۷ اشتباه رایج درباره گریه بچه‌ها

گریه کردن نوزاد یک راه ارتباطی بین نوزادن و اطرافیان می باشد هر گریه ای دارای
معنی و مفهوم خاصی است که اگر به درستی فهمیده نشود و اجابت نشود کودک ممکن است به گریه
و ناراحتی او بینجامد اکا ایا می دانید هر گریه چه دلایلی دارد گاهی اوقات برخی از والدین با معیارهای اشتباه
باعث می شوند نوزادان و یا کودکان بیشتر دچار اسیب شوند اما ایا این نوع اسیب ها چیست ما در این مطلب
از پرشین وی به بررسی گریه کودکان خواهیم پرداخت

دانستنی های مفید درباره گریه کودکان

در برابر گریه‌های غیرقابل پیش‌بینی هم باید صبور باشیم.
بچه‌هایی که والدینشان، آنها را در آغوش می‌گیرند و به آنها محبت می‌کنند، خیلی زودتر آرام می‌شوند.
۱) اگر خوب به نوزاد برسیم، اصلا گریه نمی‌کند این طور نیست.
همه نوزادان لااقل روزی ۲ ساعت گریه می‌کنند.
گریه بخشی از زندگی نوزادان (بچه‌های زیر یک ماه) و شیرخواران (بچه‌های زیر ۲ سال) است؛ یعنی نمی‌شود حذفش کرد
ولی می‌شود علتش را فهمید تا راحت‌تر و زودتر آرامشان کرد.

۲) وقتی یک نوزاد گریه می‌کند، یعنی یک مشکلی دارد نه لزوما! گریه نوزادان گاهی طبیعی است، گاهی غیرطبیعی.
گاهی ممکن است یک نوزاد حتی متعاقب یک شادی یا هیجان معمولی هم بزند زیر گریه.
۳) این بچه خیلی شدید گریه می‌کند! حتما کولیک دارد نه لزوما! گریه‌های شدید، علل متعددی دارند.
گریه‌ ناشی از کولیک، گریه شدیدی است که اقلا ۳ ساعت در روز طول بکشد، دست‌کم ۳ روز در هفته
تکرار ‌شود و حداقل تا ۳ هفته پشت‌سر ‌هم ادامه پیدا ‌کند.

کولیک شیرخواران در ۳ ماهه اول عمر شایع‌تر است و معمولا تا پایان ۳ ماهگی تمام می‌شود.
با این حساب، می‌شود حدس زد که خیلی از گریه‌های شدیدی که به کولیک نسبت می‌دهیم، ربطی به کولیک ندارد.

وقتی یک نوزاد گریه می‌کند، یعنی یک مشکلی دارد نه لزوما

۴) باید به گریه نوزاد بی‌اعتنایی کنیم تا خودش آرام شود این بدترین کار است.
اولا باید سعی کنیم نوزادمان حتی‌المقدور به گریه نیفتد.
مثلا می‌توانیم جلوی گریه‌های قابل‌پیش‌بینی‌اش را بگیریم، یعنی نباید آنقدر صبر کنیم که بچه از شدت گرسنگی و تشنگی به
گریه بیفتد.
حتی بعضی بچه‌ها وقتی به این مرحله می‌رسند، آنقدر عصبی می‌‌شوند که دیگر حاضر به غذا خوردن نیستند.
در برابر گریه‌های غیرقابل پیش‌بینی هم باید صبور باشیم.

بچه‌هایی که والدینشان، آنها را در آغوش می‌گیرند گریه کودکان و به آنها محبت می‌کنند، خیلی زودتر آرام می‌شوند.
۵) گریه‌ این بچه به خاطر گرسنگی نیست، همین دو ساعت پیش غذا خورده! بیشتر شیرخواران نیاز دارند هر ۲
تا ۳ ساعت یک بار چیزی بخورند.

در این میان، بعضی شیرخواران هستند که وقتی گرسنگی گریه کودکان سراغشان می‌آید، بدجوری شلوغ می‌کنند.
این کودکان ممکن است آنقدر هنگام شیر خوردن هل بزنند که همراه با شیر، مقداری هوا ببلعند و در نتیجه،
دچار نفخ و دل‌درد شوند و بزنند زیر گریه.
۶) گریه این بچه به خاطر خواب‌آلودگی نیست،گریه کودکان  امروز ۱۰ ساعت خوابیده! نوزادان در طول روز نیاز دارند که ۱۶
ساعت (و گاهی بیشتر) بخوابند.

۷) گریه نوزادان در بدو تولد، نمادی است از درد و رنج‌هایی که باید در طول زندگی تحمل کند شاید
این حرف از نظر خیلی‌ها اشتباه نباشد گریه کودکان ولی پزشکان، نظر دیگری دارند.
یک بادکنک را در نظر بگیرید که می‌خواهید بادش کنید.

گریه نوزادان در بدو تولد، نمادی است از درد و رنج‌هایی که باید در طول زندگی تحمل کند

اولین دمی که در این بادکنک می‌دمید، باید آنقدر قوی باشد که بتواند آن را از حالت خوابیده خارج کند.
بعد که مقداری بادش کردید، می‌توانید خیلی راحت‌تر و با زور کمتری در آن بدمید.
ریه‌های ما هم تا وقتی در رحم زندگی می‌کنیم و هنوز به دنیا نیامده‌ایم، کاملا خوابیده‌اند و هیچ هوایی داخلشان
نیست.
اولین نفسی که باید در بدو تولد، این ریه‌های خوابیده را باز کند، باید قوی و عمیق باشد.
گریه‌، همان اولین تنفس عمیق و قوی است.

بیشتر بدانید اثرات گریه طولانی‌مدت بر مغز

پژوهش‌ها نشان داده‌اند نوزادانی که در شرایط استرس‌زا از والدینشان جدا هستند به‌طور غیرطبیعی سطح هورمون
استرس کورتیزول‌شان بالا می‌رود و دیگر هورمون‌های رشدی در سطح پائین‌تری قرار می‌گیرد. در نتیجه این ناتعادلی
هورمونی رشد برخی بافت‌های عصبی متوقف شده و سیستم ایمنی بدن کاهش عملکرد پیدا می‌کند.

به‌طور کلی نوزادانی که دوره‌های گریه کردن طولانی‌مدت دارند ۱۰ مرتبه بیشتر احتمال دارد که در کودکی به بیش‌فعالی
مبتلا شوند. از طرف دیگر این کودکان در دوران مدرسه عملکرد ضعیف‌تری دارند و در سال‌های بعدی رفتارهای
ضداجتماعی بیشتری از خود بروز می‌دهند و در صورتی که والدین پاسخ مناسبی به گریه‌های آنان ندهند این مشکلات قوت زیادی می‌گیرد.

محققان دریافتند وقتی استرس مزمن بیش از اندازه ریشه مغزی نوزاد (قسمتی از مغز که کنترل ناقل شیمیایی آدرنالین را برعهده دارد)
را تحریک می‌کند و یا نواحی‌ای از مغز که با رشد جسمی و عاطفی مغز ارتباط دارد مورد غفلت قرار می‌گیرد، نوزاد با یک سیستم
آدرنالینی فوق فعال بزرگ شده و در نتیجه در سال‌های بعدی رفتارهای پرخاشگری، تکانشگری و خشونت‌بار او زیاد می‌شود.
با این اوصاف وقتی قسمت‌هایی از مغز نوزاد که با وابستگی عاطفی و روانی ارتباط دارد به واسطه رفتارهای غافلگیرانه برخی
والدین مورد غفلت قرار گرفته و تحریک نمی‌شود در نتیجه این نواحی از مغز او با رشد ناقص روبه‌رو شده و کودک به لحاظ عاطفی
و روانی دچار مشکل می‌شود. او حتی ممکن است در موقعیت‌های بعدی حساسیت و واکنش به تحریکات والدین را از دست بدهد.

دکتر محمد کیاسالارعصر ایران / تابناک