جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

نوجوانی دوران تغییرات جسمی و روانی است

اشتراک:
نوجوانی دوران تغییرات جسمی و روانی است روانشناسی
هر فردی از یک مرحله سنی عبور می کند، از کودکی به نوجوانی، از نوجوانی به جوانی، از جوانی به میانسالی و سالمندی که هم در جنس زن و هم مرد این گذر وجود دارد ولی تفاوت هایی در این میان وجود دارد و نگاه جامعه هم به این دو جنس می تواند متفاوت باشد.نگاه […]
هر فردی از یک مرحله سنی عبور می کند، از کودکی به نوجوانی، از نوجوانی به جوانی، از جوانی به
میانسالی و سالمندی که هم در جنس زن و هم مرد این گذر وجود دارد ولی تفاوت هایی در این
میان وجود دارد و نگاه جامعه هم به این دو جنس می تواند متفاوت باشد.
نگاه جوامع مختلف هم به این مساله متفاوت است.
در کل مسایل فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی و سایر مسایل می تواند در نگاه به یک فرد مهم تلقی شود.
در جامعه ما از دختران بیش از پسران مراقبت می شود.
هر چند دختران امکانات تفریحی کمتری دارند و به دلیل ویژگی ها و شرایط خاص فرهنگی و مذهبی حاکم بر
جامعه بیشتر از طرف والدین کنترل می شوند.
در گفتگویی با دکتر خدایی درباره این مساله صحبت کرده ایم و اینکه کنترل کردن دخترها تا چه حد ضروری،
منطقی و معقول به نظر می رسد.
دکتر خدایی توصیه های مفیدی در این زمینه داشتند که خواندنش را به والدین توصیه می کنیم…
▪ آقای دکتر! شما هم با این موضوع موافقید که مراقبت از دخترها بیشتر است؟ ـ نوجوانی سن گذر از
کودکی است که در آن فرد کاملا مطیع بوده و به حرف های اطرافیان گوش می داده زیرا در کودکی
فرد بیشتر دوست دارد مورد توجه باشد و تایید شود.
با ورود به سن نوجوانی، فرد دچار تغییرات جسمی، جنسی و اجتماعی می شود، یعنی نه تنها جسم تغییر می
کند بلکه از نظر روانی نیز فرد دستخوش تغییراتی می شود که این تغییرات در دخترها بیشتر ملموس است.
والدین باید این تغییرات را بشناسند و هر کاری که می کنند طبق اصول و اسلوب باشد.
اگر اقدامات قهری باشد، محدودیت هایی ایجاد می شود.
▪ لطفا در رابطه با این تغییرات، بیشترتوضیح دهید.
ـ نوجوانی سنی است که در آن فرد به دنبال استقلال است.
نوجوانان یک سری تعلقات اجتماعی خاص خود دارند.
مثلا می خواهند خود در رابطه با مسایل تصمیم بگیرند.
دوست دارند خود کاوش و انتخاب کنند و هویتی را برای خود بیابند، در عین حال احساس نیاز به پدر
و مادر در آنها کم می شود و گاهی این احساس افراطی شده به جایی می رسد که نوجوان گمان
می کند والدین او را درک نمی کنند و او با آنها تفاوت دارد، آنها قدیمی اند و مربوط به
نسل پیش و …
در این میان ممکن است واکنش هایی پیش آید، یعنی نسبت به هم سن و سال های خود حرف شنوی
بیشتری داشته باشد و ترجیح دهد با دوستان باشد و از طرف آنها تایید شود.
در این سن چون هیجان بر منطق و عقل غلبه می کند، پدر و مادر یا جامعه ممکن است به
ناگاه احساس کند که کودک دیگر حرف شنوی ندارد و لازم است محدودیت هایی برای وی تعیین شود.
این کار والدین از روی دلسوزی است اما در واقع نتوانسته اند درک کنند چرا فرد از کودکی حرف شنو
به نوجوانی حرف نشنو تبدیل شده است، در نتیجه دچار شوک شده و برای وی محدودیت قایل می شوند.
در جامعه ای مثل جامعه ما گاهی این محدودیت ها به ویژه در سن نوجوانی و به ویژه در دخترها
با توجه به شرایط ویژه ای که دارند بیشتر می شود.
در اینجاست که امر و نهی بیشتر شده و رفت و آمد کنترل می شود.
گاهی گذاشتن برخی از محدودیت ها به این علت است که والدین و جامعه گذر فرد از کودکی به نوجوانی
را درک نکرده اند.
▪ یعنی نباید برای نوجوان محدودیت هایی تعیین کرد؟ ـ چرا ولی در حد معقول.
اگر این دوران گذر به درستی حل شود، شناخته شود و با آن کنار آیند، نوجوان به جوانی تبدیل می
شود که اعتماد به نفس، استقلال و اظهار وجود در او رشد می کند، اما سخت گیری بی دلیل به
خصوص در دخترها می تواند سبب بروز عقده درونی خود فرو رفته در فرد شود و همیشه این احساس در
او شکل خواهد گرفت که محدود شده است.
آن وقت ممکن است وقتی این دختر بچه دار می شود در تربیت فرزندان خود از آن طرف بام بیفتد
و به آنها آزادی بیش از حد بدهد.
جامعه و خانواده نسبت به این دوران به ویژه در دخترها نه به صورت افراطی و نه تفریطی بلکه عاقلانه
و منطقی بر اساس اصول اخلاقی باید رفتار کند.
دلیلی ندارد که ما به دخترمان اعتماد نکنیم و او را به شکل یک موجود بالقوه خطرناک بنگریم.
نباید با دید بد به او نگاه کرده و مدام از او سوال و جواب کنیم.
لازم است به دختران نوجوان استقلال نسبی داد ولی دورادور و به صورت مدیریت شده آنها را کنترل کرد.
نظارت با دخالت فرق دارد.
والدین باید از دور روی آنها نظارت داشته باشند.
مثلا اگر نوجوان می خواهد با دوستان اش بیرون برود، اشکالی ندارد اما او باید محل رفتن را کاملا دوستانه
برای رفع نگرانی والدین در اختیار والدین قرار دهد.
گفتار دوستانه والدین با نوجوان و بیان نگرانی ها سبب می شود اعتماد دوطرف حفظ شود و نوجوان گمان نکند
در محدودیت قرار گرفته است.
به این ترتیب از دوران نوجوانی به راحتی گذر می کند و دختر در سن جوانی به راحتی برای ازدواج
تصمیم می گیرد و به اصطلاح عموم نه خیلی توسری خور بار می آید و نه خیلی گستاخ و افراطی.
▪ چه توصیه ای برای والدینی دارید که به دلیل نگرانی های خود بیش از حد دخترهای نوجوان خود را
محدود کرده و تحت کنترل دارند؟ ـ باید به دخترها اعتماد کرد.
اشتباه آنها را باید گوشزد کرد ولی نباید با پرخاش آنها را از خود راند.
▪ برای دختر خانم هایی که حس می کنند بیش از حد تحت کنترل والدین هستند، چه توصیه ای دارید؟
ـ به جای پرخاش و تلافی فکر کنند که والدین واقعا آنها را دوست دارند ولی قادر به درک کردن
آنها نیستند.
این موضوع بسیار با هم متفاوت است.
سعی کنند به جای دور شدن از والدین به آنها نزدیک شوند و اعتماد والدین را بیشتر به دست آورند.
مثلا هر جا می روند خود پیشقدم شوند و در رابطه با محلی که می روند اطلاعاتی را در اختیار
والدین خود بگذارند.
این کار به جای پرخاشگری سبب می شود در درازمدت رابطه والدین با آنها بهتر شده و آرامش بیشتری در
خانه حکم فرما شود.
روزنامه سلامت
گردآوری:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
آرون گروپ
آرون گروپس