این بیماری پوستی درمان نمی خواهد

مشکلات پوستی متعددی وجود دارد که ممکن است برایتان ناخوشایند باشد یکی از این مشکلات ، بیماری پوست مرغی است که می تواند در نواحی مختلف بدن شکل بگیرد. در ادامه مطلب از پرشین وی قصد داریم به بررسی پیشگیری و درمان بیماری پوست مرغی بپردازیم.

بیماری پوست مرغی

کراتوزیس پیلاریس یا بیماری پوست مرغی چیست؟ مدتی بود که پوست زانوی پسرم دچار خارش شده بود و مدام
آن منطقه را با آب می شست.
کنجکاو شدم و از نزدیک زانوهایش را دیدم.
جوش های بسیار ریزی شبیه زمانی که پوست از سرما مورمور می شود مشاهده کردم.
پوست، ظاهری دانه دانه داشت و به خاطر خشکی و ضخامت غیر طبیعی دچار خارش می شد.
وقتی پسرم را نزد پزشک بردم متوجه شدم که مبتلا به نوعی بیماری پوستی به نام پوست مرغی است که
البته پزشک امیدوارم کرد مشکل حادی نیست…

بیماری کراتوزیس پیلاریس (پوست دانه مرغی) یک بیماری ارثی پوستی است که در آن پوست دچار جوش های ریز، برجسته
و ناصاف و کوچک روی بازوها، ران ها، فک و باسن می شود.
این دانه های ریز معمولا سفید و گاهی قرمز هستند و گاهی ممکن است با خارش یا خشکی شدید پوست
همراه باشند اما معمولا تهدیدی علیه پوست نخواهند بود.

بیماری پوست مرغی اغلب جدی نیست و معمولا در سن ۳۰ سالگی ناپدید می شود.
تجویز داروها و مراقبت های کافی می تواند ظاهر این بیماری پوست را بهبود بخشد.
این بیماری معمولا در هر سنی رخ می دهد، اما بیشتر در کودکان شایع است.

برای بیماری پوست مرغی کی برویم دکتر؟

هیچ آزمون آزمایشگاهی خاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد.
تشخیص براساس معاینه پوست و بررسی سابقه دارویی شماست.
خوب است بدانید که این بیماری اغلب بیماری جدی نیست و معمولا نیازی به درمان ندارد.
با این حال اگر در مورد ظاهر پوست خود یا کودکتان نگران هستید به پزشک متخصص مراجعه کنید.
پزشک از روی مشخصه های بیماری، آن را فورا تشخیص می دهد.
پزشک ممکن است برای تشخیص قطعی، این سوا ل ها را از شما بپرسد:

آیا علایمتان همیشگی است؟

در چه
زمان هایی علایم بهتر می شود؟

آیا سایر اعضای خانواده شما دچار این تغییرهای پوستی می شوند؟

آیا سابقه آسم
یا سایر آلرژی های دیگری دارید؟

آیا به اگزما نیز مبتلا هستید یا قبلا اگزما داشته اید؟

ریشه مشکل کجاست؟

کراتین نوعی پروتئین سخت است که پوست را از عفونت و مواد آزاردهنده حفظ می کند.
ساخته شدن بیش از اندازه کراتین و پوسته ریزی باعث انسداد فولیکول های مو در محل بازشدن آنها می شود
و در این صورت پوست ظاهری دانه دانه به خود می گیرد، اما اینکه چرا کراتینین ساخته می شود هنوز
مشخص نیست.
ممکن است این بیماری همراه با سایر بیماری های ژنتیکی یا پوستی مثل درماتیت آتوپیک هم رخ دهد.

بیماری پوست مرغی

درمان های طبی بیماری پوست مرغی

داروی واحدی برای این بیماری وجود ندارد اما بسیاری از روش های درمانی شامل مراقبت و استفاده از کرم های
دارویی و نرم کننده های پوستی در کاهش علایم و بهبود ظاهری پوست مفید است که از آن جمله می
توان به این موارد اشاره کرد:

اگزوفولیاک موضعی: این گروه از کرم های دارویی حاوی آلفاهیدروکسی اسید، اسیدلاکتیک، اسیدسالیسیلیک یا
مرطوب کننده های اوره و نرم کننده های پوست هستند.
با توجه به شدت بیماری، کرم های مختلفی به بیماران توصیه می شود که البته برخی را بدون نسخه می
توان تهیه کرد، اما برخی دیگر باید حتما براساس نظر پزشک تجویز شود.
اسیدهای موجود در این کرم ها ممکن است باعث قرمزی، سوزش یا التهاب پوستی شود.
به همین دلایل اگزوفولیاک موضعی برای کودکان کوچک توصیه نمی شود.

رتینویید موضعی: این مشتقات ویتامین A با افزایش رشد سلولی و پیشگیری از انسداد فولیکول های مو به تسکین این
بیماری کمک می کنند.
نکته مهم در مورد مصرف این دارو، عدم استفاده آن از سوی زنان باردار و شیرده است که باید با
مشورت پزشک، درمان را به تاخیر انداخت یا از درمان های جایگزین استفاده کرد.

لیزردرمانی: برخی از علایم بیماری پوست مرغی مثل قرمزی شدید و التهاب را می توان با لیزر به طور موفقیت
آمیزی درمان کرد، البته این نوع درمان ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و دوره آن با توجه به
پاسخ پوست ممکن است چندماه به طول بینجامد.

درمان های خانگی بیماری پوست مرغی

استفاده منظم از داروها ممکن است ظاهر پوست را بهبود ببخشد اما اگر مصرف داروها متوقف شود، بیماری مجددا باز
می گردد و حتی با درمان دارویی ممکن است تا مدت ها همچنان باقی بماند.
کنترل و مراقبت از پوست شاید بیماری را درمان نکند اما می تواند به بهبود ظاهر پوست کمک کند بنابراین
سعی کنید:

با پوست خود مهربان باشید.
مالش شدید یا برداشتن ها این ضایعات از روی پوست ممکن است باعث التهاب پوست و تشدید بیماری تان شود.

پس از شستن، دوش گرفتن یا حمام کردن به آرامی و به شکلی نوازش گونه پوست خود را با حوله
خشک کنید به طوری که مقداری از رطوبت، روی پوست باقی بماند.
سپس فورا پوست را با یک روغن یا کرم حاوی لانولین مرطوب کنید.

می توانید از کرم های بدون نسخه که حاوی اوره یا اسیدلاکتیک است ۲ بار در روز استفاده کنید.
این کرم ها به برداشتن کراتین اضافه از سطح پوست کمک می کند.

از دستگاه های مرطوب کننده و بخور در خانه استفاده کنید.
با این کار می توانید هوای خانه را همیشه مرطوب نگه دارید.

برای دوش گرفتن از آب گرم (نه دوش آب داغ) استفاده و سعی کنید بیش از ۱۰ دقیقه در حمام
نمانید.
حمام کردن طولانی باعث برداشتن چربی پوست می شود.

بهتر است از صابون های ملایم استفاده کنید.
از صابون های با قدرت اسیدی بالا و خشک کننده بپرهیزید.
سعی کنید از صابون هایی استفاده کنید که دارای کمی چربی باشد.
صابون هایی با رایحه قوی و محصولاتی که شامل الکل هستند، می توانند چربی طبیعی پوست را از روی پوست
بدن بزدایند.

از مواد شوینده، ضدعفونی کننده و ضدباکتری که بسیار قوی هستند استفاده نکنید.

بیماری پوست مرغی

بیشتر  بدانید از چه کسی ممکن است به بیماری پوست مرغی مبتلا شود؟

همه ی افراد می توانند به کراتوزیس پیلاریس یا بیماری پوست مرغی مبتلا شوند. اگرچه این بیماری پوستی بیشتر در کودکان و نوجوانان شایع است، اما به فراونی در بالغین نیز مشاهده می شود. خانم ها در مقایسه با آقایان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. هرچند عارضه پوست مرغی ممکن است در هر سنی بروز یابد، سن بروز بیماری معمولا ده سال اول زندگی بوده و ممکن است در طی بلوغ بدتر شود.

خاصیت فوق العاده چای سبز برای پوست و مو

به نظر می رسد این بیماری ارثی باشد و معمولا در افراد دوقلو به طور همسان دیده می شود. این بیماری همچنین در کسانی که بیماری پوستی درماتیت آتوپیک (نوعی التهاب پوستی ارثی) و یا افرادی که پوست خشک دارند مشاهده می شود. در ادامه به علت پوست مرغی شدن بدن ز( دلیل دون دون شدن پوست) میپردازیم. آیا پماد ترتینوئین برای پوست مرغی مفید است؟

علت پوست مرغی شدن بدن چیست؟

علت دون دون شدن پوست چیست ؟ علت اصلی این بیماری ناشناخته است. به نظر میرسد این بیماری با اشکال در ساخت بیش از حد کراتین در پوست مرتبط باشد. افراد مبتلا به کراتوزیس پیلاریس یک نقص ژنتیکی مستعد کننده داشته و بقیه اعضای خانواده ی آن ها نیز تحت تاثیر قرار می گیرند. کراتوزیس پیلاریس میتواند به همراه ایکتیوزیس ولگاریس، پوست خشک، آلرژی تنفسی فصلی (تب یونجه)، رینیت (التهاب مخاط بینی)، آسم، اگزما و درماتیت آتوپیک خود را نشان دهد

ترجمه: سهیلا عابدین‌پور

منبع: دکتر مجیدزاده