را در طول ماههاى آخر
باردارى گذرانیده بودند واز این رو با ارادهاى قوى براى تولد فرزندشان بدون استفاده از داروهاى غیر ضرورى آماده مىشدند.
آنان پزشک متخصّص زایمانى را پیدا کرده بودند که بعضى از نظرات دکتر فردریک لوبوایه (۱۹۷۵) را در باره تولد
آرام کودک در اتاق زایمان تاریک روشن به کار مىبرد.

مارى و خوزه مراحل اولیه زایمان را در خانه به آسانى کنترل کردند و تنها زمانى که انقباضهاى مارى منظم
شدند و نزدیک به هم اتفاق مىافتادند به بیمارستان مراجعه کردند.
لکن زمانى که دستگاه کنترل به طور عادى علایم حیاتى جنین را نشان مىداد، پرستار ناگهان متوجه شد که جنین
در فشار و تنگنا قرار گرفته است.
بنابراین پزشک را با خبر ساخت.

کنترل وضعیت جنین

خانواده گسترده دکتر آدامز بلافاصله به کنترل وضعیت جنین به کمک الکترودهایى که از طریق گردن رحم به سر جنین متصل شده
بود پرداخت.
دکتر آدامز مکرراً به اتاق او سر مىزد و الگوى علائم حیاتى در طول هژ یک از انقباضهاى مارى را
زیر نظر داشت.
مارى و خوزه با وجوداین که آموزش دیده و داراى عزمى راسخ بودند، براى ادامه الگوى تنفسى خود به دلیل
آشفتگى اطراف خود و ترس از وضعیت کودکشان مشکلاتى داشتند.
دکتر آدامز در مورد انتخاب یکى از دو راه با آنان سخن گفت: یک سزارین فورى یا روش چشم انتظار
ماندنWait-and-see apprach .

مارى و خوزه آگاه بودند که بعضى از زایمانها به روش سزارین غیر ضرورى تشخیص داده شده است که این
نگرش نتیجه تعبیر بسیار محتاطانه پس خوراندى مربوط به کنترل جنین است.
بنابراین ترجیح دادند پیش از آن که از جرّاحى در زایمان استفاده کنند، تا به دست آمدن اطلاعات بیشتر منتظر
بمانند.
درعین حال که درد زایمان شدیدتر مىشد، دکتر آدامز روش سزارین را توصیه کرد چرا که براى جنین احساس خطر
مىکرد.

زایمان خانواده گسترده

والدین جوان رضایت خود را اعلام کردند و مارى براى سزارین آماده شد و در همین حال خوزه و دکتر
آدامز دستهایشان را قبل از یجرّاحى کام شستشو دادند.
به مارى داروى بیحسى نخاعى تجویز شد براى این که بتواند شاهد تولد فرزندش باشد.
متخصّص بیهوشى کنار سرش ایستاد و در طرف دیگر، خوزه دستش را گرفت.
طولى نکشید که پسرشان از طریق شکاف ایجاد شده در ناحیه شکم به دنیا آمد.
مارى و خوزه انتظار داشتند که پسرشان را درست بعد ازتولد در اختیار بگیرند ولى پریشانى کودک در دوره نوزادى
نیز ادامه یافت.

بند ناف او چنان در اطرافش پیچیده شده بود که در اثر هر یک از انقباضهاى زهدان مادر، منبع اکسیژن
براى نوزاد کاهش یافته بود.
نوزاد به طور مستقل نفس نمىکشید و فوراً تیمى از متخصّصان اطفال وارد اتاق شدند تا به وضع نوزاد رسیدگى
کنند.

مارى و خوزه بعد از آن همه انتظار احساس پوچى، تنهایى و ناامیدى مىکردند.
ورود علاقهمندانه مربى روش لاماز موجب شد که مارى و خوزه دوباره احساسات خود را مهار کنند.
سارا به آنان یادآورى کرد که باید آمادگى پذیرش این واقعیت را پیدا کنند و اطمینان داد که آنچه از
دستشان برآمده است انجام دادهاند.
ارزیابى نوزادان کارکنان اتاقهاى زایمان در سراسر جهان مدتهاست که به شنیدن اظهار نگرانى والدین جدیدى نظیر مارى و خوزه
در باره طبیعى بودن و سلامت نوزادشان عادت کردهاند.

بیشتر بدانید از زایمان طبیعی

دن یک زن به گونه ای خلق شده است که می تواند کودکی را به دنیا آورد.
حتی کودک نیز برای این کار شرایط لازم را در اختیار دارد: برای مثال استخوان های
سر کودک هنوز با هم دیگر جوش نخورده اند و سفت نیستند. این گونه کودک
می تواند راحت در بدنتان قرار بگیرد. لحظات آخر قبل از زایمان کودک در بدنتان
می چرخد تا از فضایی که برایش باقی مانده حداکثر استفاده را داشته باشد.

شروع زایمان را با عبارت فاز نخست می شناسند. گردن رحم که در تمام طول
بارداری سرسختانه بسته بود، تا ۱۰ سانتی متر باز می شود. تنها با انجام این
عمل است که سر جنین می تواند از گردن رحم عبور کند. فاز نخست ممکن
است تا ساعت ها ادامه داشته باشد.

در حین زایمان باید احساس و بدن مادر با نوزاد خوب در تعامل باشند. روحیه های
خوب و امیدوارانه مادر و نوزاد می توانند زایمان بدون مشکلی را رقم بزنند. هرچقدر
کمتر برای مادر و نوزاد مزاحمت ایجاد شود، به همان نسبت هم عمل زایمان راحت تر طی می شود.

نکاتی پیرامون زایمان

ماما ها به کمک تجربه طولانی مدت خود می دانند که چه عواملی کمک شایانی به زایمان می کنند:

احساس امنیت، خیال آسوده و اعتماد: جایی که زن احساس امنیت و آسایش
داشته باشد، با آسودگی خاطر و اعتماد به نفس، خود را آماده زایمان می کند.
استرس بیش از حد حتی باعث توقف کامل زایمان می شود! افراد معتمد هم
می توانند در زایمان زن بسیار تأثیرگذار باشند.

زمان، آسایش و صبر: بدن زن ۹ ماه تمام کودک را حمل کرده و آن
را تغذیه نموده است. حالا هورمون های خبر دهنده زایمان به زمان
احتیاج دارند تا عمل زایمان را به درستی به پیش ببرند. بافت های کف
لگن هم باید آهسته و گام به کام بچرخند تا نوزاد بتواند از آن ها عبور کند.

روند طبیعی: هرچقدر عوامل بیرونی در زایمان کمتر دخالت داشته باشند،
زایمان با اطمینان بیشتری انجام می شود. هرگونه مداخله ای که توسط
ماما یا دکتر انجام شود، احتمال ضرورت اقدامات اضافی را تقویت می کند.

نیروی جاذبه و تحرک قرار گرفتن نوزاد در حالت عمودی باعث می شود تا
راحت تر از گردن رحم مادر عبور کند. با راه رفتن،ایستادن یا با تکیه زدن
می توانید اکسیژن بیشتری را به خود و نوزادتان برسانید. اگر در حالت
ایستاده باشید، نیروی جاذبه در زایمان به کمکتان می آید و احتمالاً با درد زایمان بهتر کنار می آیید.
آماده سازی: در آماده سازی قبل زایمان، حالت های مختلف زایمان را می آموزید و می توانید آن ها را تمرین کنید.
تغییر حالت بدهید: در هنگام زایمان حالت های مختلفی را آزمایش کنید. با انجام این کار نقش مؤثرتری را در زایمان ایفا می کنید.

تبیان / geburtsinfo