چرا دیابتی‌ها، بیماری خود را از دیگران پنهان می‌کنند

سلامت نیوز : رییس انجمن دیابت گفت: با توجه به آن که در ابتلا به دیابت نوع یک، ارث نقشی
ندارد و ژن، تعیین کننده است اگر یکی از زوجین مبتلا به این بیماری باشد، ۲ تا ۵ درصد امکان
ابتلای فرزند آنان به دیابت نوع ۱ وجود دارد.
دکتر اسدالله رجب در گفت وگو با ایسنا افزود: هنگامی که هم زن و هم مرد، مبتلا به دیابت نوع
1 باشند، احتمال دیابتی شدن فرزند آنان، ۱۲ تا ۲۰ درصد است اما در ابتلا به دیابت نوع ۲ ارث
نقش دارد.
افراد پس از ازدواج و در سنین بالا به این بیماری مبتلا می‌شوند.
در این شرایط اگر یکی از زوجین مبتلا به دیابت نوع ۲ باشد، ۳۰ تا ۵۰ درصد احتمال دارد فرزند
آنان دیابتی شود و اگر هر دو نفر بیمار دیابتی باشند شدت بیماری در فرزندان بیشتر می‌شود.
البته می‌توان با انجام اقداماتی مانند تغذیه صحیح از ابتلا به دیابت نوع ۲ پیشگیری کرد.
وی گفت: در دنیای کنونی برای ازدواج، فردی را نمی‌توان یافت که کاملا سالم باشد و دخترها و پسرها باید
به این مساله توجه کنند.
بیماران دیابتی هم باید درباره وضعیت جسمانی خود راستگو باشند چون اگر پیش از ازدواج، همه مسایل مربوط به بیماری
خود را شفاف بیان کنند دچار مشکلات بعدی نمی‌شوند.
رجب با تاکید بر ضرورت اطلاع ‌رسانی به افراد جامعه درباره بیماران دیابتی اظهار کرد: فعالیت سازمانها و نهادهای مختلف
مانند وزارت بهداشت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا وسیما و رسانه‌های جمعی دیگر برای فرهنگ سازی صحیح درباره بیماران
دیابتی لازم است.
در این شرایط مردم متوجه می‌شوند که اگر یک بیمار دیابتی، صحیح درمان شود، می‌تواند مانند افراد سالم زندگی کند
البته فعالیت سازمانهای مربوط به زنان نیز مهم است چون زنان دیابتی مشکلات بیشتری در زمینه‌هایی مانند ازدواج دارند.
وی در ادامه گفت: امروزه تحقیقات علمی اثبات کرده و تجربه هم نشان داده است که اگر یک بیمار دیابتی،
قند خون خود را در حد طبیعی کنترل کند، طول عمر او با سایر افراد تفاوتی ندارد و حتی بیش
از آنان نیز است چون یک دیابتی برای پیشگیری از ابتلا به عوارض دیابت، سالانه ۴ تا ۶ بار به
پزشک مراجعه می‌کند البته عمر دیابتی‌هایی که قند خون خود را به خوبی کنترل نمی‌کنند ۱۰ تا ۱۵ سال کمتر
از سایر افراد است.
رییس انجمن دیابت ایران در پاسخ به این پرسش که آیا مبتلایان به دیابت در ایران قند خون خود را
به ‌خوبی کنترل می‌کنند، اظهار کرد: کنترل قند بیش از ۹۰ درصد از دیابتی‌ها در ایران مطلوب نیست چرا که
آنان در رفتار و شیوه زندگی خود تغییر ایجاد نمی‌کنند البته تغییر رفتار و شیوه زندگی به میزان آموزش و
دانش بیمار بستگی دارد اما پزشکان فقط کارهای درمانی انجام می‌دهند.
از سوی دیگربا وجود آن که بیشتر بیماران، داروها را چه به صورت خوراکی و چه به صورت تزریقی مصرف
می‌کنند اما به علت عادات غیرصحیح ، قند آن‌ها بخوبی کنترل نمی‌شود.
رییس انجمن دیابت درباره دیدگاه مردم در مورد بیماران دیابتی گفت: به علت برخورد نادرست برخی از افراد با مبتلایان
به دیابت، بیماران تلاش می‌کنند دیابت خود را از دیگران پنهان کنند.
وی با بیان اینکه برخی افراد، دیابتی‌ها را به علت تزریق انسولین، معتاد تلقی می‌کنند، اظهار کرد: دانش آموزان مبتلا
به دیابت دوست ندارند در حضور دیگران در مدرسه، انسولین تزریق کنند.
در نتیجه در مکانهایی مانند دستشویی اقدام به این کار می‌کنند اما گاهی اوقات دانش آموزان، بیماران را در حال
انجام تزریق انسولین می‌بینند.
در این شرایط افراد دیابتی باید یک‌ هفته تلاش کنند تا معتاد نبودن خود را ثابت کنند.
رجب با بیان اینکه برخی افراد،‌ مبتلایان به دیابت را «غشی» خطاب می‌کنند، گفت: بسیاری از بیماران دیابتی امکان دارد
به علت افت شدید قند خون، تشنج و غش کنند و اگر این اتفاق یک بار برای آنان رخ دهد،
به این بیماران انگ «غشی بودن» می‌زنند.
رییس انجمن دیابت ایران افزود: گاهی اوقات دیابتی‌ها به عنوان افرادی دیوانه شناخته می‌شوند چون این بیماران در صورت افت
شدید قند خون امکان دارد کنترل خود را از دست بدهند.
وی درادامه گفت: برخی افراد، مبتلایان به دیابت را کند ذهن می‌دانند در حالی که اگر قند یک فرد مبتلا
به دیابت در حد طبیعی کنترل شود او هیچ تفاوتی با افراد دیگر ندارد و حتی از هوش بیشتری برخوردار
است چون به علت انجام فعالیت مغزی بیشتر به منظور کنترل قند خون خود به انسان توانمندتری تبدیل می‌شود.
رییس انجمن دیابت ایران اظهار کرد: مادرانی که دیابت فرزندان خود را خوب کنترل می‌کنند در کیف آنها غذا و
میوه قرار می‌دهند این در حالیست که کودکان دیگرغذاهای آماده مانند ساندویچ‌ها در مدرسه مصرف می‌کنند و همین تفاوت تغذیه‌ای
باعث انگ‌زنی به کودکان مبتلا به دیابت می‌شود.
رجب در پایان تاکید کرد: در حال حاضر شرایط نسبت به گذشته بسیار بهتر شده است.
ما نیز پس از آگاهی از مشکلات این کودکان در مدرسه، فورا با مدیران مدارس تماس گرفته و با برگزاری
کلاسهای آموزشی در مدارس درباره دیابت اطلاع رسانی می‌کنیم یا حتی خود دیابتی‌ها این کار را در محل تحصیل خود
انجام می‌دهند.

گردآوری: پرشین وی