روانشناسی خود ارضایی در کودکان

خودارضایی کردن کودکان مسئله است که برخی از والدین را به وحشت می اندازد. ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم بهداشت و تربیت مسائل جنسی کودک و
همچنین راهکارهای جلوگیری از خودارضایی کودک را برایتان به اشتراک بگذاریم. تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

جلوگیری از خودارضایی کودک

در دوره نوپایی ، بچه ها همزمان با رشد عمومی و آشنایی بیشتر با محیط اطراف
به کشف نقاط مختلف بدن خود پرداخته و در می یابند که لمس بعضی از نقاط بدن با لذت همراه
است.خود ارضایی در کودکان چیزی بیش از کنجکاوی در مورد اندامهای جنسی است وممکن است کودک یکبار در هفته و
یا گاهی حتی تا چندین بار در روز به آن بپردازد.

کودک با تکرار این رفتارو تحریک اندام تناسلی خود به احساسات لذت بخشی دست خواهد یافت.حرکاتی مانند خوابیدن روی شکم
و مالیدن خود به زمین یا عروسک و سایر اشیا (بویژه دختر بچه ها) بسیار معمول است و ممکن است
کودک در دوره های استرس و خستگی به آن بپردازد و یا با دست، اقدام به تحریک اندام جنسی خود
نماید.

خودارضایی در سنین ۲ تا ۳ سالگی شایعتر است و در میان دختران بیش از پسران دیده می شود.معمولا بصورت
ناگهانی آغاز می شود و والدین ،پسر بچه ها را در حالت کشیدن آلت و دختر بچه ها را در
حال مالیدن ناحیه تناسلی غافلگیر می کنند.کودک ممکن است گر گرفته وعرق کرده به نظر برسد و در حال خر
خر کردن باشد و یا تنفس نامنظمی داشته باشد.ویا در یک وضعیت خاص مثل خم شدن روی چیز خاصی و
یا مالیدن خود روی اشیا و یا عروسک غافلگیر شود و یا در حالت چمباتمه نشسته باشد.

جلوگیری از خودارضایی کودک

تربیت کودک

ممکن است بیمار به نظر برسد و یا حالتهای عصبی شبیه به تشنج را از خود نشان دهد.این رفتار ممکن
است تا زمانی که کودک از استرس رهایی بیابد، ادامه یابد اما معمولا کاملا برطرف نمی شود.و بعضی از کودکان
این رفتار را تا ۶-۵ سالگی در خلوت خود ادامه می دهند.و ممکن است در زمان بلوغ با افزایش هورمونهای
جنسی شدت پیدا کند.

مادری که کودکش را در این وضعیت غافلگیر میکند باید از رفتارهای ترساننده و خشن پرهیز کند.البته تشخیص سایر علل
تحریک پذیری دستگاه تناسلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.وجود کهیر و یا ترشحات بد بو در ناحیه تناسلی از
مواردی است که باید در نظر گرفته شود.و یا سایر علل منجر به تحریک پذیری این عضو، که می تواند
از بروز عفونتهای ادراری دختران تا بعضی از عفونتهای قارچی ( مثلا کاندیدا) متفاوت باشد.

نکات جلوگیری از خودارضایی کودک

خود ارضایی در کودکان عصبی و گوشه گیر نیز بسیار مشاهده می شود.سوالات بسیاری در مورد علل این رفتار کودکان
همچنان بی پاسخ مانده اند ولی مسلم آن است که این پدیده دراین سنین به نظر بی ضرر می رسد.(
و برخلاف عقیده عوام باعث کور و یا دیوانه شدن بچه در آینده نخواهد شد).والدین این رفتار را باید به
عنوان بخشی از مراحل رشد و نموی کودک بپذیرند و با آن بصورت طبیعی برخورد کنند.

خودارضایی در سنین ۲ تا ۳ سالگی شایعتر است و در میان دختران بیش از پسران دیده می شود
زمینه های فرهنگی و مذهبی خانواده نیز باید در نظر گرفته شود.کسب تاریخچه ای در مورد زمان و محل خود
ارضایی و نحوه پاسخگویی والدین به این رفتار کودک مفید می باشد.والدین باید از رفتارهای ترساننده و خشن منع شوند
زیرا ممکن است کودک را به سایر رفتارهای مضر وادار کند.

خودارضایی کودکان

نیازی نیست که مادر هروقت می بیند بچه دستهایش را به سمت ناحیه تناسلی می برد، دستهای او را چک
کند و مثلا بگوید: دستهاتو بیار بالا ببینم.و یا او را از دمر خوابیدن و خوابیدن روی شکم منع کند.بلکه
پرت کردن حواس کودک از این رفتار و مشغول کردن او به کارهایی که دستهایش را مشغول نگه می دارد
، توصیه می شود.کودک باید بفهمد که این رفتار جامعه پسند نبوده و نباید آن را تکرار کند.این ادراک باید
در محیطی آرام و بدون ترس ایجاد شود.

همچنین چون خستگی و تنهایی و بی توجهی علت شایعی برای این رفتار در کودک است مادر می تواند وقت
بیشتری برای او گذاشته و او را بیشتر در آغوش بگیرد.با این حال این رفتار نیز نباید جنبه تشویق پیدا
کند.زیرا کودک ممکن است برای جلب توجه و محبت مادر شروع به آغاز این رفتار نماید.

اگر همچنان این رفتار کودک ادامه پیدا کرد مادر باید ناحیه تناسلی کودک را برای بررسی موارد غیر طبیعی مورد
معاینه قرار بدهد.اگر مورد خاصی دیده نشد، می تواند به پزشک مراجعه کند چون ممکن است مواردی مانند سواستفاده جنسی
دلیل ادامه رفتار کودک باشد.با این حال در اغلب موارد علت خاصی برای این پدیده یافت نمی شود.

در موارد زیر مشورت پزشکی ضروری است:
کودک به خودارضایی در مکانهای عمومی ادامه بدهد.مادر فکر می کند کودک این رفتار را از فردی دیگر آموخته است.کودک
سعی کند دیگران را تحریک کند.

بیشتر بدانید از راهنمایی‌هایی هنگام برخورد با خودارضایی کودک

برای کنترل خود و نحوهٔ برخورد با این رفتار کودک می‌توانید توصیه‌های زیر را امتحان کنید:

اصلاً وحشت نکنید: خودارضایی کودک کاری کاملاً طبیعی است. آسیب فیزیکی یا ریسکی برای سلامت ایجاد نمی‌کند یا به این معنا نیست که فرزندتان در آینده به یک معتاد جنسی تبدیل می‌شود. خودارضایی در کودکان خردسال ماهیت جنسی ندارد، یعنی به آن شکل که برای بزرگسالان است نخواهد بود، زیرا کودکان خردسال نمی‌دانند رابطهٔ جنسی چیست.

همچنین گرچه بازی آشکارا جنسی در کودکان بزرگ‌تر اغلب هشداری نشانگر آزار جنسی کودک یا قرار گرفتن او در معرض محتوای جنسی نامناسب است، اما صحت این موارد برای کودکان خردسال فوق‌العاده بعید است، چون آنها در سن خردسالی اصلاً مهارت‌های تخیلی لازم برای این نوع رفتار را ندارند. کودک خردسالی که مورد آزار جنسی قرار گرفته است بیشتر احتمال دارد که منزوی و کناره‌گیر شود یا ناگهان در خوابیدن مشکل پیدا کند.

جلوگیری از خودارضایی کودک

راهکارهای جلوگیری از خودارضایی کودک

به افراط در این کار به شکل آگاهانه دقت کنید: یک کودک ممکن است با خودارضایی به ارگاسمی برسد که با نفس‌نفس زدن، سرخ شدن و آهی بلند در انتها همراه باشد که باز هم این چیزی نیست که نگرانش شوید. اما در موضوع خودارضایی هم درست مثل هر چیز دیگری، افراط می‌تواند نشان‌دهندهٔ یک مشکل باشد. به گفتهٔ کارشناسان، اگر کودکتان دائماً یا بیش از حد خودارضایی می‌کند، ممکن است نشانهٔ این باشد که احساس اضطراب می‌کند، از لحاظ عاطفی پریشان است یا در خانه توجه کافی به او نمی‌شود. اگر فکر می‌کنید ممکن است مشکل این باشد، با یک پزشک اطفال مشورت کنید.

آن را نادیده بگیرید: شما ممکن است قبلاً به فرزندتان گفته باشید که برخی از بخش‌های بدنش خصوصی هستند و تنها خود او، والدینش یا پزشک می‌توانند آنها را لمس کنند. بسیاری از والدین تلاش می‌کنند مفهوم حریم شخصی را به عنوان راهی برای جلوگیری از آزار جنسی به کودکانشان توضیح دهند و منطقی به نظر می‌رسد که این مفهوم را به خودارضایی هم بسط دهیم. اما ممکن است این توضیح در ذهن کودکتان جا نیفتد، چون حریم شخصی برای یک کودک زیر سه سال هیچ معنایی ندارد.

منبع: درسنامه اختلالات جنسی تالیف: دکتر شایسته جهانفر، / مادرشو