جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

گفت‌وگو با فتو مدل ایرانی/ قرارداد، زندگی مدل را رقم می‌زند + عکس

اشتراک:
گفت‌وگو با فتو مدل ایرانی/ قرارداد، زندگی مدل را رقم می‌زند + عکس یادداشت روز
ارسطو صحبت لو فتو مدل، متولد سال ۱۳۶۶ و دانشجوی رشته معماری در دانشگاه آزاد است.علاقه او به عکاسی و بازیگری او را به کار در حرفه مدلینگ کشانده است؛ او در کنار تیزرهای تلویزیونی که در آنها بازی کرده در چند تله فیلم کوتاه هم به ایفای نقش پرداخته که آخرین آنها تلویزیونی بوده […]

گفت‌وگو با فتو مدل ایرانی/ طرف قرارداد، زندگی مدل را رقم می‌زندارسطو صحبت لو فتو مدل، متولد سال ۱۳۶۶ و دانشجوی رشته معماری در دانشگاه آزاد است.
علاقه او به عکاسی و بازیگری او را به کار در حرفه مدلینگ کشانده است؛ او در کنار تیزرهای تلویزیونی
که در آنها بازی کرده در چند تله فیلم کوتاه هم به ایفای نقش پرداخته که آخرین آنها تلویزیونی بوده
و قرار است همین روزها پخش شود.
ارسطو ۲ سال است به شکل حرفه ای وارد این حرفه شده است.این مدل جوان درباره چگونگی ورودش به حرفه
مدلینگ به برنا گفت: دلایل زیادی برای ورود به این حرفه داشتم.
علاقه به عکاسی، بازیگری و مدلینگ، البته مدلینگ برایم در اولویت بود.
ناخودآگاه از سر علاقه دنبال این ورود به این حرفه رفتم و به جایگاه فعلی رسیدم.
علاقه ام به بازیگری به اندازه مدلینگ نیست.
از مدل بودن لذت بیشتری می برم؛ چون چند بار سر صحنه ها بوده ام از محیط های کاری بازیگری
خوشم نیامد.
خیلی جالب نبود.

گفت‌وگو با فتو مدل ایرانی/ قرارداد، زندگی مدل را رقم می‌زند عکس

صحبت لو در ادامه درباره آموزش هایی که در این زمینه دیده است گفت:وقتی با موسسه آشنا شدم برای شرکت
در آزمون ورودی اقدام کردم، عکس هایم را دیدند و روی آنها کار کارشناسی انجام دادند، بعد در دوره هایی
که موسسه برای مدل ها در نظر گرفته بود شرکت کردم.
موسسه دوره های مختلفی دارد.
هم در دورهای « cat walk » و هم در دوره های «photo model » شرکت کرده ام.
دوره های یک هفته ای تا دو ماهه گذرانده ام.
هنوز مدرک « cat walk » را نگرفته ام، درحال حاضر فتو مدل هستم.
چون به عکاسی علاقه داشتم ناخودآگاه به این سمت کشیده شدم.
او همچنین در توضیح درباره میزان درآمد خود در حرفه مدلینگ بیان کرد: معتقدم هنوز تازه کار هستم و حالا
تا بخواهم به درآمد زایی برسم وقت زیادی می خواهم.
اگر حالا رقمی بگویم، مثلا بگویم یک میلیون تومان، شاید آنقدر دقیق و درست نباشد.هنوز در ایران جا نیفتاده است
که به فوتو مدل‌ها پول آنچنانی بدهند و هنوز عرف خاصی ندارد.
به همین دلیل گاهی ممکن است مبلغ بالایی پرداخته شود و گاهی مبلغ پایینی.
ممکن است گاهی اصلا مبلغی پرداخت نشود.
بنابراین آمار دقیقی در این زمینه در دسترس نیست.
در طول دو سال، حدود ۱۴ پروژه عکاسی کار کردم.
شاید کسی چهره من را ببیند، خیلی خوشش بیاید و بخواهد به عنوان مدل اصلی از من استفاده کند و
در ژورنال‌شان فقط عکس من باشد.
از ۱۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان دستمزد گرفتم.
بسته به اینکه چند روز کاری بخواهید کار کنید، چند عکس بخواهند از مدل بگیرند؛ برای هر کسی یا پروژه‌ای،
میزان مبلغ دستمزد تغییر می کند.
در کل مقوله پیچیده ای است.
به طرف مقابل هم بستگی دارد؛به اینکه فکر کند فوتو مدل کسی است که باعث شود محصول او بیشتر به
فروش برسد و بنابراین آنقدر برایش بازخورد و ارزش داشته باشد که بیشتر هزینه کند.این فتو مدل ۲۴ ساله درباره
سختی‌های کار یک فتو مدل در ایران به برنا توضیح داد:هر کاری سختی‌های خاص خودش را دارد.
همیشه باید آماده باشی تا اگر کسی تماس گرفت و خواستی برای مصاحبه کاری پیش او بروی آماده، آراسته و
مرتب باشی.
باید همیشه مراقب چهره و موهایت باشی.
مراقب باشی روی صورتت خط نیفتد.
باید مراقب تغذیه‌ات باشی و بدانی چه غذایی را باید بخوری و چه غذایی را نباید بخوری.ممکن است شکلات بخوری
و صورتت جوش بزند؛ خلاصه زندگی کردن سخت است.
نکات ظریفی دارد که وقتی وارد کار می شوی با آنها آشنا می شوی.او در پاسخ به این سوال که
آیا کسی رعایت این موارد را در مورد مدل ها کنترل می کند و سختگیری‌هایی روی مدل ها وجود دارد
گفت: این مورد هم به قرار داد بستگی دارد.
ممکن است طرف قرارداد بگوید ریش و سبیل و موهایت را تا یک ماه کوتاه نکن.
بستگی به این دارد که طرف قرار داد از مدل چه بخواهد.آخرین پیشنهادی که ارسطو صحبت لو، فتو مدل ۲۴
ساله ایرانی داشته، از طرف یکی از برندهای معتبر و صاحب نام در تولید لباس‌های تریکو بوده است.او هنوز برای
عکاسی این پروژه نرفته اما قرارها را گذاشته و می گوید احتمالا قطعی می شود.
او علاقه دارد روزی تصویر خود را روی بیلبورد ببیند.
اما معتقد است رسیدن به این جایگاه برای هر کسی شدنی نیست.
او درباره این موضوع بیان کرد: گذشته از نیاز به روابط برای رسیدن به بیلبورد تلاش نکرده ام.
باید برای اینکه دیده و مطرح شوی تلاش کنی، تا کسی تصویر تو را ببیند، از تو خوشش بیاید و
به تو پیشنهاد عکس برای بیلبورد بدهد.
وقتی کار و تلاش نکنی، روزمه و عکس هایت را برای موسسه ها و برندها مختلف نبری، دیده و شناخته
نمی شوی، من هم منتظر هستم رزومه و سابقه کاری ام بالا برود.این مدل ایرانی با بیان اینکه در حال
حاضر نمی توان در ایران مدلینگ را به عنوان شغل محسوب کرد گفت: متاسفانه در شرایط فعلی به طور قطع
نمی توان روی این رشته عنوان شغل حساب باز کرد.
فکر می کنم تا دو سال آینده تغییرهایی صورت بگیرد.
قرار است نرخ و تعرفه‌هایی تصویب شود و جامعه صنفی برای این حرفه راه بیافتد.
مدل ها درجه بندی شوند، مدل درجه،درجه دو یا تاپ مدل و دستمزدهایشان بر این اساس تغییر کند.
اگر کسی قصد دارد به هوای پول وارد این رشته شود باید بداند مدلینگ درآمدی ندارد.
او درباره پذیرفته شدن مدل ها،جایگاهی که در جامعه دارند و مدل برخورد مردم با این حرفه و فعالان
در این حرفه تصریح کرد: هنوز هم قشر سنتی دید خاصی نسبت به این شغل دارند، هنوز هم پدر و
مادرها در بعضی موارد تصمیم می گیرند.
خیلی جا نیفتاده است و دید خوبی نسبت به آن وجود ندارد.
شاید پدر و مادرم دوست نداشتند وارد این کار شوم، شاید وقتی تصویرم را ببینند حس خوبی به آنها دست
بدهد؛ اما هنوز ته دلشان کارم را دوست ندارند.
نمی خواهند شغل اصلی‌ام باشد.هدفم در این رشته این است که مدل بین المللی شوم.
باید وقت بگذارم، رزومه درست کنم و بعد وارد این مرحله از کارم شوم.این مدل جوان درباره دیگر مشکلات موجود
در این حرفه توضیح داد: امکانات در پروژه های عکاسی بسته به طرف قرار داد فرق می کند.
در بعضی از پروژه ها گریمور، طراح لباس و آرایشگر داریم و کسی هست که به مدل ها ژست می
دهد و تعجب می کنی که در ایران هم این امکانات فراهم است.
گاهی هم ممکن است خودم برای موارد این چنینی هزینه کنم، اما برایم اهمیتی ندارد، چون می دانم در آینده
نتیجه خوبی می بینم.
مدل بودن کار سختی است.
مجوز گرفتن برای کار مدلینگ مقوله سختی است.
ممکن است عکس بگیرید، اما سازمانی که باید تاییدیه بدهد شما را نپذیرد.
در حال حاضر در زمینه برگزاری شوهای لباس داخلی سختگیری می شود، خیلی از آنها را لغو می کنند.
۵۰ درصد ازکاردر این حوزه این است که مدل کارش را انجام بدهد و ۵۰ درصد دیگر اینکه بتواند مجوز
بگیرد.ارسطو صحبت لو در آخر به برنا گفت: دلایل عدم علاقه مردم به خرید لباس های ایرانی ممکن است این
باشد که گاهی لباس خوب است، اما تبلیغات خوبی ندارد.
ممکن است گاهی قیمت ها بیش از حد بالا باشند و با قیمت برندهای خارجی برابری کند و بنابراین مردم
از برند خارجی خرید کنند.
۲-۳ برند خوب ایرانی داریم که خوب هستند.

گردآوری:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
آرون گروپ
یادداشت روز
بیشتر >
آرون گروپس