پنج نکته درباره رفتار با افراد عقب مانده ذهنی

سئوال: خواهری ۲۰ ساله دارم که عقب مانده ذهنی است.
لطفا مرا راهنمایی کنید که برای آموزش او و این که سرگرمی داشته باشد به کجا باید مراجعه کنم.
حتما می دانید که عقب ماندگی ذهنی یک بیماری مغزی است و فرد عقب مانده ذهنی، فردی است که سن
عقلی او از سن تقویمی اش کمتر است.
این بیماری در اثر اختلالات ژنتیکی و یا دیگر عوامل مثل شرایط دوران بارداری و زایمان مادر به وجود می
آید.
اولین نکته ای که قبل از هر چیز والدین و دیگر اعضای خانواده این افراد باید بدانند این است که
از داشتن چنین فردی (فرزند، خواهر یا برادر) احساس ناراحتی نکنند و خجالت نکشند.
در برخی موارد دیده شده است که اطرافیان این افراد به خصوص والدین احساس گناه می کنند و این موضوع
باعث بر هم ریختگی روابط عاطفی آن ها با اعضای خانواده می شود در حالی که معمولا فرد عقب مانده
ذهنی درک عاطفی و هیجانی مناسبی از محیط اطراف خود دارد، پس به شما توصیه می کنم : * در
اولین گام، وی را کاملا بپذیرید.
البته با توجه به سن او احتمالا باید این پذیرش اتفاق افتاده باشد.
* نکته دومی که باید بدانید این است که انتظارات خودتان را از او در حد توان و ظرفیتش مطرح
کنید.
این کار می تواند در قالب واگذاری کارهای ساده و قابل انجام و به نوعی راحت به او محقق شود.
* در گام سوم سعی کنید با واگذاری کارهای کوچک و در حد توان ، ظرفیت و توانمندی های شخصی
او را بالا ببرید.
واگذاری کارهای شخصی به خودش با نظارت شما کمک بزرگی به اوست.
* نکته چهارم و در خور توجه که خانواده های این افراد باید در نظر گیرند این است که آن
ها را از محیط های طبیعی و اجتماعی به دلیل مشکلی که دارند جدا نکنند.
جداسازی این افراد در صورتی که مشکل خاصی یا نیاز به مراقبت جدی نداشته باشند توصیه نمی شود.
* نکته پنجم که تاکید بسیار زیادی باید روی آن انجام گیرد، پرهیز از تحقیر و تنبیه این قبیل افراد
است.
به هیچ وجه به خودتان و به دیگران اجازه ندهید که آن ها را مسخره کنند.
* برای آموزش او می توانید به سازمان بهزیستی مراجعه و از نحوه خدمات آموزشی که از طریق این سازمان
قابل ارائه است اطلاع پیدا کنید.
همچنین مراکزی در بیشتر شهرها وجود دارد که معمولا به صورت خیریه اداره می شود و می توانند کمک های
آموزشی مناسبی را به او ارائه کنند.
رضا آذریان – کارشناس ارشد علوم تربیتی:خراسان منبع:میگنا

گردآوری: پرشین وی