چگونه بعد از طلاق دوباره ازدواج کنیم ؟!

طلاق گرفتن شاید پایان دادن به یک رابطه دو نفره باشد اما پایان زندگی نیست خیلی از زوج ها پس از جدایی
حس ناخوشایندی دارند و خودشان را تا مدتی در انزوا می کشانند خیلی از افراد یعد از طلاق به بازسازی خود
می پردازند و زندگی جدیدی را شروع خواهند کرد ازدواج بعد از طلاق حق هر فردی است ما در این مطلب قصد
داریم نکاتی پیرامون ازدواج بعد از طلاق را برایتان به اشتراک خواهیم گذاشت

ازدواج بعد از طلاق

امروزه، مهم‌ترین دلیل شخصی طلاق‌ به جز مسائل اقتصادی و اجتماعی، که زندگی‌ را به بن‌بست می‌رساند، انتخاب ناآگاهانه و
سریع در امر ازدواج است.
این افراد با دنیایی امید و آرزو اما بدون تفکر و تعقل- حتی تفکری یک‌ماهه- برای شروع یک زندگی تصمیم
می‌گیرند.
بعد از آن هم کارناوال‌های رنگ‌ووارنگ و پرزرق‌وبرقی به اسم عروسی راه می‌اندازند و درست از فردای روز عروسی دیگر
نمی‌دانند چه باید کنند.
بنابراین خیلی زود به بن‌بست می‌رسند و خیلی زود هم جدا می‌شوند.

حالا این آدم‌ها وقتی به ازدواج دوم فکر می‌کنند اصلاً افق روشنی از زندگی مشترک در ذهن‌شان نیست و نمی‌‌دانند
کجای مسیر را اشتباه پیموده‌اند و همین نداشتن آگاهی از زندگی قبل سبب می‌شود هر زندگی را با دیده‌ی ترس
و ابهام بنگرند.این ترس واقعی است
نکند دوباره به جایی برسم که نتوانم زندگی را ادامه دهم؟ این سؤال خیلی سؤال ترسناکی است و البته سؤالی
است که هر طلاق گرفته‌ای از خودش می‌پرسد و اگر جواب قاطع و مطمئنی برای سؤالش نداشته باشد، این ابهام
باعث به وجود آمدن ترسی بزرگ می‌شود که از دور هم قابل مشاهده است

به این ترتیب این مسئله هرگز
نمی‌تواند ظاهری باشد و حتماً طلاق‌گرفته‌‌هایی که به ازدواج مجدد فکر می‌کنند دچار این ترس می‌شوند.
این ترس به چند دلیل در بین خانم‌ها در حال افزایش است؛ مثل ترس از طلاق که همیشه بین خانم‌ها
بیشتر بوده دلیلش هم واضح است.

ازدواج بعد از طلاق

در جامعه‌ی ما یک خانم همیشه مجبور بوده است به خاطر جدایی‌اش توضیح بیشتری بدهد.
بیشتر مورد پرس‌وجو و تفتیش قرار می‌گیرد.

حالا بعد از طلاق که تحمل تبعاتش کار سختی است، وقتی کار به ازدواج مجدد می‌رسد باز این خانم‌ها هستند
که مجبورند در آستانه‌ی ازدواج دوم توضیحات بیشتری در مورد زندگی ناموفق گذشته‌شان بدهند.
البته این ترس به‌وفور در میان آقایان طلاق گرفته هم دیده می‌شود.
اما فراوانی آن در بین خانم‌ها زیادتر است و می‌شود پیش‌بینی کرد ترس خانم‌ها روز به روز هم بیشتر می‌شود.

حالا دیگر دچار وسواس شده‌ای
تا وقتی آدم‌ها خودشان را خوب نشناسند و ندانند زندگی گذشته‌شان چرا به جدایی رسید، حق دارند بترسند.
اما شناخت به‌راحتی و سرعت باعث می‌شود آدم‌ها طرف مقابل‌شان را صحیح‌تر انتخاب کنند و خودشان هم در زندگی شیوه‌ی
سالمی برای ادامه‌ی این ارتباط انتخاب کنند.

اما اگر بعد از این‌که زن یا مرد طلاق‌گرفته‌ فهمید چه اشتباهاتی داشته است و متوجه شد طرف مقابلش چه
چیزهایی نداشته که زندگی‌شان به اینجا رسیده است دیگر نباید از ازدواج مجدد ترسی در دلش باشد.
از اینجا به بعد اگر ترسی وجود داشت دیگر اسمش ترس نیست، وسواس است.

ازدواج بعد از طلاق

خیلی از آدم‌ها در این شرایط دچار وسواس می‌شوند.میگنا دات آی آر.کسانی که از ترس تکرار تجربه‌ی قبلی به دام
کمال‌گرایی می‌افتند و اصلاً یادشان می‌رود خودشان هم انسان هستند و البته انسان‌های کاملی نیستند، به‌شدت سعی می‌کنند از اشتباه
دوری کنند.

البته دوری از اشتباه و آگاهی نسبت به انتخاب‌های اساسی خیلی مهم است.
اما نه به این شکل که رنگ‌وبوی وسواس‌گونه به خودش بگیرد.
وسواسی که اثراتش در طلاق‌گرفته‌‌ها بیشتر از ترس به چشم می‌خورد.

آمادگی برای ازدواج بعد از طلاق

روزشمار نداشته باشید

زمان مورد نیاز یک فرد برای آماده شدن و شروع یک زندگی دیگر هم از مسائلی است که سبب می‌شود
شدت خطرپذیری و در نهایت ترس از ازدواج مجدد کاهش پیدا کند.
البته در نظر گرفتن یک زمان استاندارد و توصیه‌ی آن به همه‌ی طلاق‌گرفته‌‌ها برای ازدواج دوم کار اشتباهی است.
نمی‌‌توان گفت یک سال بعد از جدایی یا پنج سال بعد از آن باید به فکر ازدواج مجدد افتاد.

به نظر من هر آدمی در این مرحله با روش خودش با این بحران کنار می‌آید.
هر کسی خودش بهتر می‌فهمد آیا از نظر روحی برای شروع یک زندگی آماده است یا نه.
ممکن است کسی شش ماه بعد از جدایی بتواند زندگی دیگری را شروع کند، همچنین امکان دارد کسی تا سه
سال بعد هم این آمادگی را نداشته باشد.

بنابراین در نظر گرفتن یک استاندارد زمانی برای همه‌ی آدم‌ها بسیار اشتباه است.
اما این واقعیت وجود دارد که خیلی زود یا خیلی دیر اقدام کردن برای زندگی دوم کار اشتباهی است.
خیلی زود تصمیم گرفتن برای ازدواج مجدد می‌تواند تصمیم فرد را تحت تأثیر زندگی سابقش قرار دهد و خیلی دیر
تصمیم گرفتن هم نشانه‌ی وسواس است.
بنابراین باید زمان معقولی با توجه به شرایط و روحیه‌ی فرد مورد نظر انتخاب شود و بعد از آن مرحله،
تصمیم‌گیری برای انتخاب آدم مناسب شروع می‌شود

بیشتر بدانید از بازسازی بعد از طلاق

۱) مدتی سوگواری کنید: بهتر است در نخستین روزهای بعد از طلاق به اندازه کافی به خود فرصت دهید تا در
برابر این اتفاق سوگواری کنید و حتی تا جایی که می‌توانید گریه کنید. درد انگیزه‌ای است برای یادآوری این نکته که ما به درمان نیاز داریم.

۲) احساسات خود را شناسایی کنید: در چنین مواقعی تفکیک احساس‌ها از یکدیگر و شناسایی احساس
واقعی بسیار مهم است. دفترچه‌ای تهیه و احساسات روزانه خود را با یادآوری خاطرات زندگی مشترک
از ازدواج تا طلاق در آن یادداشت کنید و حس‌های مثبت و منفی خود را نسبت به همسر سابقتان با
دلایل آن بنویسید. بعضی افراد نمی‌توانند احساسات خود را شناسایی کنند.

از این رو در تغییر و سازگاری
دچار مشکل می‌شوند. باید بیاموزید «هر رنجی را که بتوان احساس کرد، می‌توان التیام بخشید». در ‌‌نهایت
متوجه می‌شوید که یادآوری خاطرات و درگیری با احساساتی نظیر احساس گناه، پشیمانی، سرزنش،
نفرت و انتقام جویی و… پس از متارکه مشکلی را حل نمی‌کند بلکه تنها باعث حزن و اندوه بیشتر می‌شود
و طرفین را نسبت به آینده و فرصت‌های بعدی بدبین می‌کند.

۳) پرهیز از تنهایی: صحبت کردن با دوستان نزدیک و خانواده، قرار گرفتن در جمع آن‌ها و بیان احساسات،
برای افراد سوگوار نوعی درمان تلقی می‌شود. شما در این گفت‌و‌گو‌ها می‌توانید خودتان را بازیابی کنید.
به علاوه حضور در جمع باعث فراموشی نسبی لحظات سخت و طاقت فرسا می‌شود.

بازسازی روح بعد از طلاق

بسیاری از افراد
در این مرحله به منظور رفع تنهایی و پر کردن خلاء عاطفی به سمت جنس مخالف گرایش پیدا می‌کنند
که اشتباه محض است. دست نگه دارید تا در شماره‌های آینده و در معرفی گام‌های ۵ و ۶ و ۷ از مراحل
بازسازی، نحوه ایجاد یک ارتباط سالم را به شما آموزش دهیم.

۴) مراقبت از سلامت جسمانی: اغلب مشکلات جسمانی ناشی از غم و اندوه با تغذیه مناسب،
ورزش و استراحت کافی از بین می‌رود. ورزش به فرد اعتماد به نفس می‌دهد و سیستم ایمنی
بدن را قوی می‌کند؛ در عین حال شما با ورزش می‌توانید بدن خود را برای دریافت بهتر موادغذایی
آماده و به این ترتیب کم اشتهایی خود را جبران کنید، همچنین به خاطر خستگی ناشی از ورزش شب‌ها خواب طولانی‌تر و عمیق تری خواهید داشت.

۵) به تعویق انداختن تصمیم گیری‌های مهم: غم و اندوه می‌تواند در قضاوت فرد تاثیر بگذارد. بنابراین بهتر است تصمیم گیری‌های مهم به تعویق انداخته شود.

۶) فعالیت (اصل ادامه زندگی): اینکه انسان باید فعال بماند مربوط به یک زمان و مکان نیست و فعالیت، یک اصل مهم برای ادامه زندگی است. بی‌تحرکی، وقفه بیش از اندازه در تعطیل کردن فعالیت‌های روزانه و سستی کردن به تنهایی عامل افسردگی است. ازموضع ضعف به سوی مواضع قدرت پیش بروید تا زندگی خود را بازسازی کنید.

۷) مراجعه به مشاور و روان‌شناس: همچنین یاری گرفتن از روان‌شناسان و مشاوران خانواده در مرحله سوگواری و فقدان بسیار کمک کننده خواهد بود

منبع: مجله سپیده دانایی / روزنامه خراسان