به بهانه غرق شدن تعدادی از هموطنانمان در سواحل جنوبی کشورمان+ تصاویر جدید


نظرها را به خودش جلب کرد.
شناوری که برخی نام کشتی را بر آن میگذارند اما هنوز کسی به درستی از تعداد سرنشینان آن نیز خبر
ندارد! به گزارش «تابناک»، نامناسب بودن شناورها و اسکلههای مسافری غیر استاندارد، موجب شده است که در هر سال، حدودا
۲۵ نفر از هموطنان عزیزمان در سوانح دریایی جان خود را از دست دهند؛ مثل حادثه چند روز پیش در
سواحل جنوبی کشورمان که داغ آن هنوز تازه است…
بود.
متاسفانه این اتوبوس دریایی که حامل ۲۰ گردشگر از شهر مشهد بود، صبح شنبه به صورت دربستی از بندرعباس به
هرمز تردد کرده بوده که حوالی ساعت ۱۷ این شناور به همراه مسافران خود قصد برگشت داشته که به دلیل
کمبود سوخت در نزدیکیهای سواحل بندرعباس دچار حادثه میشود.
/ مهر
گزارشها حاکی است، حادثه اخیر زمانی رخداد که این کشتی مسافربری کوچک (بخوانید همان اتوبوس دریایی!) در دریایی
طوفانی، در محدوده بندر شهید حقانی بندر عباس و جزیره هرمز در حرکت بوده است که دچار سانحه میشود و
بدین ترتیب حادثه تلخ دیگری رقم میخورد که حالا همه از قصور احتمالی در آن تبری میجویند.
این در حالی است که به گفته مدیر کل بنادر و دریانوردی استان هرمزگان، اسکله شهید حقانی بسته بوده
و این کار غیرقانونی محسوب میشده است، در صورتی که یکی از نجات یافتگان این شناور، میگوید: «حدود ساعت ۱۶
روز شنبه از هرمز سوار اتوبوس دریایی شدیم…
» دقت کنید: از هرمز نه از بندر شهید حقانی! اما نکته اینجاست که علی اکبر صفایی که با ایرنا
مصاحبه میکرد، تعداد نجات یافتگان حادثه را ۷ نفر اعلام کرد و افزود: از سرنوشت ۲۲ سرنشین دیگر این کشتی
اطلاعی در دست نیست.
اما این آمار در دیگر منابع خبری، ۵ نجات یافته، ۱۶ جان باخته و یک نفر مفقود ذکر شده است.
تا همینجا کافی است که این ابهام را در کنار اشتباه نخستی قرار دهیم که با شروع سفر آخر این
شناور در شرایط جوی نامساعد آغاز شده است تا ناخودآگاه ذهن به سوی مدیریت ناصحیح در این اسکله و یا
سطوح بالاتر امر هدایت شود.
اینجاست که ذکر تعطیل بودن اسکله و یا غیر قانونی بودن استفاده از آن، نه تنها باری از مسئولیت مدیران
خاطی کم نمیکند، بلکه میتواند سر منشا سوالات بیشتری هم باشد.
مدیرانی که وظیفه نظارتی هم دارند
اما تا زمان حادثه انگار که نیستند؛ تا جاییکه پس از ساقط شدن یک شناور فرسوده که از جنس فایبر
گلاس بوده، همه را مقصر میدانند جز خودشان که مجوز تردد آن را صادر کردهاند!
این در حالی است
که گفتگوی بانوی ۶۵ سالهای که از این سانحه نجات یافته است، بر ابهامات بزرگترین سانحه دریایی (دست کم در
دهه اخیر) میافزاید.
جایی که خانم بهادری به فارس میگوید : در شروع حرکت ما هوا آفتاب بود.
پس از حدود ربع ساعت یا کم و بیش، ناخدا گفت که بنزین تمام کرده و دستپاچه شد تا اینکه
افراد گروه از وی خواستند تا با گارد ساحلی (نیروهای امدادی) تماس بگیرد…
تا رسیدن نیروهای امدادی زمان زیادی سپری شد و زمانی که شناور ناجی به ما رسید قایق سالم و استوار
بود، اما احساس میشد که این گارد کارآزموده نبود و یا نیروهای آن کارشان را درست بلد نبودند؛ نتوانستند
طوری در کنار ما پهلو بگیرند که بتوانیم سوار شناور ناجی شویم.
جوانب این حادثه بررسی شود و مطمئن باشید با هرفرد و یا مجموعهای که در به وجود آمدن این حادثه
مقصر بوده، برخورد خواهد شد…
با تصمیماتی که در جلسه امروز گرفته شد قرار شد تا از تردد شناورهای غیرمجاز و بیکیفیت در آبهای استان
هرمزگان جلوگیری شود.
/ مهر
خانم بهادری در ادامه گفت: پس از اینکه شناور ناجی ما را ترک کرد، فکر کردیم که به
دنبال نیروی کمکی رفته است که به یکباره مسافران فریاد زدند «آب وارد قایق شده است!» به این ترتیب شناور
ناجی برگشت اما نزدیک نشد و فقط طناب انداخت.
کمی بعد هم که شناور ناجی هر چه خواست در کنار قایق ما قرار بگیرد، نتوانست و فقط چند بار
با آن برخورد کرد که مسافران فریاد زدند که قایق در حال پر شدن از آب است.
و بدین شکل، سانحهای دریایی به وقوع میپیوندد که از نظر تعداد قربانیان، از غرق شدن کشتی ایتالیایی
کاستا کنکوردیا با چهار هزار و دویست و بیست و نه نفر سرنشین هم سنگینتر تمام میشود! ۱۶ جان باخته
(و یک نفر مفقود) در مقابل ۱۲ نفر بیجان شدهٔ تایتانیک ایتالیایی! اما فارغ از این مسائل، با تکرار غیر
قابل توجیهی از حوادث دریایی مواجه هستیم که غالبا با تلفات جانی همراه هستند و متاسفانه تدبیری برای مقابله با
آن اتخاذ نشده است.
تکرار حادثهای از جنس آنچه برای شناور به ظاهر غیر استاندارد کوشا ۱ رخ داد.
توضیح داد: در ساعت ۱۹ پنج شنبه ۲۸ مهرماه یک فروند کشتی عملیاتی به نام کوشا-۱ در ۱۱ مایلی عسلویه
به دلیل طوفانی بودن دریا غرق شد.
مأموریت این کشتی کیسهگذاری زیر خطوط لوله تازه تأسیس فاز ۱۲ پارس جنوبی بوده است…
متأسفانه کشتی گرفتار طوفان شد…
در این میان امواج با ارتفاع ۱۲ فوت به پهلوی کشتی برخورد میکردند و باعث جدا شدن و حرکت مخزن
اکسیژن به سمت پاشنه کشتی شد…
این اتفاقات در مدت زمان بسیار کوتاهی رخ داده و به همین دلیل پرسنل کشتی غافلگیر شدند و ۱۳ نفر
از پرسنل کشتی جان خود را از دست دادند.
حوادث مشابهی که اولین راه مقابله با آنها، میتواند آموزش و تربیت نیروهای کارآزموده در این زمینه باشد و در
موازات آن، توجه به مقوله ایمن سازی شناورهای مختلف؛ بدین ترتییب که تدابیری اتخاذ کنیم که شناورهای فرسوده، هر چه
سریعتر از چرخه استفاده خارج شوند تا مردم مجبور نباشند که برای مسافرتهای دریایی، از وسایلی فاقد ایمنی و فرسوده
استفاده کنند.
این در حالی است که متاسفانه چندی پیش، شاهد تعطیلی یک کارخانه شناور سازی در جزیره کیش بودیم که شناورهای
مسافربری تولید میکرد اما به دلیل عدم حمایت متولیان مربوطه، از ادامه فعالیت باز ماند.
وضعیتی مشابه آنچه که اکنون در جزیره قشم، برای یک کارخانه شناور سازی دیگر هم در حال تکرار است و
به زودی است که سهام داران این شرکت نیز سهامشان را واگذار کنند و یا به فعالیتشان خاتمه دهند.
ظاهرا در ابتدای زنجیرهای قرار داریم که برای رهایی غریقهای محتمل این سیستم معیوب در آینده، ابتدا لازم است که
برخی دیگر را از غرق شدن نجات دهیم!
●
غرق شدن یک اتوبوس دریایی حامل ۲۰ نفر در آبهای بندرعباس ● انتقال اجساد حادثه غرق شدن شناور در بندرعباس عکس ● گفت وگو با یکی از نجات یافتگان حادثه کشتی بندرعباس ● روایتی از سانحه دریایی در خلیج فارس