کودکان بیش فعال چه آینده ای دارند
خیلی از والدینی که کودکان بیش فعال دارند همیشه از این قضیه ناراحت هستند که آینده کودکان بیش فعال چه می شود
در واقع باید همیشه به طور نامحسوس حواسشان به این افراد باشد کنترل کردن نامحسوس می تواند
کودکان بیش فعال را در مسیر هدایت شده و برنامه ریزی شده قرار گیرد و می تواند آنها را از اشتباهات و افسردگی های دوران
بلوغ در امان نگه دارد در ادامه مطلب از پرشین وی نکاتی پیرامون آینده کودکان بیش فعال را برایتان آماده کرده ایم
آینده کودکان بیش فعال
بیش فعالی که به اختصار ADHD خوانده می شود نوعی اختلال شایع است که حدود هشت تا
۱۰ درصد کودکان را مبتلا می کند. این بیماری در پسران شایعتر
از دختران است که هنوز دلیل اصلی آن مشخص نشده است. ویژگی های اولیه بیش فعالی از سال های اولیه رشد یعنی قبل از ورود به مدرسه شروع می شود.
تشخیص انواع کودکان بیش فعال:
بیش فعالی دارای ویژگی های بارزی است که شامل پرتحرکی، کمبود توجه و تمرکز، بروز اعمال ناگهانی و غیرقابل پیش بینی می شود. این اختلال سه نوع است؛
اختلال اول: در گونه اول که کودک فقط در توجه و تمرکز مشکل دارد.
اختلال دوم: در نوع دوم فقط پرتحرکی دیده می شود و بالاخره نوع ترکیبی که کودک هم پرتحرک است
و هم مشکل توجه و تمرکز دارد این اختلال در کودکان دبستانی و در پسرها سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده مشاهده می شود.
اختلال سوم: معمولا اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا در دوره
شیرخواری اکثرا پرتحرک هستند و دست ها و پاهای خود را زیاد حرکت می دهند؛ کم خواب، کم غذا هستند و زیاد گریه می کنند.
قطع پیدرپی گفتوگو و مکالمه بزرگترها
پاسخ دادن به سؤال، پیش از آنکه جملهی سؤالکننده به پایان برسد.
بیصبری و بیتحملی شدید طوری که هر آنچه طلب کرد، باید در همان لحظه آن را دریافت کند.
پرحرفی,
مدام در حال حرکت و جنبوجوش بودن,
بیصبری و نداشتن تحمل برای ایستادن در صف و رعایت نوبت,
عصبی و حساس بودن و مرتب پایین و بالا پریدن,
هل دادن بقیهی کودکان,
برهم زدن بازی بقیه,
انجام تکلیفهای مدرسه بدون توجه و دقت,
«قاپیدن» وسایل و اسباببازیهای کودکان دیگر,
نداشتن مهارتهای لازم در برقراری ارتباطهای اجتماعی با دیگران,
گمکردن وسایل شخصی,
از این شاخه به آن شاخه پریدن
تشخیص بیش فعالی
تشخیص بیش فعالی با یک آزمون خاص امکانپذیر نیست. مجموعه ای از این علائم باید (حداقل در مدت شش ماه)
مورد بررسی قرار بگیرد. کودک این موارد را معمولا قبل از هفت سالگی نشان می دهد. همچنین کودکی
که دارای این نشانه هاست با رفتارهایش اطرافیان خود را در محیط های مختلفی مانند مدرسه یا خانه
دچار مشکل می کند و حتی با گروه دوستان و همسالان خود نیز به راحتی کنار نمی آید.
** در مقابل این دسته از پدر و مادرها، والدینی هستند که نمی خواهند مشکل کودک خود را بپذیرند
و معمولا با بهانه آوردن از هشدارهای معلمان و سایر اطرافیان طفره می روند. این افراد از درمان
این اختلال واهمه دارند و گمان می کنند داروهایی که توسط پزشک تجویز می شود برای فرزندشان
عوارض دارد. این در حالی است که اگ راین کودکان در زمان مناسب درمان نشوند، نمی توانند
در امور آموزشی و فعالیت های اجتماعی خود موفق عمل کحنند و ممکن است برای خودو اطرافیانشان مشکل آفرین باشند.
دلایل بیش فعالی:
علت به وجود آمدن بیش فعالی احتمالا ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. احتمالا این
کودکان در بخش های مربوط به توجه و تمرکز در مغز دچار نقس جزئی هستند. از عواملی که
می توانند در بروز این اختلال موثر باشند سیگار کشیدن و یا مصرف الکل در دوران بار داری توسط مادر است.
حتی استنشاق تحمیلی دود سیگار توسط مادر باردار، باعث اختلال در رفتار کودک می شود.
استرس مادر هم با این موضوع ارتباط دارد. تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده باینگر این
است که این اختلال معمولا در خویشاوندان نزدیکاین افراد هم وجود دارد.
مسمومیت ناشی از سرب حاصل از دود اتومبیل و آلودگی هوا، غذاهای محتوی مواد افزودنی مثل
شیرین کننده های مصنوعی و یا رنگ دهنده های خوراکی، مواد جلوگیری کننده از فاسد شدن
غذا که در بعضی از غذاهای آماده وجود دارد، نیز در ایجاد این اختلال سهیم هستند.
بررسی آینده کودکان بیش فعال
در صورت بی توجهی به کودکان بیش فعال و معالجه نشدن آنها احتمال اینکه این افراد در آینده
به افسردگی مبتلا شوند و یا در نوجوانی رفتارهای ضد اجتماعی و گاه بزهکارانه داشته باشند
زیاد است.
بنابراین به والدین توصیه می شود که حتما در دوران کودکی برای معالجه فرزند خود اقدام کنند.
این بیماری دردوران مدرسه بیشتر مشکل آفرین می شود زیرا کودک تمرکز کافی برای گوش
دادن به درس ندارد و مدام برای بیرون رفتن از کلاس اجازه می خواهد. این بچه ها نمی توانند
آرام روی صندلی بنشینند، معمولا پرحرف هستند و مدام سر کلاس با دوستان خود حرف
می زنند و این موضوع باعث می شود از لحاظ تحصیلی با مشکل مواجه باشند.
والدین باید به رفتار کودکان خود دقت داشته باشند و تنها در صورتی که مجموعه از این
نشانه ها را در مدت طولانی مشاهده کردند با یک متخصص مشورت کنند. در غیر اینصورت نمی توان به هر کودک پرتحرک برچسب بیش فعالی زد.
بیشتر بدانید از جدیدترین روشهای درمان کودکان بیشفعال
اویارحسینی درباره روشهای مختلف درمان کودکان بیشفعال اظهار کرد: درمان این افراد
ترکیبی از دارودرمانی، رفتاردرمانی و کاردرمانی است. رژیم غذایی مناسب نیز تاثیر بسزایی
در کاهش علائم این کودکان دارد، به طوریکه مشاهده شده است اگر کودکان بیشفعال
مواد غذایی سرشار از امگا ۳، آهن و املاح معدنی را بیشتر دریافت کنند، تا ۴۰ درصد علائم
بیماری آنها کاهش پیدا میکند همچنین این کودکان باید از مصرف فستفودها، نوشابهها و مواد غذایی حاوی مواد نگهدارنده نیز خودداری کنند.
وی استفاده از نوروفیدبک را در بهبود علائم کودکان بیشفعال موثر دانست و بیان کرد: ماساژ درمانی سبب میشود که تمرکز این کودکان بیشتر شود.
این کارشناس ارشد مشاوره خانواده درباره علل بروز بیشفعالی در کودکان گفت: بیشفعالی
در بیشتر موارد علت واضحی ندارد، اما به طور کلی ژنتیک و عوامل بیولوژیک نقش چشمگیری در بروز این اختلالات در کودکان دارد.
اویارحسینی اظهار کرد: روانشناسان کودک و نوجوان سعی میکنند که از طریق رفتاردرمانی
عادتهای رفتاری برای کودکان بیشفعال ایجاد کنند و کار درمانگر از طریق بازیهای تمرکزی
کمک میکند که تمرکز این کودکان تقویت شود. با تقویت تدریجی تمرکز خونرسانی به مناطقی
از مغز که در آنها به خوبی صورت نمیگرفت، بهبود پیدا میکند.
وی یادآور شد: دارودرمانی باعث میشود که تمرکز کودکان بیشفعال به طور موقت بهبود
پیدا کند تا در سیستم آموزشی به عزت نفس و اعتماد به نفس این کودکان خدشه وارد نشود.
عصرایران / باشگاه خبرنگاران جوان