راه هایی برای کنترل خشم

اشتراک:

قرار بود این ماه یک کم مواظب خودتان باشید.
مواظب رفتارتان، اخلاق تان و مواظب کارهایی که انجام می دهید.
قرار بود این ماه نسبت به ماه های دیگر کمی فرق کنید و این ماه تان با ماه های دیگر
سال توفیری داشته باشد.
پس از همین الان آستین بالا بزنید!! اشتباه نکنید قرار نیست بروید خواستگاری باید دست به کار شوید و یکی
از ویژگی های ضایع رفتاری تان را کنار بگذارید.
پیشنهاد این هفته ما کنترل خشم است.
یعنی درست زمانی که عصبانی می شوید و خون جلوی چشمان تان را می گیرد و کسی جلودار شما نیست
و می زنید روح و روان خودتان و دیگران را به هم می ریزید، می توانید مواظب خودتان باشید و
خشم تان را کنترل کنید.
برای مبارزه با این رفتار نادرست این ماه بهترین فرصت است که هم ثوابش را برده اید هم نگاه دیگران
را نسبت به خودتان عوض کرده اید.
● گام به گام تا آرامش اگر با خودتان قرار گذاشته اید که از امروز خشم خود را کنترل کنید
کار سختی نیست و فقط نیاز دارد کمی تمرین کنید.
این تمرینات هم توی این ماه به خاطر روح آماده ای که دارید اصلا سخت نیست.
● از سرخی خشم تا سفیدی آرامش سرخ می شوید، داد می کشید، هر چی به دهان مبارک تان می
رسد می گویید تا خشم خودتان را بروز دهید! هر چی دم دست است پرت می کنید تا خوب خشم
تان را نشان دهید! تازه اگر خیلی اوضاع داغانی داشته باشید دست تان می رود بالا و زبان مان لال
کار به جاهای باریک می کشد و بعد که طوفان خشم تان می نشیند و کمی آرام شدید و رنگ
تان حالت طبیعی گرفت می بینید که به خیلی ها توهین کرده اید، دل عده ای را شکسته اید و
روح و روان خیلی ها را آزرده اید و از همه مهم تر اعصاب و روان خودتان را هم داغان
کرده اید.
درست است که در زندگی همه ما آدم ها، موقعیت هایی پیش می آید که ما را خشمگین می کند
و در واقع یک واکنش طبیعی همه ما در زمان ناکامی، بدرفتاری یا خشم است.
اما با اجازه تان همین خشم باعث می شود که از رسیدن به خیلی از اهداف مان باز بمانیم.
فکر کنید اگر از دست همکارتان عصبانی شوید و نتوانید خشم خود را کنترل کنید ممکن است شغل خودتان را
از دست بدهید یا خیلی از فرصت های دوستی را به خاطر این رفتارتان از دست بدهید! خشم و عصبانیت
درجات مختلفی دارد یعنی از یک ناراحتی ساده که می تواند توی یک اخم خلاصه شود شروع می شود تا
خشم و عصبانیت شدید که از کنترل فرد خارج است و تبدیل به یک جنون وحشتناک می شود.
ابراز خشم از طرف همه آدم ها بعد از فرو نشاندن آن با یک نوع ندامت و پشیمانی همراه است.
یعنی اکثر آدم ها از رفتار خود در زمان خشمگین شدن پشیمان می شوند و افسوس می خورند که چرا
چنین رفتاری از خود نشان داده اند.
برای همین خشم ما علاوه بر آثار بدی که برای دیگران دارد بر روح و روان خودمان هم تاثیرات منفی
دارد.
● گام اول موقعیت های خشم خود را مشخص کنید دیگر همه ما تا الان در مورد خودمان به این
شناخت رسیده ایم که بیشتر در چه موقعیت هایی خشمگین می شویم.
وقتی حق مان را می خورند، وقتی به ما توهین می کنند، وقتی به حرف مان بی توجهی می شود
یا وقتی در کارهای مان شکست می خوریم و بعد دقیقا می دانیم در این موقعیت ها چه عکس العملی
نشان می دهیم.
این موقعیت ها و واکنش های فکری، رفتاری و جسمی را که از خودتان نشان می دهید مشخص کنید.
مثلا وقتی به من توهین می شود.
سرخ می شوم، قلبم تندتر می زند، داغ می شوم، فکر می کنم من را چه قدر تحقیر کرده اند
و بعد فریاد می زنم و…
با مرور این موارد نسبت به موقعیت خشم خود یک شناخت خوب پیدا می کنید و این شناخت در کنترل
خشم به درد می خورد.
● گام دوم خودتان را آرام کنید وقتی علائم خشم در شما به وجود آمد یا موقعیت های خشم برای
تان ایجاد شد و احساس خشم کردید، نفس عمیق بکشید.
حالا نمی خواهد بخندید و یاد دکتر نیمای ساختمان پزشکان بیفتید! واقعا باید نفس عمیق بکشید چون این کار باعث
می شود شما کمی آرام شوید، برای این کار باید از راه بینی نفس بکشید.
نفس را در سینه حبس کنید تا ۳ بشمارید و بعد آن را از بینی خارج کنید.
این طور به یک آرامش نسبی خواهید رسید.
● گام سوم ادبیات کلامی خود را کنترل کنید آدم ها وقتی خشمگین می شوند اولین کاری که می کنند
حرف زدن یا فریاد کشیدن است! که توی این کلمات شان فحش هست، توهین هست، تهمت هست و…
اگر شما از همان اول بتوانید ادبیات کلامی خود را کنترل کنید خشم تان به پرخاشگری تبدیل نمی شود و
کارتان با فرد مقابل به جاهای باریک نمی کشد.
در این موقعیت ها بهتر است از این روش ها استفاده کنید: اول در مدل ابراز عصبانیت خود دقت کنید
مثلا نگویید تو من را عصبانی کردی، بگویید من عصبانی هستم.
یا نگویید من از دست شما خشمگین هستم، بگویید من از رفتار شما خشمگین شدم.
دوم به جای این که در موقع عصبانیت و خشم، شخصیت یک نفر را ببرید زیر سئوال او را مقصر
بدانید، از موقعیت و عامل خشم خود صحبت کنید، مثلا نگویید تو آدم بد قولی هستی، بگویید من از این
که دیر آمدی ناراحت شدم.
یا نگویید تو آدم شلخته ای هستی، بگویید از این که اتاقت به هم ریخته است ناراحتم! ● گام چهارم
مدت خشم تان را کوتاه کنید سعی نکنید احساس خشم تان مدت زیادی طول بکشد.
طولانی شدن آن تبدیل به یک کینه می شود که دائم دنبال فرصت برای جبران آن هستید! مثلا دوساعت دائم
نگویید من باید تلافی کنم، چرا او باید با من این طوری حرف می زد و…
در عوض با خودتان بگویید من می توانم آرام باشم.
من می توانم ناراحتی خود را بعدا بیان کنم و…
سعی کنید خودتان، خودتان را دلداری دهید و به قول معروف با حرف های منفی آتش به خشم خود نزنید.
● گام پنجم خشم تان را به در و دیوار بگویید در لحظه خشمگین شدن بهتر است مکان و فردی
که از دست او عصبانی شدید را ترک کنید تا اگر نمی توانید رفتار خود را کنترل کنید، رفتار نادرستی
از شما سر نزند.
اگر نمی توانید خشم تان را کم کنید، می توانید حرف ها و عصبانیت خود را به در و دیوار
بگویید تا خالی شوید.
بعد که آرام شدید می توانید سراغ فردی که از دستش ناراحتید بروید و آرام و منطقی دلیل خشم خود
را مطرح کنید.
● گام ششم دور افکار خشمگینانه را خط بکشید برای آن که بتوانید جلوی رفتارهای منفی که به خاطر خشم
از شما سر می زند را بگیرید باید به افکاری که شما را متوجه موقعیت و دلیل خشم می کند
توجه نکنید.
چرا که وقتی شما زیادی خشمگین باشید افکار، احساسات و رفتار شما همه با هم درگیر می شوند اما اگر
بتوانید افکارتان را کنترل کنید می توانید جلوی رفتارتان را هم بگیرید.
چون این ها به صورت زنجیروار به هم وصل هستند.
مثلا با خودتان فکر می کنید که من چه قدر عصبانی ام، بعد احساس ناراحتی می کنید و بعد به
صورت کلامی ابراز می کنید که من تو را هرگز نمی بخشم و آن وقت وارد رفتار فیزیکی می شوید
و ممکن است یقه یک نفر را بگیرید.
اما اگر همین الان به آن موقعیت و فاجعه بودن آن فکر نکنید، دردسرهای بعد را هم ندارید.
● گام هفتم خشم تان را ابراز کنید در آخرین مرحله وقتی توانستید بر خشم خود پیروز شوید و آن
را کنترل کنید می توانید بروید و مثل بچه آدم ناراحتی و خشم خود را مطرح کنید.
اما قبل از آن چند مورد را فراموش نکنید اول این که آدم هایی که شما را خشمگین می کنند
آدم های ذاتا بدی نیستند، آن ها هم به دلیل شرایطی که داشتند باعث این اتفاق شده اند و آن
ها را به این خاطر سرزنش یا کلا متهم نکنید.
دوم این که حتما برای خودتان هم جای کمی تقصیر بگذارید یعنی همه تقصیرها را گردن طرف مقابل تان نیندازید
و مطمئن باشید شما هم در ایجاد موقعیت خشم نقش داشته اید.
آن وقت می توانید منصفانه قضاوت کنید.
روزنامه خراسان

گردآوری: پرشین وی

برچسب ها: خشم