فیلم مستهجن دیده ام، پشیمانم، چه کنم؟
از اون لحظه دارم با خودم می جنگم همهاش دلم میخواد دوباره اون عکس ها را ببینم با این که
از بین بردمشون اما فکرش رهام نمی کنه می ترسم از رحمت خدا دور بشم حتی دیگه روم نمیشه توبه
کنم؟ در مورد توبه از گناه باید گفت اگر توبه شما از ته دل بود حتما مورد قبول خداوند متعال
قرار گرفته است، چرا که رحمت خداوند خیلی بیشتر از آنی است که در فکر ماست.ما اصلا نمی توانیم گستردگی
رحمت خدا را تصور کنیم.این تلقینات منفی از طرف شیطان است که می خواهد ما را از خدا دور کند
و می خواهد توفیق توبه و عبد بودن را از ما بگیرد.اما در مورد عذاب روحی: می دانید که پیشگیری
بهتر از درمان است و اگر این کنجکاوی انجام نمی شد راحت تر بودید.مطمئن هم باشید که با دوباره دیدن
آن صحنه ها نه تنها آرام نمی شوید بلکه این عذاب چند برابر می شود و آرامش شما را از
دستتان می گیرد.ولی گفته اند که پیشگیری بهتر است، نه اینکه درمان محال است و اصلا امکان ندارد ، یقینا
با کمک گرفتن از خدا و راهکارهایی که در اینجا ارائه می شود شما می توانید این فکرها را از
ذهن خود دور کنید و دوباره به آرامش قبلی برسید.راهکارها: ۱- از خدا کمک بخواهید.در طول روز بارها با خدا
سخن بگویید و مدام از خدا بخواهید که یاریتان دهد و از مدد گرفتن از خدا غافل نشوید.تا کوچکترین خطوری
به ذهنتان آمد، به خدا التماس کنید و در دلتان فریاد بزنید و ناله کنید و کمک بخواهید و بر
زبانتان این ذکر را جاری کنید و با تمام وجود بگویید: «أستغفر الله ربی و أتوب إلیه» یعنی خدایا از
تو میخواهم که مرا ببخشی و طلب مغفرت میکنم و به سوی تو بازمیگردم.۲- اگر گناه خوب بود، خدا از
آن نهی نمیکرد.گناه چیزی جز چرک و کثافت و سم نیست و به علت همین ماهیت پلید است که از
آن نهی شده است.در روایت دارد که همان کاری که جاقوی قصاب با گوشت میکند و آن را میدرد، گناه
با قلب مومن، همان کار را میکند و آن را پاره میکند.هر موقع فکر گناه به شما رو آورد به
باطن سمی آن بیاندیشید که میخواهد شما را مسموم کند، شما را از خدا دور کند، شما را از لذت
مناجات با خدا دور کند.به عاقبت گناه که دوری از خوشبختی در دنیا و آخرت است بیاندیشید.هرگز از رحمت خدا
ناامید نباشید.خدای متعال توبه کنندگان را دوست دارد.توبه نیز چیزی جز پشیمانی واقعی از گناه و عذرخواهی از خدا نیست.خدا
دوست دارد که بندگانش توبه کنند و از او کمک بخواهند، در این صورت از آنها دستگیری میکند و کمکشان
مینماید.واقعا از خدا برای نافرمانیها عذرخواهی کنید و با زبان خودتان با او صحبت کنید اگر توجه کنیم که همه
سیهروزی و گرفتاری و بدبختیها از گناه است و خدای متعال این مطلب را در جای جای قرآن برای ما
روشن ساخته است، سمت آن نمیرویم.خدای متعال که از همه چیز عالم است، باطن گناه را برای ما بیان کرده
است پس ما هم قدر این آگاهی را بدانیم و از گناه فرار کنیم.۳- به فکر گناه مجال ماندن در
ذهنتان را ندهید.زود متوجه فکر دیگری بشوید و نکته اول را که در بالا بیان شد، انجام دهید.احتمالا فکر شما
درگیر کار خاصی نیست و به جهت فراغت زیاد، وساوس شیطان به شما هجوم میآورد.یک برنامه برای خود تنظیم کنید
و در آن علاقهمندیهای خود را بگنجانید.تفریح سالم و عبادات هم جزو برنامه های شما باشد.۴- بسیار مراقب چشمهای خود
باشید و از نگاه کردن به هر چیزی که سبب گناه میشود بپرهیزید.اگر چشمانتان را مراقبت کنید تا حد زیادی
از قلب و ذهن خود مراقبت کردهاید زیرا چشم مهمترین ورودی قلب و فکر است.بعد از مدتی کوتاه که چشم
مراقبت شد، بسیاری از آن صحنههای گناه کمرنگ میشوند و به تنهایی و بدون کمک خودتان قادر به انحراف نیستند.۵-
در هر مکانی که گناه کردهاید استغفار کنید.یکی از شاهدان قیامت مکان هایی هستند که در آنها گناه شده است
یا کار خوب انجام گرفتهاست.هر کجا که گناه شده و از آنجا عبور میکنید، ذکر استغفار را بگویید تا آن
مکان جزو شهودی باشد که بر توبه شما شهادت میدهد.۶- از یاد مرگ غافل نباشید.در اولین فرصت به غسالخانهی محل
خود بروید و عاقبت همه را ملاحظه کنید.این جسم که این قدر به آن اهمیت میدهیم و برای زیبایی و
لذت آن میکوشیم عاقبتش مرگ است.توبه این جملات در روایات آمده است: از لحظهای یاد کنید که شما را تنها
در حفرهای تنگ و تاریک رها میکنند و حشرات از هر سو به سوی این جسم لطیف حمله میبرند.اولین جایی
از بدن که فاسد میشود چشم است.از لحظهای یاد کنید که چشمان زیبای شما از حدقه خارج میشود و به
روی سینه میافتد.باید برای ظلمت و تاریکی قبر و تنهایی آن بسیار گریست.همین صورت و حفرههای بینی و چشم و
دهان جولانگاه کرمها میشود و از سوراخی به سمت دیگری میروند.واقعا یاد مرگ لذتها را نابود میکند.در قبر ما هستیم
و اعمالمان.باطن اعمال ما مونس ما تا قیامت خواهد بود.هر کسی از کارهای خود مطلع است.مونس تنهایی و وحشت شما
در قبر چیست؟ ۷ – خودتان را عادت دهید قبل از هر کاری کمی مکث کنید و در عاقبت آن
بیاندیشید.فکر کردن در عاقبت کارها و توجه به آنها میتواند مانع گناه شود.مثلا بگویید: این کار را برای چه انجام
دهم؟ که چی بشود؟ کجا میخواهم بروم؟ به کجا میخواهم برسم؟ به چه قیمتی این عمل را مرتکب بشوم؟با انجام
این عمل چه چیزی را به دست می آورم و چه چیزهایی را از دست می دهم؟ ۸- دفترچهای بردارید
و زمان و تاریخی که در آن توبه کردهاید را بنویسید و سپس تمام عهد و پیمان هایی که با
خدا میبندید را یادداشت کنید.همیشه دفترچه را همراه داشته باشید و هر زمان که میان شما با نفس و شیطان
درگیری به وجود آمد و آنها را مغلوب کردید، در آن یادداشت کنید و خدا را شکر کنید.حتما موارد غلبه
و پیروزی خود را بر شیطان یادداشت کنید و نیروی مضاعف بگیرید.در هر مکانی که گناه کردهاید استغفار کنید.یکی از
شاهدان قیامت مکان هایی هستند که در آنها گناه شده است یا کار خوب انجام گرفتهاست.هر کجا که گناه شده
و از آنجا عبور میکنید، ذکر استغفار را بگویید تا آن مکان جزو شهودی باشد که بر توبه شما شهادت
میدهد ۹- آنچه برای شما بیان کردهایم را چند بار مرور کنید و موارد آن را به صورت یک برنامه
در اول آن دفترچه بیاورید.هر کجا برای شما ایجاد سوال شد یا ابهامی داشتید روی کمک ما حساب کنید ولی
بدانید فقط شما هستید که میتوانید با تصمیمات سرنوشت ساز خود آیندهی زیبا و خوشبختی خود را رقم بزنید.۱۰- هرگز
از رحمت خدا ناامید نباشید.خدای متعال توبه کنندگان را دوست دارد.توبه نیز چیزی جز پشیمانی واقعی از گناه و عذرخواهی
از خدا نیست.خدا دوست دارد که بندگانش توبه کنند و از او کمک بخواهند، در این صورت از آنها دستگیری
میکند و کمکشان مینماید.واقعا از خدا برای نافرمانیها عذرخواهی کنید و با زبان خودتان با او صحبت کنید.۱۱- از جا
و حالتی که احتمال گناه وجود دارد زود بپرهیزید چه مکان خلوتی باشد و چه مجلسی با افراد غافل از
یاد خدا.این تعبیر، بهترین تعبیر در این زمینه است: از مکان گناه فرار کنید! ۱۲- نفس انسان مانند حیوان سرکش
است و برای تربیت آن لازم است مدتی سختی بکشید.اگر به گناه عادت کرده باید تا چند روزی که گناه
نکردن برایش عادی میشود بسیار مراقب خود باشید.اگر بتوانید این چند روز را از خود مراقبت کنید، از سرکش طوفانی
نفس گذشتهاید و ادامه راه عادی و آسانتر میشود.۱۳- سیزدهمین نکته در باب توسل جستن به چهارده معصوم علیهم السلام
است.از امام زمان علیهالسلام و یاد آن بزرگوار و نظارت آن حضرت غافل نباشید.با ایشان سخن بگویید و درد و
دل کنید.ایشان بر احوال ما نظارت و اطلاع کامل دارند.مبادا با کارهای خود آن حضرت را برنجانیم و آزارشان بدهیم.حضرت
بسیار مهربان هستند و دوستان خود را ناامید نمیکنند.یاد آن حضرت و سخن گفتن با ایشان در خلوت ها موجب
آرامش و تقرب به خدای متعال است.۱۴- جمله نمی توانم را از زندگی خود حذف کنید و هر روز با
خود تکرار کنید که من می توانم از این گناه دوری کنم.منبع : وبلاگ حجت الاسلام علم خواه