کمبود آهن چه نشانه هایی دارد؟

کمبود آهن در بدن می تواند شما را دچار ضعف و سستی و ریزش مو کند. ما در این مطلب ضمن نشان دادن نشانه های کمبود آهن به بررسی درمان کم‌خونی
ناشی از فقر آهن و همچنین درمان کم خونی با خوراکی گیاهی خواهیم پرداخت.

نشانه های کمبود آهن

کمبود آهن چه نشانه های را در روح و جسم انسان دارد و اگر کمبود مشاهده شد چه مقدار قرص
آهن و چند مدت یکبار باید بخورم ؟ درباره دیگر عناصر دیگری که باید در جسم من وجود داشته باشد
مانند آنچه درباره آهن پرسیدم آگاهم کنید!پاسخ : با سلام

دوست گرامی، بعضی از علایم کم‌خونی فقر
آهن عبارتند از: رنگ پریدگی ، زبان و مخاط داخل لب و پلک چشم‌ها، خستگی زودرس، سرگیجه و سردرد ،
خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها، حالت تهوع و در کم‌خونی شدید گود شدن روی ناخن(ناخن قاشقی).

درمان کم‌خونی ناشی از فقر آهن :

برای درمان کم‌خونی از چند روش استفاده می‌شود که بهترین و کم‌خطرترین آن‌ها استفاده از مکمل‌های خوراکی است.
درمان با نمک‌های ساده آهن مثل سولفات فروی خوراکی کاملا موثر بوده و به شکل قرص، کپسول یا مایع است
و باید مصرف آن‌ها تا چندین ماه ادامه یابد.

چنانکه این قرص‌ها با معده خالی مصرف شوند جذب آن‌ها بهتر و بیشتر صورت می‌گیرد، ولی در این حالت
سبب تحریک معده و بروز مشکلات گوارشی می‌شوند.
عوارض گوارشی ناشی از مصرف آهن نظیر تهوع، دل پیچه، سوزش قلب، اسهال یا یبوست را می‌توان به حداقل
رساند، به شرطی که آهن را با میزان بسیار کم مصرف کرده و به تدریج به میزان آن افزوده تا
به حد مورد نیاز بدن برسد.
بهتر است قرص آهن در آخر شب قبل از خواب استفاده شود تا عوارض ناشی از آن کاهش یابند.

نشانه های کمبود آهن

ویتامینC جذب آهن را افزایش می‌دهد.
به همین دلیل معمولا مصرف ویتامین C به همراه آهن پیشنهاد می‌شود.
علاوه بر درمان دارویی باید به میزان آهن قابل جذب در غذا نیز توجه کرد.
جذب آهن غذا اغلب تحت تاثیر شکل آهن موجود در آن می‌باشد.

آهن موجود در پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت گاو، ماهی، پرندگان بیشتر جذب می‌شود، در حالی که جذب آهن پروتئین‌های گیاهی
مانند سبزی‌ها و میوه‌ها کمتر می‌باشد.
باید توجه داشت که ویتامینC جذب آهن سبزی‌ها و میوه‌ها را بیشتر می‌کند.
مصرف چای همراه یا بلافاصله بعد از غذا می‌تواند جذب آهن را تاحدصفر تا پنج درصد کاهش دهد.
قهوه، تخم‌مرغ، شیر و لبنیات، نان گندم، حبوبات و فیبرهای غذایی جذب آهن را به علت تشکیل کمپلکس‌های نامحلول کاهش
می‌دهند.
بنابراین فرآورده‌های حاوی آهن، طی یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از مصرف هر یک از این مواد نباید
مصرف شود.

نشانه های کمبود آهن و منابع غذایی آهن دار :

منابع غذایی آهن‌دار عبارتند از جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم‌مرغ، سبزی‌های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری،
اسفناج و حبوبات، مثل عدس و لوبیا همچنین میوه‌های خشک (برگه‌ها) بخصوص برگه زردآلو و دانه‌های روغنی.

در درمان فقر آهن ابتدا باید به دنبال علت زمینه ای آن گشت و در صورت یافتن علت علاوه
بر درمان با ترکیبات آهن علت زمینه ای باید برطرف شود.
در صورتی که پاسخ به ترکیبات آهن خوب نباشد و یا ناکافی باشد می بایست یک ارزیابی مجدد و دقیق
از بیمار به عمل آید برای وجود هر یک از موارد زیر:

خونریزی مستمرنقص د رجذب آهن ( سوء جذب
گوارشی ) وجود یک اختلال التهابی صدمه مغز استخون

بنابراین می بایست مجددا به یک پزشک متخصص اطفال مراجعه نمایید
تا بررسی های کاملتری صورت گیرد.

درمان کم خونی با خوراکی گیاهی

عسل: با خوردن عسل در مدت بسیار کمی به تعداد گلبولهای قرمز ۲۵
– ۸ درصد افزوده میشود.

•پسته: پسته موجب افزایش خون می‌شود.
فندق: فندق خون افزای خوبی است و رنگ چهره را می‌گشاید.
دمکرده برگ با سبز گردو موجب افزایش تعداد گلبولهای قرمز می‌شود.
عدس: یکی از مواد خوراکی افزایش دهنده گلبولهای قرمز خون است.

از مواد خوراکی دیگر می‌توان به این موارد اشاره کرد: نخود سبز ،زرد آلو ، گردو ، خرما‌ ،
شلغم ، کلم و خوراک جو.آهن :

ماده معدنی مهم است که کمبود آن منجر به کم خونی احساس خستگی
و ضعف می گردد .
آهن در انواع گوشتهاوتخم مرغ وغلات سبوس دار سبزی وجود دارد آهن موجود در فرآورده های گوشتی جذب خوبی دارد
اما برای جذب بهتر آهن موجود درسایر مواد غذایی مصرف میوه و سبزی سرشارازویتامین C همراه غذا توصیه می شود.

بیشتر بدانید از فقر آهن یا کم خونی چیست؟

مشکل فقر آهن بسیار جدی و مهم است، زیرا  لازمه ساخت هموگلوبین، یعنی پروتئین
موجود در گلبول‌های قرمز خون که به آن‌ها امکان حمل اکسیژن در بدن را می‌دهد، آهن
است.  فقر آهن، منجر به پایین آمدن هموگلوبین خون می‌شود. در نتیجه باید برای رفع کم خونی اقدام کرد.

اگر بدن با مشکل هموگلوبین پایین خون روبرو باشد، بافت‌ها و ماهیچه‌ها اکسیژن
کافی دریافت نکرده و کارآمدی خود را از دست می‌دهند که نتیجه آن بیماری کم خونی است.

اگرچه انواع مختلف آنمی وجود دارد، کم خونی ناشی از فقر آهن شایع‌ترین نوع آن در سراسر جهان است.

از علل شایع فقر آهن و علت کم خونی می‌توان به مصرف ناکافی آهن به دلیل رژیم غذایی
ضعیف یا رژیم‌های محدود کننده، بیماری التهابی روده، افزایش نیاز آهن در دوران بارداری و خونریزی در طی دوره‌های قاعدگی شدید یا خونریزی داخلی اشاره کرد.

علت کم خونی هر چه باشد، فقر آهن می‌تواند منجر به علائم ناخوشایندی شود که بر کیفیت زندگی تأثیر می‌گذارد. این موارد شامل بهداشت ضعیف، تمرکز و بهره‌وری کاری است.

نشانه های کمبود آهن؟

نشانه های کم خونی و علت کم خونی بسته به شدت آنمی، سرعت پیشرفت آن،
سن و وضعیت سلامتی فعلی شما متفاوت است. در بعضی موارد، افراد هیچ مورد از علامت فقر آهن را تجربه نمی‌کنند.

۱. خستگی غیرمعمول به عنوان یکی از علائم کمبود آهن
احساس خستگی یکی از شایع‌ترین علائم فقر آهن است که بیش از نیمی از افراد مبتلا
به کم خونی آن را تجربه می‌کنند. چرا که بدن برای تهیه پروتئینی به نام هموگلوبین، که
در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود، به آهن احتیاج دارد. هموگلوبین نیز به حمل اکسیژن در بدن کمک می‌کند.

وقتی بدن کمبود هموگلوبین داشته باشد، اکسیژن کمتری به بافت‌ها و ماهیچه‌ها می‌رسد
و آن‌ها را از انرژی محروم می‌کند. علاوه بر این، برای حرکت خون غنی از اکسیژن، قلب
باید بیشتر کار کند که می‌تواند شما را خسته کند. در نتیجه علائم پایین بودن اکسیژن خون و خطر هموگلوبین پایین باید جدی گرفته شود.

نشانه های کمبود آهن

از آن‌جا که خستگی اغلب به عنوان یک قسمت عادی از زندگی پرمشغله و مدرن در نظر
گرفته می‌شود، تشخیص کمبود آهن و علامت فقر آهن تنها با این علائم دشوار است.

با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به فقر آهن در کنار ضعف، احساس بی‌حوصلگی، مشکل
در تمرکز یا بهره‌وری ضعیف در محل کار و سطح انرژی پایین دارند.

خلاصه: خستگی یکی از شایع‌ترین علائم کمبود آهن و نشانه های کم خونی است.
این امر به دلیل اکسیژن رسانی ضعیف به بافت‌های بدن و محروم شدن آن‌ها از انرژی است.

۲. رنگ پریدگی به عنوان یکی از نشانه های کمبود آهن

پوست رنگ پریده و رنگ پریدگی قسمت داخلی پلک‌های پایین از دیگر نشانه های
کم خونی و  فقر آهن است و در صورت مشاهده باید برای درمان کم خونی اقدام کرد.

علت رنگ قرمز خون، هموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز است، بنابراین پایین بودن
هموگلوبین خون در هنگام کمبود آهن باعث می‌شود تا از قرمزی خون کم شود.
به همین دلیل ممکن است رنگ سالم و گلگون خون در افراد مبتلا به کمبود آهن
از بین برود.  خطرات هموگلوبین پایین را باید جدی گرفت و بررسی کرد تا دلیل پایین بودن هموگلوبین مشخص شود.

این رنگ پریدگی در افراد مبتلا به کمبود آهن می‌تواند در تمام بدن ظاهر شود یا
به یک ناحیه محدود شود، مانند صورت، لثه‌ها، داخل لب‌ها یا پلک‌های پایین و حتی ناخن‌ها.

تیبان / درمانکده