شایع ترین علل تشنج در نوزادان
حتما برای شما والدین عزیز پیش آمده است که
نوزادتان با تشنج های پی در پی همراه شده، علت اصلی تشنج در
نوزادان نرسیدن اکسیژن به مغز نوزاد است این تشنج ها به صورت
غیر ارادی آغاز می گردد و غیر قابل کنترل است در ادامه مطلب از پرشین وی
به بررسی تشنج در نوزادان خواهیم پرداخت
تشنج در نوزادان
شایعترین علل تشنج در دوران نوزادی، نرسیدن اکسیژن به مغز آنهاست که ممکن است در اثر حوادث زایمانی برای کودک
همچون پیچیدن بند ناف به دور گردن آنها و یا نارس بودن کودک به وجود آید.
دکتر “فرامرز فتوره چیان” متخصص بیماری های کودکان و عضو انجمن مغزو اعصاب و صرع کودکان ایران گفت: ۲۸
روز اول زندگی (نوزادی) مهمترین و حساس ترین دوران زندگی فرد است که گذر از این دوران بدون ابتلا به
بیماری های تهدید کننده حیات می تواند تا حدودی ضامن بقای فرد در زندگی او باشد.
دکتر فتوره چیان افزود: متأسفانه در کشور ما با وجود این که به پیشرفت های زیادی در زمینه بهداشتی رسیده
ایم اما هنوز شاهد مرگ و میر زیادی در زمان نوزادی هستیم که از مهمترین و تأثیرگذارترین آن،
تشنج دوران نوزادی است.وی افزود: تشنجات نوزادی عمدتاً به دو صورت فوکال و منتشره است که بیشتر به صورت موضعی دیده
می شوند و به راحتی قابل تشخیص نیستند، همچنین شایع ترین فرم تشنج، تشنجات sabtle است که در نوزادان
بیشتر دیده می شود.
وی در خصوص علائم این تشنج گفت: این نوع تشنج به صورت مکیدن لب، حرکت چرخشی چشم، حرکت پاها به
صورت پا زدن رکابی، قطع تنفس یا آپنه (که بیشتر در نوزادان نارس دیده می شود) است.
درمان تشنج در نوزادان
دکتر فتوره چیان در خصوص علل تشنج در دوران نوزادی گفت: شایعترین علل نرسیدن اکسیژن به مغز است که می
تواند علل مختلفی داشته باشد.
همچنین خون ریزی داخل مغزی که بیشتر در نوزادان نارس شایع است، کاهش قند خون، کاهش کلسیم و منیزیم، کاهش
و افزایش سدیم از جمله مواردی هستند که در تشنجات نوزادی مؤثر هستند.
وی افزود: راه های تشخیصی علل تشنج با شرح حال و معاینه فیزیکی پزشک موثر است، مثلاً انجام آزمایش ساده
برای تشخیص اینکه آیا تشنج در اثر کاهش قند، کلسیم و منیزیم و افزایش و یا کاهش سدیم بوده یا
نه و همچنین با استفاده از اقدامی مثل سونوگرافی از جمجمه با تشخیص این که آیا در اثر اشکال در
مغز خونریزی ایجاد شده یا خیر صورت می گیرد.
وی با اشاره به اینکه هر آزمایش محاسن و معایبی را می
تواند برای کودکان به همراه داشته باشد، گفت: آزمایشاتی مانند MRI به دلیل طولانی بودن آن و با توجه به
شرایط کودک و نیز رادیولوژی برای کودکان بدحال می تواند مضر باشد.
بهتر است در زمانی که نوزاد وضعیت پایدارتری دارد این کار انجام شود.
وی در خصوص درمان این نوع از کودکان گفت: نوع درمان بسته به علت به وجود آمدن این مشکل متفاوت
خواهد بود.
بیشتر بدانید از علل تشنج نوزادی چیست؟
شایعترین علت تشنج در دوران نوزادی، نرسیدن اکسیژن به مغز است. سایر علل آن، عبارتند از:
علل متابولیکی: کاهش قند خون، کاهش کلسیم و منیزیم خون، افزایش یا کاهش دمای بدن، افزایش یا کاهش سدیم، کمبود چند ماده خونی دیگر
علل عفونی: عفونتهای قبل و بعد از تولد مانند مننژیت
آسیبهای وارده به نوزاد حین تولد
مشکلات سیستم عصبی نوزاد
علل دیگر: افزایش اوره خون، افزایش بیلی روبین (زردی بسیار بالا) و …
عوامل تعیین پیشآگاهی از تشنج نوزادی
این عوامل شامل مشاهده مشخصات تشنج، عوامل قبل از تولد، وجود علائم عصبی، وجود عوامل ایجاد کننده، بررسی آزمایشگاهی و ناهنجاریهای نوار مغز نوزاد است.
علائم تشنج نوزادی
نوزادان بهطور تقریباً شایع در ۴ روز اول زندگی دچار لرزشهای ضعیف در یک یا چند اندام میشوند که باید از تشنج افتراق داده شود.
اگر لرزشهای نوزاد با حرکات غیرمعمول چشمی و دهانی و قطع تنفس (کبودی) همراه باشد، بدون وقفه و طولانی و با خمیدگی اندام همراه باشند، بعد از چهار روزگی ادامه یابد و اگر به تحریکات خارجی پاسخ ندهند، تشنج تلقی میشوند.
حرکات شدید اندامها، پرشهای عضلانی تکراری، لرزش پلکها، سفتشدن اندامها، حرکات شبیه مکیدن (ملچ و ملوچ) یا جویدن در دهان، حرکات چرخشی چشمها، خیرهشدن به نقطهای برای چند لحظه، حرکات پاها بهصورت پا زدن رکابی، گریه غیر طبیعی و از دست دادن کنترل ادرار در زمان حمله، از علائم تشنج نوزادی است.
درمان
برای درمان تشنج، با توجه به نظر پزشک از شیوههای مختلفی استفاده میشود:
تزریق سرم؛ دارو
نوزاد را برای اطمینان از کنترل تشنج تحت نظر قرار میدهند.
گرفتن نوار مغز و انجام MRI مغزی
تعیین وضعیت نوزاد در آینده از نظر تکرار تشنج و یا شدت آسیب مغزی، معمولاً بهراحتی قابل پیشبینی نیست و نیاز به گذشت زمان دارد.
نکته
در صورت ترخیص نوزاد با داروهای ضدتشنج در دادن بهموقع و دقیق آنها توجه داشته باشید و مراجعه بهموقع به پزشک را فراموش نکنید.
از آنجاییکه بیشترین رشد مغز در سال اول و آن هم در سهماهه اول زندگی است،
همین امر باعث شده که اغلب مشکلاتی که در هنگام ترخیص در نوزادان ملاحظه میشود،
در ۳ تا ۴ ماهگی بهتدریج از بین برود، به همین دلیل درمان تشنج نوزادان نیز کوتاهمدت است
و بر حسب وضعیت بالینی نوزاد و پاسخ او به درمان، از ۲ هفته تا ۳ ماه بعد از آخرین تشنج، دارو را در صورت تأیید پزشک، میتوان قطع نمود.
پزشکان / alef