چگونه در دوست یابی به فرزندان خود کمک کنیم؟

کند.
به او مهارت های اجتماعی را بیاموزید و هنگامی که دوستی اش خاتمه یافت یا احساس بروز مشکل کرد، به
او کمک کنید.
برای زمان بازی خردسالان و کودکان پیش از سنین مدرسه برنامه ریزی کنید.
روی اولین تجارب کودکان نظارت کنید و آماده باشید تا با دخالت در کارشان بازی آنها را آسان کنید.
اصولا تمامی کودکان برای تصمیم گیری در مورد دوست شدن یا نشدن با کودکی دیگر در ضمیر و ناخودآگاه خود
پاسخی برای پرسش های اساسی زیر پیدا می کنند: ۱ آیا بودن با این کودک مایه خوشحالی و شادی خواهد
بود؟ شوخ طبعی، خوش رویی، داشتن مهارت و توانایی های خاص، تمایل و قابلیت مشارکت و همکاری ویژگی های مثبت
و پرخاشگری و حالت تهاجمی داشتن، رفتار دخالت گرانه، بدجنسی، برتری طلبی، حالت تدافعی و گوشه گیری، خجالت و قدرت
ادراک پایین ویژگی های منفی برای این سوال به شمار می رود.
۲ آیا او قابل اعتماد هست؟ اطمینان، صداقت، راستگویی، رازداری و وفاداری پاسخ های مثبت به این سوال هستند و
حالت تهاجمی و پرخاشگری داشتن، دروغ، فاش کردن راز وسر ویژگی های دفع کننده خواهند بود.
۳ آیا او در رسیدن به اهدافم کمک خواهد بود یا سد است؟ مشارکت و کمک کردن (جذب)، دخالت گری
و حساس و انفجاری بودن(دفع) ۴ آیا به نحوی که من دوست دارم بر همدیگر تاثیرگذار هستیم؟ قابلیت همکاری و
واکنش و پاسخ مثبت دادن جزو ویژگی های مثبت و تهاجمی و پرخاشگر بودن (قلدری)، ریاست و برتری طلبی و
انعطاف ناپذیری و یک دندگی ویژگی های منفی تلقی می شوند.
۵ آیا با او بودن باعث می شود تا حس خوبی نسبت به خود پیدا کنم؟ کمک کردن، مهربانی، ابراز
محبت و دوستی کردن و پاسخ وواکنش مناسب نشان دادن از امتیازات مثبت بوده و توهین و بدجنسی کردن، عدم
پاسخ دهی و واکنش نشان دادن و بی مهری کردن از امتیازات منفی کودک خواهند بود.
۶ آیا او شبیه من است؟ علایق و ارزش های مشابه، احترام به عهد و پیمان های درون گروهی، هم
سن، هم جنس و هم نژاد بودن جزو ویژگی های جذب کننده و برعکس آنها و نیز معلولیت جزو موارد
دفع کننده به حساب می آیند.
پاسخ سوالات فوق نه تنها بر روابط کودکان بلکه بر سایر اشکال روابط از جمله والدین با فرزند، بزرگسالی و
ازدواج نیز اثرات عمیق و مهمی دارد.
در گروه های سنی مختلف جایگاه و ارزش هریک از معیارها و عوامل فوق متفاوت است.
برای مثال در سنین پیش دبستانی و کلاس اول و دوم، پاسخ سوال اول (خوش و شاد بودن باهم) و
در سنین بالاتر و خصوصا در دوران نوجوانی قابل اعتماد بودن (رازداری و وفاداری) حائز اهمیت ویژه ای است.
برخی از ویژگی های مثبت و منفی فوق به تنهایی نقش تعیین کننده در جذب یا دفع کودک توسط دیگر
همسالان ندارد، بلکه مجموع ویژگی ها و شخصیت کلی کودک است که مهم است.
برای مثال اگر کودکی گاهی رفتار برتری طلبی و رهبری داشته باشد، ولی در عین حال شوخ طبع و دارای
برخی مهارت های خاص (خصوصا در ورزش) باشد و گاهی کاملا کمک کننده یا مهربان باشد، توسط دیگران پذیرفته خواهد
شد.
اما بر عکس اگر همین کودک رفتارهای مثبت کمی داشته باشد توسط دیگران دفع و طرد خواهد شد.
منبع:روزنامه دنیای اقتصاد