با بیماری ذات الریه و علائم آن آشنا شوید / افراد سیگاری بیشتر مراقب باشند
همه ما کم و بیش می دانیم که بیماری ذات الریه یک بیماری است
که ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و بسیار آزاردهنده است این
بیماری با علائمی چون تب و لرز، درد قفسه سینه و خستگی همراه
است در ادامه مطلب از پرشین وی قصد داریم با علائم بیماری ذات الریه بیشتر
آشنا شویم
علائم بیماری ذات الریه
نشانه های ذاتالریه ذاتالریه ممکن است شامل سرفه، تب، لرز، درد قفسه سینه، خستگی و تنگی نفس
باشد.
رایج ترین علت این بیماری در بزرگسالان باکتری ها هستند که البته افراد سیگاری بیشتر در خطر مبتلا
به این بیماری قرار دارند و این بیماری سیستم تنفسی را دچار اختلال می کند.
آشنایی با علائم ذاتالریه
هر کسی ممکن است دچار ذاتالریه شود، اما افراد سیگاری، افراد در سنین بالاتر و مبتلایان به بیماریهای مزمن ریوی
در معرض خطر بیشتر به این بیماری هستند.عوامل بیماریزای گوناگونی شامل باکتریها، ویروسها و به طور نادرتر قارچها و مایکوپلاسما
ذاتالریه ایجاد میکنند.شایعترین علت ذاتالریه در بزرگسالان باکتریها هستند که در راسها آنها باکتری استرپتوکوکوس نومونیه (پنوموکوک) و در ردههای
بعدی باکتریهای هموفیلوس اینفلونزه، لژیونلا نومونیه و استافیلوکوک اورئوس قرار میگیرند.ویروسها هم میتوانند ذاتالریه ایجاد کنند و در رأس آنها
ویروس آنفلوانزا قرار میگیرد.
آنتیبیوتیکها بر باکتریها مؤثر هستند، اما بر روی ویروسها تاثیری ندارند.قارچها ندرتاً به خصوص در افراد دچار نقص ایمنی مانند
مبتلایان به ایدز و سرطان ممکن است ذاتالریه ایجاد کنند.بالاخره مایکوپلاسما نومونیه – ارگانیسمی است که گرچه باکتری شمرده میشود،
اما دیواره سلولی به دور غشای سلولیاش ندارد، بنابراین بسیاری از آنتیبیوتیکهای مؤثر بر سایر باکتریها مانند پنیسیلین که به
دیواره سلولی حمله میکنند، بر آن بیاثر هستند.
شدت ذاتالریه به همان اندازه علل به وجود آورنده آن متنوع است.
در یک طرف طیف شکل خفیف بیماری قرار میگیرد.
علائم بیماری ذات الریه چیست؟
این شکل خفیف بیماری را در محاوره ذاتالریه سرپایی (walking pneumonia) میگویند، چرا که ندرتاً باعث میشود نتواند به کارش
ادامه دهد و نیاز به بستری پیدا میکند و در طول چند روز حتی بدون درمان آنتیبیوتیکی بهبود پیدا میکنند.در
طرف دیگر طیف اشکالی شدیدتر ذاتالریه قرار دارند که در افرادی که بیماری زمینهای یا نقصان ایمنی دارند، رخ میدهند
و ممکن است بهبودی از آنها هفتهها طول بکشد و در مواردی حتی مرگبار باشند.افراد ممکن است در جامعه به
باکتریهای عامل ذاتالریه آلوده شوند و این بیماری را بگیرند.
از طرف دیگر افراد ممکن است در هنگام مراقبتهای بهداشتی در بیمارستان دچار ذاتالریه شوند، این شکل کسبشده در بیمارستان
ذاتالریه بسیار شدیدتر است و اغلب باکتریهای مقاوم به دارو در ایجاد ان ذخیل هستند.واکسنی برای پیشگیری از ابتلا به
انواع شدیدتر ذاتالریه ناشی از باکتری پنوموکوک وجود دارد، مراکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا به افراد بالای ۶۵ سال
توصیه میکنند، این واکسن را تزریق کنند.تزریق واکسن آنفلوآنزا هم میتواند از ذاتالریه ناشی از جلوگیری کند.
بیشتر بدانید از علل بروز ذاتالریه (عفونت ریه) را بشناسیم
باکتریها، ویروسها و قارچها میتوانند باعث ایجاد عفونت ریه شوند. شایعترین علل بروز ذاتالریه عبارتند از:
ویروسهای آنفلوانزا، ویروسهای سرماخوردگی، ویروس RSV (شایعترین عامل ایجاد عفونت ریه در کودکان زیر یک سال) و باکتریهایی با نامهای استرپتوکوک پنومونیه و مایکوپلاسما پنومونیه.
برخی افراد که از طریق دستگاه (ونتیلاتور) تنفس میکنند ممکن است به عفونت ریه مبتلا شوند. به این نوع، «ذات الریه ناشی از ونتیلاتور» میگویند.
اگر شخصی در طول مدت زمان بستری شدن در بیمارستان (بدون استفاده از دستگاه تنفس) به عفونت ریه مبتلا گردد، گفته میشود که آن شخص به «ذات الریه اکتسابی از بیمارستان» دچار شده است. قابل ذکر است که بیشتر مبتلایان، عفونت را از جامعه میگیرند، بدون این که به بیمارستان رفته باشند؛ به این نوع ذاتالریه، «ذاتالریه اکتسابی از جامعه» گفته میشود.
نشانهها و علائم ذاتالریه چیست
در ابتدا، علائم ذاتالریه مانند سرماخوردگی است و گاهی اوقات این موضوع فرآیند تشخیص عفونت ریه را دشوار میکند. زیرا همان میکروبی که سرماخوردگی را پدید آورده به ریه راه مییابد و سبب بروز ذاتالریه میشود. به این ترتیب، در حالی که علائم سرماخوردگی رو به بهبود بوده، وضع تغییر میکند و علائم تشدید شده و وخیمتر میشوند.
آشنایی با علائم بیماری ذات الریه
تب حدود ۴۰ درجه
لرز
سرفه با خلط زرد یا سبز یا خونی
احساس کم آوردن نفس (بهخصوص در زمان تحرک)
خستگی زیاد
کاهش اشتها
درد خنجری و تیز در قفسه سینه
تعریق زیاد
تنفس و نبض تند
کبود شدن لب و ناخن
منگی (به خصوص در کهنسالان)
بنابراین، اگر سرماخوردگی تشدید شد و علائم فوق را مشاهده کردیم، در اسرع وقت به پزشک عمومی، یا داخلی یا عفونی مراجعه نماییم. پزشک ممکن است برای تشخیص بیماری، از ما بخواهد آزمایش خون یا تصویربرداری پزشکی (مانند رادیولوژی) انجام دهید.
روشهای درمان ذاتالریه چگونه است
شکی نیست که پزشک معالج پس از تشخیص بیماری، داروهای گوناگونی تجویز میکند که یکی از آنها ممکن است یک نوع آنتیبیوتیک باشد. در درمان ذاتالریه خوردن به موقع آنتیبیوتیک و فراموش نکردن حتی یک نوبت در ابتدای بیماری بسیار ضروری است. همچنین، برای مهار تب باید از تببُرهای مناسب استفاده کرد.
در کنار ادامه درمان دارویی کارهای زیر میتواند به ما کمک کند:
استراحت در منزل تا رفع تب و بهبود سرفه نهتنها به سلامتی ما کمک میکند بلکه برای پیشگیری از ابتلای دیگران هم مفید است. یادمان باشد در منزل هستیم که استراحت کنیم نه کارهای عقبافتاده را سر و سامان دهیم. استراحت به بدن ما کمک میکند که توان لازم برای مبارزه با عامل عفونت را داشته باشد.
تا میتوانیم مایعات بنوشیم. با نوشیدن مایعات آب کافی به بدن میرسد، خلط ریه رقیق میشود و خلط بیشتری از ریه خارج میشود.
شاید بیمار نفهمد که سرفه چه کمکی به بهبودی وی میکند و آن را ناراحتکننده بداند. سرفه و خارج نمودن خلط کمک زیادی میکند که بیماری زودتر خوب شود. اگر سرفه بهحدی زیاد است که اجازه نمیدهد بیمار بخوابد باید با پزشک معالج مشورت کند.
از هرگونه دود خود را دور نگه داریم. دود سیگار، دود شومینه، آلودگی هوا و امثال آنها.
دکتر سلام / abidipharma