۷ واقعیت مهم در مورد قند خون و دیابت

دیابت یکی از بیماری های تقرببا شایعی است که می تواند برای
فرد بسیار دردسر ساز باشد ما دز این مطلب از پرشین وی قصد داریم
به بررسی قند خون و دیابت و اطلاعات مفید پیرامون آن
بپردازیم.در ادامه مطلب همراه ما باشید

قند خون و دیابت

دیابت بیماری متابولیکی است که تصورات مختلفی در مورد ابتلا به آن وجود دارد و به همین دلیل لازم است
تا همواره این نظرات اصلاح شود.
مهم ترین هدف از این آگاهی ها،‌ تشخیص دیابت نوع ۲ و بهبود رفتارهای فرد بیمار است تا عوارض
بیماری به حداقل برسد

۴ واقعیت راجع به قند خون و دیابت نوع ۲

ابتلا به بیماری بدون اطلاع فرد

افزایش بسیار زیاد قند خون که به آن هایپر گلیسمی اطلاق می شود حالت آشکاری نیست
و در نتیجه دیابت به طور خاموش پیشرفت می کند و ممکن است فرد سال ها از بیماری خود اطلاع
نداشته باشد.

قند خون و دیابت

به نظر متخصصان، به طور متوسط ۵ تا ۱۰ سال بین اولین افزایش قند خون و تشخیص دیابت زمان سپری
می شود.
به نظر می رسد از هر دو بیمار مبتلا به دیابت یک نفر توجهی به بیماری خود ندارد و از
درمان مناسب بهره نمی گیرد.

رابطه قند خون و دیابت

تنها روش تشخیص ابتلا به دیابت؛ انجام آزمایش قند خون است.
پس از تشخیص بیماری آزمایش باید با توجه به شرایط و عوامل خطر هر فرد مانند سن، سابقه فامیلی، عادات
غذایی، اضافه وزن و…
مرتب انجام شود.

دیابت؛ بیماری کشنده

دیابت هر سال تعداد بسیار زیادی را در دنیا به کام مرگ می کشاند چرا که عدم تشخیص بیماری یا
درمان نامناسب عوارض بسیار جدی از جمله نابینایی، قطع عضو، نارسایی کلیه و حتی فوت به دلیل آنفراکتوس قلبی را
در پی دارد.
در واقع، افزایش بسیار بالای قند خون در طولانی مدت دیواره مویرگ ها در تمام بدن را ضعیف می کند،
مانع از رسیدن اکسیژن و مواد مغذی به بافت ها می شود و آسیب های برگشت ناپذیری مانند ا ختلالات
بینایی، عصبی، تحریک پذیری، عفونت ها، کاهش فرایند خون رسانی، آسیب های کلیوی،‌ افزایش لخته های خون عامل بیماری های
قلبی و…
را در پی خواهد داشت.

دانستنی هایی پیرامون قند خون و دیابت

به همین دلیل است که هر ۸ ثانیه یک نفر در دنیا به دلیل بیماری دیابت جان خود را از
دست می دهد.
به طور متوسط امید به زندگی در بیمار دیابتی ۵ تا ۱۰ سال پایین تر از دیگران است.

بیماری فوق العاده رایج

دیابت بیماری است که ابتلا به آن طی سال های اخیر بسیار بیشتر شده است و شاید آن را بتوان
اپیدمی جوامع امروز دانست.
تغییر در سبک زندگی و تغذیه را می توان عوامل زمینه ساز شیوع این بیماری دانست.
در صورت وجود سابقه فامیلی و یا عوامل خطری مانند چاقی باید حتما آزمایش خون انجام داد تا بیماری به
موقع تشخیص داده شود حتی اگر هیچ علامت مشخصی احساس نگردد.

پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع ۲

گرچه نمی توان نسبت به سن و زمینه ژنتیک کاری انجام داد اما امکان کنترل بسیاری از عوامل زمینه ساز
بیماری مانند عادات غذایی و فعالیت جسمانی وجود دارد.
تغذیه سالم و متعادل در قالب سه وعده غذایی در روز، پرهیز از ریزه خوری، محدودیت مصرف خوراکی های چرب
و شیرین و مصرف کافی میوه ها و سبزیجات شرایط غذایی مناسب برای پیشگیری از این بیماری است.
همچنین توصیه می شود از هر فرصتی برای انجام فعالیت جسمانی مانند پیاده روی، بالا رفتن از پله ها،‌ باغبانی،
خرید کردن، دوچرخه سواری و…
استفاده کرد.
حداقل باید معادل ۳۰ دقیقه پیاده روی سریع در روز فعالیت داشت.

۳ واقعیتی که بهتر است بیماران دیابتی بدانند!

مراقبت بسیار جدی تر از دهان، پاها و چشم ها
مویرگ های محیطی بدن در برابر افزایش قند خون بسیار
حساس تر هستند و بیمار دیابتی باید توجه خاصی نسبت به چشم ها و پاها داشته باشد.
علاوه بر معاینات چشم پزشکی منظم، کنترل همیشگی سلامت پاها نیز توسط پزشک ضروری خواهد بود.
دهان و دندان نیز قسمت بسیار حساس دیگری در این بیماران است زیرا قند خون بالا فرد را مستعد پوسیدگی
دندان ها و دیگر ناراحتی های دهان و لثه می کند.
همچنین این ناراحتی ها نیز می توانند عدم تعادل دیابت را در پی داشته باشند.

اختلالات خواب قند خون و دیابت

ارتباط مستقیمی بین خواب و دیابت وجود دارد.
کمبود خواب با اختلال متابولیسم نشاسته ها همراه است.
بیماران دیابتی معمولا بیشتر از بقیه افراد دچار اختلالات خواب هستند.
به همین دلیل است که این بیماران بیشترین مصرف کنندگان داروهای آرام بخش و خواب آور محسوب می شوند.
در صورت ابتلا به اختلالات خواب بسیار مهم است که با پزشک مشورت شود تا ابتلا به این بیماری بررسی
گردد و درمان مناسب تجویز شود.

واکسن آنفولانزا

بیمار دیابتی نسبت به ابتلا به آنفولانزا بسیار آیب پذیر است زیرا افزایش قند خون سیستم ایمنی را
ضعیف می کند.
همچنین در صورت ابتلا به دیابت نوع ۲ عوارض آنفولانزا مانند ذات الریه ویروسی،‌باکتریایی،‌ ناراحتی های تنفسی و…
بسیار جدی تر خواهد بود.
به علاوه ویروس می تواند عدم تعادل متابولیسم قند خون را در پی داشته باشد که عوارض بیماری را تشدید
می کند.
د رنتیجه بیمار دیابتی هر سال باید واکنس آنفولانزا بزند.

بیشتر بدانید از مردم چگونه به دیابت مبتلا می شوند؟

بستگی دارد. انواع مختلفی از دیابت وجود دارند، اما شایع‌ترین آنها دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ هستند. دیابت نوع ۱ بیماری است که از زمان تولد یا حداقل از سن جوانی شکل می گیرد. دیابت نوع ۲ می تواند هر فردی در هر سنی را مبتلا کند و در واقع قابل پیشگیری است، اگرچه برخی افراد نسبت به دیگران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند. از عوامل خطرآفرین ابتلا به دیابت نوع ۲ می توان به سابقه خانوادگی، رژیم غذایی ناسالم، عدم فعالیت بدنی، و فشار خون بالا اشاره کرد.

دیابت بهواقع چیست؟

افراد مبتلا به دیابت توانایی تولید انسولین مورد نیاز برای حفظ سلامت خود را ندارند. هنگامی که غذا می خورید، بدن شما غذا را به قند، یا گلوکز تبدیل می کند. در این مرحله، لوزالمعده باید انسولین ترشح کند. انسولین همانند کلیدی عمل می کند که سلول ها را باز کرده و به گلوکز اجازه ورود می دهد و به فرد اجازه می دهد از گلوکز برای کسب انرژی استفاده کند. اما وقتی به دیابت مبتلا هستید، این سیستم کار نمی کند.

قند خون و دیابت

دیابت نوع ۱ چیست؟

شکل شدیدتر از بیماری دیابت محسوب می شود که گاهی اوقات به نام «دیابت نوجوان» نیز شناخته می شود زیرا یا در زمان تولد وجود داشته یا در دوران کودکی یا نوجوانی فرد به آن مبتلا می شود.

آنچه رخ می دهد این گونه است: لوزالمعده حاوی سلول هایی به نام سلول های جزیره ای است که گلوکز در خون را تشخیص می دهند و در واکنش به آن، مقدار مورد نیاز از انسولین را برای عادی سازی سطوح قند خون تولید می کنند. انسولین به گلوکز اجازه ورود به سلول ها را می دهد و از این طریق آنها می توانند انرژی تولید کنند.

در دیابت نوع ۱، سیستم ایمنی بدن به اشتباه این سلول های تولیدکننده انسولین را به عنوان یک جسم خارجی شناسایی کرده و آنها را نابود می کند. این حمله به نام بیماری خود ایمنی شناخته می شود و پژوهشگران به طور کامل متوجه چرایی رخ دادن آن نشده اند.

بدون انسولین، قند در خون باقی می ماند و افزایش می یابد و در نتیجه، سلول های بدن با کمبود گلوکز مواجه می شوند. برای مقابله با این شرایط، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ باید انسولین تزریق کنند تا گلوکز را به سلول های بدن خود برسانند.

دیابت نوع ۲ چیست؟

دیابت نوع ۲ شایع‌ترین نوع این بیماری است که در گذشته افراد معمولا پس از ۳۵ سالگی به آن مبتلا می شدند. اما شرایط اکنون تغییر کرده است زیرا میزان شیوع آن بین کودکان و جوانان رو به افزایش است. بر خلاف دیابت نوع ۱، افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مقداری از انسولین مورد نیاز خود را تولید می کنند، اما این میزان اغلب کافی نیست. در برخی موارد، انسولین تلاش می کند سلول های بدن را باز کند تا امکان ورود گلوکز فراهم شود، اما بنا به دلایلی این اتفاق رخ نمی دهد. در برخی موارد، داروهای خوراکی می توانند به بدن در استفاده موثرتر از انسولین خود کمک کنند، و در موارد شدیدتر تزریق انسولین نیاز است.

قدس / asriran