تاثیر وزن بر درمان روماتیسم مفصلی
روماتیسم بیماری رایج این روزها است و ارتباطی با سن ندارد و هر کسی در هر سنی ممکن است به روماتیسم مفصلی دچار شود. این بیماری در افرادی که اضافه وزن دارد هم شدت بیشتری دارد و بیمار درد بیشتری را تحمل می کند هم اینکه تاثیر دارو در افراد دارای اضافه وزن کمتر است.
روماتیسم مفصلی
در بیماری روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید) سیستم ایمنی بدن به بافتهای اتصالی خود حمله کرده و غضروف حفاظتکننده مفاصل را
از بین میبرد.
این بیماری به گرفتگی عضلات، ورم مفاصل و خستگی کل بدن منجر میشود.
برخلاف التهاب مفصلی ناشی از فرسودگی که در افراد مسن دیده میشود روماتیسم مفصلی میتواند در هر سنی در فرد
بروز کند.
در این بررسی متخصصان سوئدی به معاینه ۵۰۰ فرد بزرگسال در مراحل اولیه ابتلا به بیماری آرتریت روماتوئید بین سالهای
۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ میلادی پرداختند.
همچنین اطلاعات مرتبط با وزن و قد هر فرد هنگام ابتلا به این بیماری و چگونگی پیشرفت آن در شش
ماه بعد بررسی شد.
متخصصان در بررسی خود مشاهده کردند تاثیر مصرف دارو در بیماران مبتلا به اضافه وزن نسبت به افرادی که
وزن عادی دارند ۳۳ درصد کمتر بوده است.
همچنین میزان درد در بیماران دارای اضافه وزن بیشتر بوده است.
پزشکان همچنین معتقدند وجود چربی بیشتر در بدن میتواند بر طول دوره این بیماری و نیز در چگونگی تاثیرگذاری داروهای
مصرفی بر درمان آن تاثیر داشته باشد.
«ماریا سندبرگ» گفت: مطالعه ما نشان میدهد مبتلایان به آرتریت روماتوئید که دچار اضافه وزن هستند در مقایسه با افراد
دیگر شانس کمتری دارند که در شش ماه نخست پس از تشخیص، بیماریشان درمان شوند.
جزئیات بیشتر درباهر درمان روماتیسم مفصلی پا ومچ پا
۱-روشهای درمانی بدون جراحی
بااینکه هیچ روشی برای درمان قطعی روماتیسم مفصلی وجود ندارد، روشهای متعددی برای کمک به مدیریت درد، حفظ فعالیت و داشتن یک زندگی شاد وجود دارند. درمانهای ارتوپدی استفادهشده برای روماتیسم مفصلی، به محل درد و شدت آسیب به غضروف بستگی دارند. بسیاری از بیماران، با انجام روشهای درمانی بدون جراحی مناسب، میتوانند از میزان علائم عارضه بکاهند.
استراحت:
محدودیت و یا متوقف کردن فعالیتهای که باعث تشدید درد میشوند، اولین قدم برای تسکین درد میباشد.
یخ:
قرار دادن یخ به مدت ۲۰ دقیقه بر روی محلی که بیشترین درد را در آن احساس میکنید میتواند مفید باشد. میتوانید این کار را ۳ تا ۴ بار در روز انجام دهید. بهترین زمان قرار دادن یخ در محل آسیب، درست پس از انجام یک فعالیت فیزیکی میباشد.
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی:
داروهای چون ایبوپروفن و ناپروکسن، میتوانند درد و التهاب را کاهش دهند.
کفیهای طبی کفش:
استفاده از کفیهای طبی میتواند راه مناسبی برای کاهش فشار واردشده در اثر برآمدگیهای استخوانی باشد. هدف اصلی از این کار، کاهش فشار، درد و پینههاست. این روش برای بدشکلی قسمتهای جلویی و میانی پا کاربرد بیشتری دارد.
بریس های طبی:
استفاده از بریس های طبی در ناحیهی مچ پا میتواند یک روش درمانی مناسب برای از بین بردن درد پشت پا میباشد. وظیفهی بریس، حمایت از پشت پا و مفاصل آن میباشد. در بیماران مبتلا به صافی کف پا و یا گرفتگیهای شدید آرتروزی، یک بریس پلاستیکی یا چرمی سفارشی موردنیاز است.
تزریق استروئید:
تزریق کورتیزون به مناطق آسیبدیدهی مفصل میتواند در مراحل اولیهی بیماری مفید باشد. استروئید به کاهش التهاب در مفصل کمک میکند. تزریق استروئید یک روش درمانی موقتی بوده و معمولاً روند پیشرفت بیماری را متوقف نخواهد کرد.
۲-درمان با عمل جراحی
فیوژن یا خشککردن مفاصل:
فیوژن مفاصل آسیبدیده، رایجترین نوع عمل جراحی انجامشده برای درمان روماتیسم مفصلی (آرتروز روماتوئید) میباشد. در این عمل، دو استخوان تشکیلدهندهی مفصل به هم جوش دادهشده و تبدیل به یک استخوان واحد میشوند. در طول این عمل، مفاصل حذفشده و غضروف اضافی نیز برداشته میشود. دو استخوان موردنظر نیز با کمک پیچ و پلاک در کنار یکدیگر نگهداشته میشوند. این کار از حرکت کردن استخوانها جلوگیری میکند. در طول روند بهبودی، بافت استخوانی جدید در بین دو استخوان موردنظر رشد میکند.
دو روش رایج برای درمان روماتیسم مفصلی در مفصل مچ پا:
۱) خشککردن مفصل مچ پا
۲) تعویض کامل مفصل مچ پا: ممکن است عمل تعویض مفصل بری افرادی که از دیگر مفاصل نزدیک به پاشنهی پا زیاد استفاده کرده و یا در پای دیگر خود عمل فیوژن را انجام دادهاند، مناسبتر به نظر برسد. بهعلاوه، افرادی که در یک پا عمل خشککردن مفصل را انجام دادهاند، میتوانند از عمل تعویض مفصل سود بیشتری ببرند.
خبرگزاری رویترز و دکتر سلام