جنجال اهانت هوادران مرتضی پاشایی به هانیه توسلی + عکس و پاسخ هانیه توسلی

«من آقاى پاشایی رو نمى شناختم.
یعنى نه کارهاش رو شنیده بودم نه خودش رو از نزدیک دیده بودم.
سبک و مدل موسیقى اش هم که الان مى شنوم دوست ندارم ولى دلم مى سوزه.
جیگرم کبابه.
از مرگ جوون ها بیزارم.»

ابن‌ها جملات ابتدایی پست هانیه توسلی در صفحه اینستاگرامش است، یادداشتی که باعث شد کامنت‌های
مخالف زیادی پای این پست ثبت شود.

کامنت‌هایی تند و بعضا همراه با الفاظ رکیک از سوی کامنت‌گذارانی اکثرا خشمگین که به زعم‌شان به خواننده محبوب آنها
توهین شده است، رفتاری که پیش از این و البته به مراتب آرام‌تر و کم حاشیه‌تر در صفحه بهرام رادان
شادهش بودیم.

البته با خواندن کامل یادداشت هانیه توسلی هیچگونه توهینی به مرتضی پاشایی و یا هوادارانش به چشم نمی‌خورد،
هانیه توسلی تنها درخواست کرده که دیگران برای او تعیین تکلیف نکنن که تسلیت بگوید یا نه.
که ظاهرا به مذاق طرافدان پاشایی خوش نیامده است.

**متن کامل یادداشت هانیه توسلی و سپس چندکامنت مخالف وی را در انتها بخوانید:

«من آقاى پاشایی رو
نمى شناختم.
یعنى نه کارهاش رو شنیده بودم نه خودش رو از نزدیک دیده بودم.
سبک و مدل موسیقى اش هم که الان مى شنوم دوست ندارم ولى دلم مى سوزه.جیگرم کبابه.
از مرگ جوون ها بیزارم.
کم هم نیست الان متاسفانه.
خودم هم داشتم تجربه اش رو.
از دست رفتن جوون وحشتناکه.
ولى واکنش مردم به نظرم عجیبه.
زیادیه.
عادت ندارم تسلیت بگم.
دردى رو دوا نمى کنه.

کسایى که میان اینجا و به من مى گن چرا تسلیت نمى گى هم نمى فهمم.
اگه خانواده اش رو مى شناختم از نزدیک حتمن به اونها تسلیت مى گفتم.
مثل مجید بهرامى که خیلى دوست و همکار مشترک داریم و خیلى شخصى تسلیت گفتم به خودشون.ملت عجیبى هستیم.
اینجا براى من تعیین تکلیف نکنید لطفن.

به اندازه ى کافى حال و روزم بد هست.
لطفن هم با تنوین نمى نویسم.
دلیلش هم صد بار گفتم.
ممنون از بقیه ى دوستان که مهربون و با محبت هستند و همیشه به من لطف دارند.»

**و حالا چند
کامنت انتهایی این پست که تا این لحظه نزدیک به پنج هزار کامنت پای آن ثبت شده است:

-یه
سری طرفدار مشترک داشتی که متاسفانه لیاقت نداشتی نگهشون داری، شاید یه تسلیت کوچیک از طرف خودت باعث می شد
تصویر زیباتری از سیرتت روی قلبشون حک کنی، شما هم یه روزی میمیری چه خوبه بعد از مرگ یه هنرمند
واقعا خدابیامرزی از ته دل بگیم.

– اتفاقا منم نه از…
شما نه از بازی کردنت خوشم میاد جدی گفتم و رک مثل خودت.

-واقعا خیلی گستاخ هستید شما باید الگو باشید در ضمن سنی هم ازتون گذشته به نظرتون با این حرفا خیلی
متفاوت به نظر میاین؟ نه فکرتون اشتباهه.
-وااااااا چه چیییییی تو دخترررررر!!! اولا که تسلیت نگفتنت چیزی از محبوبیت مرتضی کم نکرد، دوم اینکه خانوم بازیگر به
اصطلاح مردمی، حالا نخواستی تسلیت بگی اوکی نگفتی، که اصلا مهم نیست.
نیاز نبود بیای پست بزاری.
نگفتی تموم شد رفت دیگه پست گذاشتنت چیه؟ سوم اینکه خب چی؟ دوست نداری سبک موسیقیشو این به مردم چه
ربطی داره که اومدی جار میزنی؟ چقد بد خودتو از چشم انداختی.
در ضمن بازیات پیش خیلیا داغونه.
واست آرزو میکنم روزی به اندازه مرتضی محبوب شی البته بعید میدونم.

-منظور خانوم توسلی از واکنش، احساسات مردم نیست، اینایی که میان تو پیج ها توهین میکنن به بهونه تسلیت نگفتن،
رو میگه.
آخه مگه تسلیت گفتن زوریه؟؟

-فقط متاسفم باشه شما خاصی.
شما متفاوتی، این روزا واسه خودتونم پیش میاد پس انتظار تسلیت نداشته باشید.

-شما به عنوان یه بازیگر وظیفه داری به طرفدارای مشترک خودتون و آقای پاشایی تسلیت بگی.

-اظهار نظر متفاوت، مستقل و معتدل شما بسیار عالی است رفتار ما ایرانی ها در بسیاری از زمینه ها از
تعادل خارج شده.

همانطور که پیش‌تر گفتیم، تعداد کامنت‌ها بسیار زیاد است و لحن بیشتر آنها مشابه کامنت‌های بالا و بعضا تندتر.
اینکه چرا فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به سمت و سویی رفته است که پست ساده‌ی یک بازیگر و اظهارنظرش
که در آن توهینی هم به چشم نمی‌خورد، اینچنین واکنش‌های تندی به دنبال دارد، جای تامل بیشتری دارد.

هانیه توسلی بعد از واکنش های شدید به اظهاراتش درباره مرتضی پاشایی در پروفایل شخصی اش در فیس بوک به
الفاظ زشت و رکیک برخی کاربران پاسخ داد:

«بعد از فوت مرحوم پاشایی، اکثر کامنت‌هایی که در اینستاگرام برای
من می‌گذاشتند تقاضاهای بعضن توهین‌آمیز و تند برای پست کردن یک مطلب در مورد مرتضی پاشایی و تسلیت درگذشت ایشان
بود.
یک پست توضیحی گذاشتم (که متنش موجود است) و ضمن ابراز تاسف و همدردی، گفتم با مرتضی پاشایی و کارهای‌شان
آشنا نبوده‌ام و بعد هم که گوش کرده‌ام، فهمیده‌ام موسیقی ایشان سلیقه‌ی من نبوده، و از طرف دیگر تسلیت عمومی
گفتن را دوست ندارم.
از همان‌جا بود که کامنت‌های اهانت‌آمیز شروع شد.

بیش و پیش از آن‌که شخصن از این موج اهانت به‌راه‌افتاده ناراحت شوم، برای فرهنگ عمومی مردم هموطنم تاسف
خوردم و البته برای مرتضی پاشایی مرحوم که این‌چنین طرفدارانی داشته.
این موج‌های اهانت از منظر شخصی یک داستان گذراست اما اگر در مقیاس بزرگتر به آن نگاه کنیم متوجه عمق
فاجعه خواهیم شد.

این که چرا تعداد زیادی از مردم، چنین نفرت و خشمی را در خود حمل می‌کنند و ادبیات‌شان این‌قدر سخیف
و نازل است، دل آدم را به درد می‌آورد، اما به نظرم روان‌شناسان اجتماعی می‌توانند تحلیلی ارائه کنند از چرایی
اتفاقات این‌چنینی و این «مد» جدید و هولناک دنیای مجازی که هربار به هر بهانه به یک نفر می‌تازند، بی
آن که توهین‌ها ارتباط چندانی با موضوع اصلی داشته باشد.

نمونه‌اش را سال گذشته در مورد مسی و موارد مشابه دیده بودیم.
تصمیم گرفتم که صفحه‌ی اینستاگرام عمومی خودم را ببندم و یک صفحه‌ شخصی برای دوستان نزدیک داشته‌باشم.
دلیلش هم راستش اهانت‌ها نیست.
آدمیزاد از خنجری که نبُرد زخم نمی‌خورد.

من هم که نه بی‌احترامی کرده بودم و نه اهانتی، اصلن این حرف‌ها را به خودم نگرفتم که بخواهم
شخصن دلگیر شوم.
ناراحتی من ناراحتی عمومی از وجود و رشد این فرهنگ نازل است.

در واقع بعد از این ماجرا، از مردم ناامید شدم.
به هرحال این اتفاق، هدف من را از ایجاد یک صفحه‌ی عمومی، زیرسوال برد و به همین خاطر صفحه را
به طور کلی پاک کردم.
هدف من ارتباط بیشتر و نزدیک‌تر با عزیزانی بوده که همیشه چه در فضای مجازی و چه بیرون، به من
لطف داشته‌اند.

اما روزی که گذشت به من نشان داد که دیگر این راه ارتباطی «کار نمی‌کند» به اصطلاح(dot) وقتی آن فضایی
که به طور معمول فضای آرامی بوده برای ثبت لحظه‌ها یا معرفی کتاب و …
، الان تبدیل به نوعی میدان جنگ شده، ترجیح می‌دهم که عرصه را برای توهین بیشتر به خودم، به مرتضا
پاشایی مرحوم، و به عزیزانی که به من لطف دارند باز نگذارم.

معرفی کتاب و فیلم را همچنان دوست دارم، و اگر صفحه‌ی عمومی برای این کار باز کردم، همین‌جا اعلام می‌کنم
و الان هیچ صفحه‌ی عمومی در اینستاگرام ندارم.
در نهایت امیدوارم روزی برسد که سطح فرهنگ مردم مایه‌ افتخار باشد، نه شرم و خجالت.»

کافه سینما