بیوگرافی کامل ریشارد واگنر (آهنگساز و نویسنده آلمانی)

ریشارد واگنر

ریشارد واگنر , ویلهلم ریشارد واگنر (زادهٔ ۲۲ مه ۱۸۱۳ – درگذشتهٔ ۱۳ فوریه ۱۸۸۳) آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر،
نظریه‌پرداز موسیقی و مقاله‌نویس آلمانی بود. شهرت او بیشتر بخاطر اپراهای او است.

در دنیای موسیقی کلاسیک از وی به عنوان ادامه دهنده راه لودویگ ون بتهوون یاد می‌کنند.

نوآوری‌های واگنر در زمینه موسیقی کلاسیک اروپائی تأثیر زیادی بر آهنگسازان بعد از او داشت.
او در آثار خود گام کروماتیک و فواصل نامطبوع را بکار می‌برد و از این نظر پیشگام موسیقی مدرن اروپا است.
استفاده از نغمه معرف پس از او بسیار رایج شد و بر موسیقی فیلم در سده بیستم اثر گذاشت.

دوره اپراهای حلقه نیبلونگ از مهم‌ترین کارهای او است. او تا مدت‌ها با یکی از بزرگترین هم عصرانش فردریش نیچه ,
فیلسوف شهیر آلمانی روابطی بسیار دوستانه داشت اما پس از چندی این روابط به کدورت انجامید.

سال‌های آغازین

محل تولد واگنر

ریشارد واگنر در ۲۲ مه ۱۸۱۳ در شهر لایپزیگ و در محله یهودیان به دنیا آمد. او فرزند نهم کارمند اداره پلیس،
کارل فردریش واگنر و دختر نانوایی به نام یوهانا روزین (نی پیتز) بود. شش ماه پس از تولد واگنر،
پدرش کارل بر اثر ابتلا به بیماری تیفوس درگذشت.

پس از آن یوهانا با دوست کارل، لودویگ گییر که خود بازیگر و نمایش‌نامه‌نویس بود زندگی مشترکی را آغاز کرد.
آن دو احتمالاً در اوت ۱۸۱۴ ازدواج کردند. اگرچه هیچ سندی از این ازدواج در ثبت کلیسای لایپزیگ یافت نشده است.

یوهانا و خانواده‌اش در محل اقامت لودویگ در درسدن سکنی گزیدند. واگنر تا ۱۴ سالگی با نام ویلهلم ریشارد واگنر ,
شناخته می‌شد. او احتمالاً فکر می‌کرد که گییر پدر واقعیش است.

بیوگرافی ریشارد واگنر

علاقه گییر به تئاتر به پسر خوانده‌اش منتقل شد و واگنر در اجراهای او شرکت کرد. واگنر در خودزندگی‌نامهاش به یاد می‌آورد,
که یکبار نقش فرشته‌ای را بازی کرده بوده است. در اواخر ۱۸۲۰ در مدرسه پاستور وتزل,
در نزدیکی درسدن ثبت‌نام شد. جایی که نخستین آموزش‌هاش پیانویش را نزد معلم لاتین خود دریافت کرد.

ریشارد واگنر در کنار همسر و فرزندش

او در نواختن صحیح گام مشکل داشت و ترجیح می‌داد پیش‌نواهای تئاتر را با شنیدن بیاموزد.
پس از مرگ گییر در ۱۸۲۱ ریشارد با هزینه برادر پدر خوانده‌اش به مدرسه شبانه‌روزی Kreuzschule فرستاده شد.

در نه سالگی اجرایی زنده از اپرای در فرایشوتز از کارل ماریا فون وبر را به رهبری خود وبر دید ,
و به شدت تحت تأثیر عناصر گوتیک آن قرار گرفت.

فرار به سوئیس

در سال ۱۸۴۹ واگنر در شهر درسدن در شرق آلمان می‌زیست و به همراه روشنفکران انقلابی می‌کوشید ,
در راه برچیدن نظام پوسیده‌، گام‌هایی بردارد. هرچند او مانند برخی روشنفکران همشهری‌اش,
مستقیما به نیروهای نظامی انقلابی نپیوست، ولی به اتهام تحریک مردم و برهم زدن نظم عمومی تحت پیگرد
قرار گرفت و به سوئیس گریخت.

تأثیر این جنبش در آثار و کارهای واگنر تنها در اپرای بلند “حلقه‌ی نیبلونگن” که به موضوع افول نظام اشرافی,
در سده‌های میانه و غروب و نابودی خدایان پرداخته محدود نمی‌شود.

این تأثیر حتا در ساختمان تئاتر خصوصی که او در شهر بایرویت Bayreuth در جنوب آلمان برای اجرای سالانه‌ی ,
کارهای خود با عنوان “فستیوال بایرویت” برپا ساخت نیز آشکار است.

هدف واگنر این بود که در ساختمان این تئاتر خبری از لوژهای ویژه و صندلی‌های ردیف اول و دوم نباشد
بلکه همه دایره وار در یک سطح بنشینند.

زندگینامه ریشارد واگنر

بماند که این فستیوال جایگاه و پایگاهی در مردم عادی پیدا نکرد و همواره محل تجمع دولتمردان و ثروتمندان,
و برگزیدگان سیاسی و فرهنگی باقی ماند.

تقلید و استقلال هنری

واگنر نخستین آثار موسیقی‌اش که قطعه هایی برای پیانو و کم و بیش تقلیدهایی از فرانتس شوبرت و بتهوون بودند
را در ۱۹ سالگی و زیر سرپرستی نخستین استادش تئودور واینلیش نوشت و اجرا کرد.

خلق آثار هنری توسط ریشارد واگنر

اما بذر برخی از آثار مستقل بعدی او مانند “پیش‌درآمد لهستانی” که زیر تأثیر جنگ‌های لهستان علیه روسیه,
و آشنایی با یک اشراف‌زاده‌ی لهستانی ساخته شدند، در همین زمان پاشیده شد.

آفرینش تنها سمفونی‌اش “سمفونی در دو ماژور” را نیز در همین سال‌ها یعنی از نوزده سالگی آغاز کرد ,
که آن هم تقلیدی از بتهوون و هایدن بود.

در آستانه‌ی بیست سالگی بود که بازیگری برادرش در تئاتری در لایپزیگ او را به فکر ساختن اپرا و آفرینش,
نخستین درام موسیقایی وی di feen یعنی “پریان” انداخت.

در سال ۱۸۴۷ واگنر بود که برای نخستین بار، مقاله‌ای درباره‌ی رهبری ارکستر نوشت و سبک نوی در این زمینه بنا نهاد ,
که در آن رهبر افزون بر عصای خود با حرکات و سکنات چهره، ارکستر را هدایت می‌کند.

یهودستیزی

ریشارد واگنر در نوشته‌های خود عقاید یهودستیزانه ابراز کرده‌است. او گفته بود که آهنگ‌سازان یهودی‌تبار .
مانند فلیکس مندلسون بارتولدی، از «خلاقیت بدیع و اصیل» محروم هستند.

ریشارد واگنر آهنگساز محبوب رژیم نازی (۱۹۳۳ – ۱۹۴۵) در آلمان نازی بود. آدولف هیتلر و سران رژیم نازی,
به موسیقی او عشق می‌ورزیدند. با این حال عقاید یهودستیزانه‌ای که او در برخی نوشته‌های خود ابراز کرده،
موجب شده اجرای بسیاری از آثار او با حاشیه‌های فراوان همراه شود.

فعالیت های ریشارد واگنر

نمایشگاه صداهای خاموش شده

در سال ۲۰۱۲ برگزاری نمایشگاه «صداهای خاموش شده» یکی از نشانه‌های تلاش بازماندگان خانواده واگنر ,
برای مقابله با چهره یهودستیز این آهنگساز بود که در این نمایشگاه نام و سرگذشت موسیقیدانانی,
بر روی صفحه‌های فلزی حک شده بود که در دوران هولوکاست کشته یا مجبور به فرار شدند.

حاشیه‌ها

اجرای اپراهای واگرا با مشکلات متعددی مواجه می‌شوند:

۱۰ مه ۲۰۱۳ اپرای تنهویزر در دوسلدورف به خاطر اجرای برخی از صحنه‌ها (به ویژه صحنه‌های تیراندازی)
به شدت واقعگرایانه که موجب وارد آمدن فشارهای روحی و جسمی» به برخی از تماشاگران شد.

در سال ۲۰۱۲ آگنی نیکیتن، خواننده باریتون روسی، در پی یکی از جنجال‌های مربوط به اجرای آثار واگنر مجبور شد,
از ادامه اجرای نقش اصلی اپرای «هلندی سرگردان» دست بردارد.

ریشارد واگنر آهنگساز برجسته آلمانی

در سال ۲۰۱۲ کنسرت آثار واگنر در دانشگاه تل آویو، به دلیل اینکه ممکن بود احساسات مردم اسرائیل ,
به طور کلی و به ویژه احساسات بازماندگان هولوکاست را جریحه‌دار کند لغو شد.

در سال ۲۰۰۱ هنگامی که دانیل بارن‌بویم، رهبر ارکستر آرژانتینی‌اسرائیلی، یکی از آثار او را در اورشلیم اجرا کرد ,
با اعتراض شدید محافل متعصب یهودی مواجه شد.

در سال ۲۰۱۲ اپرای ملی ولز اجرایی از «خوانندگان استاد نورنبرگ» را در شهر کاردیف روی صحنه برد،
برخی از بازدیدکنندگان آلمانی به کمپانی اجرا کننده اپرا برای گرامی‌داشتن فرهنگ آلمان و اجرای اثری سنتی تبریک گفتند،
چرا که به عقیده آنان اجرای این اثر در کشور آلمان به سادگی امکان‌پذیر نیست.

آثار ریشارد واگنر

هلندی سرگردان
تانهویزر
لوهنگرین
تریستان و ایزولده
خوانندگان استاد نورنبرگ
حلقه نیبلونگ
پارسیفال
زیگفرید

ویکی پدیا و برترین ها