اذان و اقامه در گوش نوزاد گفتن چه فایده ای دارد؟

رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

یا علیُّ ، إذا وُلِدَ لکَ غُلامٌ أو جاریهٌ فأذِّنْ فی اُذنِه الُیمنى وأقِمْ فی الیُسرى ؛ فإنّه لا یَضُرُّهُ
الشّیطانُ أبدا.

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

یا على ! هرگاه پسرى یا دخترى برایت به دنیا آمد در گوش راست او اذان بگو و در گوش
چپش اقامه ؛ در این صورت‏شیطان هرگز به او گزندى نمى‏رساند.

تحف العقول : ۱۳ منتخب میزان الحکمه : ۱۸

الإمام الصادق علیه‏السلام

– فیما یُفعَلُ بِالمَولودِ إذا وُلِدَ: مُرُوا القابِلَهَ أو بَعضَ مَن
یَلیهِ أن تُقیمَ الصَّلاهَ فی اُذُنِهِ الیُمنى ؛ فَلا یُصیبَهُ لَمَمٌ ولا تابِعَهٌ أبَداً.

امام صادق علیه‏السلام

– در باره آنچه باید پس از زاده شدن کودک برایش انجام داد: به ماما یا یکى از دیگر کسانى
که نزدیک کودک است ، بگویید در گوش راست او «اقامه» بگوید تا در نتیجه ، هیچ‏گاه به دیوانگى و
جن‏زدگى گرفتار نیاید.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۲۳ ، حدیث ۲ عن حفص الکناسى دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ /
۶۷۶

الکافی عن أبی یحیى الرازی عن الإمام الصادق علیه‏السلام :

إذا وُلِدَ لَکُمُ المَولودُ ، أیُّ شَیءٍ تَصنَعونَ بِهِ؟قُلتُ : لا أدری ما نَصنَعُ بِهِ.قالَ : خُذ عَدَسَهَ جاوَشیرَ
فَدُفهُ بِماءٍ ، ثُمَّ قَطِّر فی أنفِهِ فِی المِنخَرِ الأَیمَنِ قَطرَتَینِ ، وفِی الأَیسَرِ قَطرَهً واحِدَهً ، وأذِّن فی اُذُنِهِ
الیُمنى وأقِم فِی الیُسرى ، تَفعَلُ بِهِ ذلِکَ قَبلَ أن تُقطَعَ سُرَّتُهُ ؛ فَإِنَّهُ لا یَفزَعُ أبَداً ولا تُصیبُهُ اُمُّ
الصِّبیانِ.

الکافى

– به نقل از ابو یحیى رازى: امام صادق علیه‏السلام فرمود : «چون کودکتان زاده شود ، با او چه
مى‏کنید؟»گفتم : نمى‏دانم چه کنیم.فرمود : «به اندازه یک عدس ، گاوْشیر بردار و آن را در آب ، حل
کن.سپس ، از آن ، دو قطره در سوراخ راست بینى و یک قطره در سوراخ چپ بینى وى بچکان
و در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه بگوى.
این کار ، پیش از آن که ناف نوزاد را ببُرند ، برایش انجام شود ؛ چرا که در این
صورت ، هرگز پریشانى نبیند و به اُمّ صِبیان مبتلا نشود.

الکافی ، جلد ۶ ، صفحه ۲۳ ، حدیث ۱ ، تهذیب الأحکام ، جلد ۷ ، صفحه ۴۳۶ ،
حدیث ۱۷۳۸ ، دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۶۷۶ امّ صبیان ، یعنى بادى که بر اشخاص ،
عارض شود و گاه نیز به سبب آن از هوش بروند.همچنین گفته شده که امّ صبیان ، نوعى جنّ است
که کودکان را مى‏آزارد.
در فارسى ، امّ صبیان ، برابرْ نهاده مادر دیو و همچنین دیوزدگى دانسته شده است (واژه‏یاب ، جلد ۱
، صفحه ۲۱۶).م.

شهر حدیث