خصوصیات آرام جعفری از زبان خودش

اشتراک:

دقیقا دو سال از انقلاب گذشته بود که وی به دنیا آمد.او ۲۲ بهمن‌ماه سال ۵۹ در تهران به دنیا آمد، فرزند دوم خانواده است تحصیلاتش را در رشته نقاشی به پایان رسانده و همچنین در عالم تئاتر بارها روی صحنه رفته است.جعفری این بار با پرواز در حباب آمد، سریالی که چهارشنبه‌ها از شبکه […]

دقیقا دو سال از انقلاب گذشته بود که وی به دنیا آمد.
او ۲۲ بهمن‌ماه سال ۵۹ در تهران به دنیا آمد، فرزند دوم خانواده است تحصیلاتش را در رشته نقاشی به
پایان رسانده و همچنین در عالم تئاتر بارها روی صحنه رفته است.
جعفری این بار با پرواز در حباب آمد، سریالی که چهارشنبه‌ها از شبکه سوم سیما پخش می‌شود.
وی دارای خصوصیات خاصی است که در زیر از زبان خودش می‌خوانیید:

_ آرام همه آدم‌ها رو دوست داره، لجبازه،
مهربونه و غیرقابل پیش‌بینیه.
_ حدودا سه الی چهار سال به صورت جدی نقاشی می‌کردم و در حال حاضر فرصت ندارم ولی راستش رو
بخواهید دلم برای نقاشی تنگ شده.
_ وقتی در کنار بازیگرانی بازی می‌‌کنی که فقط خودشون رو مهم ندونن انرژی می‌گیری، بازیگرانی که بازیگر نقش مقابلشون
هم براشون مهمه و حتی برای حس بازیگر مقابلشون از هر کمکی که از دستشون بر بیاد دریغ نمی‌کنند.
_ من قبلا تئاتر کار می‌کردم از وقتی که سنم کم بود روی صحنه تئاتر بودم و بعد هم به
طور اتفاقی وارد تلویزیون شدم.
_ من تعریف جداگانه‌ای از سوپراستار دارم.
در کشور ما و سینمای ایران متاسفانه سوپراستارها دوره‌ای شده‌اند.
یک دوره اسم یک سوپراستار روی زبون‌هاست و بعد که چهره‌ای جدیدتر و بازی جدیدتر نظر همه رو جلب می‌کنه
و به قولی سوپراستار جدید میاد، دیگه نامی از سوپراستار قدیمی شنیده نمی‌شه به خاطر همین اکثر سوپراستارهای سینمای ما
یک دوره اذیت می‌شوند اما این وسط عده‌ای هستند که محبوب مردم هستند، من دوست دارم محبوب باشم.
_ بازیگرهای زن در سینما و تلویزیون و همچنین تئاتر امروز ایران خیلی پربارتر و با حس و تکنیکال‌تر نسبت
به دیروز کار می‌کنند و در حال حاضر موقعیت هنرپیشه زن در ایران خیلی بهتر از قبل و چند سال
پیش شده.
_ من دیوانه‌وار بچه‌ها رو دوست دارم.
برای مثال همین چند روز پیش که از تلویزیون شیرخوارگاه رو نشون می‌داد، های های زدم زیر گریه.
_ یک برادر بزرگ‌تر دارم که ازدواج کرده است.
_ فوتبال را دنبال می‌کنم، بازی‌های تیم ملی، استقلال و پرسپولیس را…
_ بدترین خاطره زندگی‌ام مربوط می‌شود به مرگ پدرم که در سال ۱۳۷۶ بود.
_ کارم را با تئاتر آغاز کردم، از شاگردهای استاد حمید سمندریان بودم، تئاتر حرفه‌ای را در تئاتر شهر کار
کردم و کار در سریال‌های تلویزیونی را از سریال (می‌گی نه نگاه کن) شروع کردم که سال ۷۸ ظهر جمعه‌ها
در برنامه کودک پخش می‌شد، پس از آن در سریال‌های زیر آسمان شهر، دختران، خانه‌ای در تاریکی، رسم شیدایی و
لبه تاریکی نقش‌هایی برعهده داشتم…

گردآوری: پرشین وی

اخبار مرتبط: