بیوگرافی کامل داریوش مهرجویی + عکس

داریوش مهرجویی کارگردان معروف ایرانی و متولد سال ۱۳۱۸ در تهران می باشد .بد نیست بدانید که فیلم گاو که یکی از معروف ترین فیلم های تاریخ سینمای ایران است ساخته او می باشد .از دیگر فیلم های معروف او می توان اشباح , نارنجی‌پوش , مهمان مامان و هامون را نام برد . برای آشنایی بیشتر با این هنرمند با پرشین وی همراه باشید.

آشنایی با داریوش مهرجویی

داریوش مهرجویی در ۱۷ آذر ۱۳۱۸ در خانواده‌ای فرودست در شهر تهران به دنیا آمد. او در نوجوانی به موسیقی
علاقه‌مند شد و در کلاس موسیقی نیز شرکت کرد.

او همچنین با کمک پدرش سنتور نواخت و پس از علاقه‌مندی به موسیقی غربی، پیانو نیز نواخت.
مهرجویی در ۱۷ سالگی به سینما علاقه‌مند شد و برای درک بهتر فیلم‌های روز به آموختن زبان انگلیسی پرداخت.

داریوش مهرجویی به مدت یک سال مدیریت هتل آتلانتیک را برعهده داشت و در بیست سالگی برای
تحصیل راهی امریکا شد. مهرجویی در ابتدا سینما می‌خواند اما خیلی زود سینما را رها کرد
و در فلسفه به ادامه تحصیل پرداخت.

او لیسانس فلسفه خود را در سال ۱۳۴۴ از دانشگاه یو‌ال‌سی امریکا گرفت و در همان سال ۱۳۴۴ سردبیری نشریه
پارس ریویو را برعهده گرفت. مهرجویی یک سال بعد به تهران بازگشت. وی در سال ۱۳۴۶ اولین فیلم خود را
با نام «الماس ۳۳» ساخت که از فیلم‌های پرهزینه سینمای ایران بود.

عکسی جالب از داریوش مهرجویی

فیلم اما در زمینه فروش موفق نبود و یه یک شکست تجاری تبدیل شد. مهرجویی دو سال بعد و در سال ۱۳۴۸
فیلم «گاو» را ساخت. فیلم «گاو» یکی از اولین فیلم‌های سینمای ایران است که در غرب و اروپا
مورد توجه قرار گرفته است.

این فیلم براساس داستان «عزاداران بیل» نوشته‌ی غلامحسین ساعدی ساخته شده است. خود غلامحسین
ساعدی نیز در تهیه فیلم‌نامه این فیلم با مهرجویی همکاری کرده است. مهرجویی علاوه‌بر کارگردانی
و تهیه فیلم‌نامه، تهیه کننده این فیلم هم بود.

این فیلم سینمایی که با رای گیری منتقدان در سال‌های ۱۳۵۱، ۱۳۶۷ و ۱۳۷۸ به عنوان بهترین فیلم
تاریخ سینمای ایران انتخاب شده است در جشنواره‌هایی مانند کن، برلین، مسکو، لندن و لس آنجلس روی پرده رفت.

نسخه ترمیم شده این فیلم سینمایی نیز در جشنواره ایل چینما ریترواتو ایتالیا به نمایش درآمد.
این فیلم سینمایی پس از نمایش در جشنواره‌های مختلف نظر کارگردان‌هایی مانند فدریکو فلینی را جلب کرد.

بیوگرافی داریوش مهرجویی

در آبان ۱۳۹۳ در سفارت فرانسه در تهران از سوی سفیر فرانسه جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه
به داریوش مهرجویی اهدا شد.

او همواره یکی از فیلم‌سازان مطرح و پرکار ایرانی بوده‌است. داریوش مهرجویی همچنین از اعضای
هیئت‌مدیره موزه هنرهای معاصر تهران بوده‌است.

مهرجویی ابتدا با فریار جواهریان ازدواج کرد که یکی از مهندسین معمار نامی ایران بود، حاصل این ازدواج
دو فرزند با نام‌های مریم و صفا بود. سپس با وحیده محمدی فر ازدواج کرد
و حاصل این ازدواج دختری به نام مونا است.

فیلم های داریوش مهرجویی

اشباح,
چه خوبه که برگشتی,
نارنجی‌پوش,
آسمان محبوب,
سنتوری,
مهمان مامان,
بمانی,
گاو,

و…

بیشتر بدانید  نکاتی جذاب درباره داریوش مهرجویی و فیلم‌هایش

۱- اولین فیلمش را سال ۱۳۴۶ بعد از بازگشت از آمریکا ساخت. در آمریکا در دانشگاه معتبر UCLA فلسفه
خوانده بود و به سینما هم که همیشه علاقه داشت. «الماس ۳۳» قرار بود جیمز باند ایرانی باشد.

فیلمی که با وجود ضعف هایی که دارد به خاطر آن چیزی خود مهرجویی «عناصر ابزورد و جفنگ» می خواند
با فیلمفارسی های مشابهش متفاوت بود. تازه یک بازیگر خارجی مطرح آن موقع سینما و تلویزیون آمریکا،
نانسی کواک هم که از آمریکا مهرجویی را می شناخت به ایران آمد و در فیلمش بازی کرد.

زندگینامه داریوش مهرجویی

تهیه کنندگان «الماس ۳۳» آنقدر از فیلم خوششان آمده بود که با وجود مخالفت های
مهرجویی از او خواستند دو نسخه از فیلم تدوین شود که یکی طولانی تر
باشد و بتوانند آن را در هند اکران کنند.

۲- مهرجویی که به ایران آمد یک جمع دوستانه روشنفکری داشتند. او و همسرش و گلی ترقی
و داریوش شایگان و هژیر داریوش وسط این جمع شلوغ گاهی سهراب سپهری آرام هم می آمد.

دوستانش از شیطنت های مهرجویی تعریف می کنند که مثلا چطور آنها را وادار می کرده صدای حیوانات مختلف
دربیاورند و بعد مثل یک رهبر ارکستر هدایت شان می کرده یا چطور گاهی
برای خودشان کارناوال راه می انداخته اند.

۳- مهرجویی قبل از پروژه «الماس ۳۳» تنها تجربه اش در زمینه سینما ساخت یک فیلم یک دقیقه ای
در دوران دانشجویی بود. خودش می گوید: «من به شکل شهودی همه چیز را درباره
فیلمسازی می دانستم.

از بس کتاب خوانده بودم و فیلم می دیدم تمام زیر و بم کارگردانی و روش ها و سبک های مختلف تدوین
و این چیزها را بلد بودم. یک عشق فیلم جدی که از شانزده هفده سالگی توی سینماها بودم
و هدفم هم ساختن فیلم بود. البته یکی دو بار با عظمت ژانتی به استودیوهای هالیوود سر زده بودم.

نمایی از فیلم گاو ساخته مهرجویی

عظمت آن موقع توی یکی از فیلم های تلویزیونی هیچکاک بازی کرده بود و حسابی هم گل کرده بود.

۴- چیزی که در اصل باعث موفقیت مهرجویی در سینما شد اعتماد به نفس اش بود که در همان
فیلم اول با وجود عوامل حرفه ای سینما دست و پایش را گم نکرد و حرفش را جلو برد: «وقتی به عنوان
یک جوان بیست و چند ساله آمده اید و پشتوانه تان هم تحصیل و زندگی در آمریکاست

آدم های باتجربه و حرفه ای سینما دلشان می خواهد بدانند چه کاره هستی. سیستم من این بود
که اول کار برایشان سخنرانی مفصلی می کردم و نظراتم را به شکل دقیق و با جزییات
می گفتم و بعد در عمل موقع میزانسن دادن یا هدایت بازیگرها بهشان نشان می دادم

که کارم را بلدم و اینها حساب کار دستشان می آمد چون همه شان منتظر بودند که مچ آدم را بگیرند.
روانشناسی اجتماعی در همه جای دنیا همینطور است. اعتماد به نفس من از دانشم می آمد.»

اولین فیلم مهم داریوش مهرجویی

۵- مهرجویی اولین فیلم مهمش را با اقتباسی از کتاب «عزاداران بیل» غلامحسین ساعدی ساخت.
مهرجویی و ساعدی به هم خیلی نزدیک بودند. داستان آشنایی شان هم از این قرار بود: «وقتی آمریکا بودم،
سردبیر مجله ای به اسم «پاریس ریویو» بودم …

از مادرم خواسته بودم کارهای ساعدی را برایم بفرستد و ساعدی بعدها تعریف می کرد که یک روز یک
خانم چادری آمد در خانه مان که به زبان ترکی حرف می زد (مادر من به زبان ترکی قفقازی
صحبت می کرد) خلاصه گفته بود پسرم آمریکاست

داریوش مهرجویی در جوانی

و کارهای شما را می خواهد. او هم یک بسته کامل از نمایشنامه ها و داستان هایش را برایم فرستاد
و از این طریق مکاتبات و نامه نگاری های ما شروع شد. خلاصه از طریق این مجله
با ساعدی آشنا شدم و موقعی که آمدم ایران، همدیگر را دیدیم و دوستی
و صمیمت خوبی بین مان ایجاد شد.

۶- برخی از فیلم های مهرجویی از جمله «گاو» و «دایره مینا» پیش از انقلاب توقیف شدند:
«کارنامه فیلمسازی من همیشه محصول ممانعتی بود که از ناحیه حکومت های مختلف نسبت به
کارهایم شکل گرفته است.

مثلا «آقای هالو» را زمانی ساختم که «گاو» توقیف بود. انگار یک غلطی کرده ایم و حالا باید در فیلم بعد
جوری حرف بزنیم که به آقایان هیچ جور برنخورد. اگر «گاو» اجازه می گرفت،
قطعا «آقای هالو» را نمی ساختم و سراغ کار جاندارتری می رفتم.»

۷- در فیلم های مهرجویی غالبا موتیف غذا پختن یا غذاخوردن دورهمی وجود دارد. از «مهمان مامان» بگیرید
تا شله زردپزان «لیلا» یا حتی آشپزی «سارا». «غذا خوردن یک مراسم روزانه است.

تقدیر از داریوش مهرجویی

در این مراسم به خاطر تقسیم نعمت و برکتی که در سفره هست یک جور بده بستان ویژه میان
آدم ها رخ می دهد و مشارکت در این تجربه گروهی منجر به نوعی تماس
و ارتباط خاص بین آدم ها می شود.

۸-«اجاره نشین ها» اولین فیلم کمدی داریوش مهرجویی بود که با موفقیت زیادی هم روبرو شد.
فیلمی که قرار بود علی نصیریان هم در آن بازی کند: «نصیریان فیلمنامه را رد کرد. گفت «داریوش این
یک مقدار شوخ وشنگ است و به پای آن کارهای قبلی ات نمی رسدها.

این یک جورهایی است.» قضیه از این قرار بود که این دو نفر، نصیریان و انتظامی، همیشه با هم
یک جور رقابت پنهانی داشتند و نقش هایی که من بهشان می دادم در فیلم های قبلی
کم و بیش هم وزن بودند. در«اجاره نشین ها» نقش وکیل را به نصیریان پیشنهاد دادم که بعد ایرج راد آن را بازی کرد.

نصیریان انگار دیده بود نقش انتظامی خیلی قوی تر و شاخص تر است و قبول نکرد.
به هر حال بازیگران آن نسل هم رقابت های این شکلی داشتند.

عکس های داریوش مهرجویی

۹-«هامون» احتمالا منتقدپسندترین فیلم مهرجویی است. نوبت به انتخاب فیلم های ماندگار و شخصیت های
ماندگار سینمای ایران که برسد، «هامون» همیشه یکی از آنهاست. خسرو شکیبایی
با همین یک فیلم برای ابد در سینمای ایران ماندگار شد و تمام نقش هایی هم که بعدا بازی کرد

همه با «هامون» مقایسه شدند و در رتبه پایین تری قرار گرفتند: «خسرو، خدا بیامرزدش، خصوصیاتی داشت
که من کمتر در آدم های دیگر دیده ام. عاشق کارش بود و به نقش دل می داد. حساسیت
قوی و غنی داشت که او را به عنوان یک بازیگر ایده آل می کرد. فقط کافی بود به او ایده ای بدهی

و او چند واریاسیون مختلف، یکی از یکی بهتر جلوی رویت می گذاشت. یک آدم حرفه ای درجه یک بود.
مهمتر از همه اینکه او به عنوان یک هنرپیشه اصلا حسود نبود.»

دلیل اختلاف مهرجویی و انتظامی

۱۰-داریوش مهرجویی در تمام سال های فیلمسازی اش با دو بازیگر به مشکل و حاشیه برخورد
که تازه یکی هم به صورت غیرمستقیم بود: عزت الله انتظامی و گلاب آدینه. ماجرای اولی از این قرار بود
که در جشن حافظ، انتظامی (بازیگر ۵ فیلم مهم مهرجویی) روی سن رفت تا از کارنامه هنری مهرجویی تقدیر شود

داریوش مهرجویی و همسرش

و جایزه او را بدهند. انتظامی گفت قصد دارد سه خاطره از همکاری با مهرجویی را تعریف کند
و پس از آن از شراکت مالی بی سرانجامش در سه فیلم مهرجویی گفت و ادای مهرجویی را درآورد.

مهرجویی هم برآشفت و وقتی روی سن رفت در حالی که ادای انتظامی را درمی آورد
او و هم نسلانش را هنرمندانی کاسبکار خواند. کدورت انتظامی از مهرجویی
تا مدت های طولانی ادامه داشت.

مورد دوم هم به گلاب آدینه برمی گردد که شریفی نیا برای اینکه راضی اش کند در «مهمان مامان»
بازی کند قرارداد سفید با او بست اما در نهایت بعد از فیلم با آدینه تسویه حساب نکردند.

مانی حقیقی در کتاب «مهرجویی کارنامه چهل ساله» به این موضوع اشاره می کند که مهرجویی تازه
در دوران «سنتوری» ماجرا را فهمید و خیلی کفری شد که شریفی نیا پول آدینه
را نداده و معتقد بود آه گلاب آدینه گریبان «سنتوری» را گرفته است.

عکس قدیمی داریوش مهرجویی

زومجی , روزنامه هفت صبح