عکس : «آخناتون» سریال حضرت یوسف(ع) و دخترش !

اشتراک:

نامش رحیم است و نام خانوادگی‌اش نوروزی.
حالا متوجه می‌شویم که چرا او در مجموعه «پس از باران» نقشش را آنقدر خوب ایفا کرد و نام خود
را در بین هنرمندان ایران زمین تثبیت کرد.
اگر به یاد داشته باشید سریال «پس از باران» در فضای گیلان مقابل دوربین رفت و رحیم نوروزی در نقش
فرخ (برادر کتایون ریاحی در آن سریال) چشم‌ها را خیره کرد و همه از او به عنوان یک بازیگر جوان
و موفق یاد کردند.
می‌دانید چرا در «پس از باران» موفق بود؟ به خاطر اینکه او اهل «شهر باران» (رشت) است.
رحیم در یکی از روزهای خوب خداوند، در یک روز بارانی به سال ۱۳۴۹ در رشت به دنیا آمد و
در همان جا رشد و پرورش یافت.
گفتگو با او شرایط ویژه‌ای را می‌طلبد، او سال‌ها بود که گفتگو نمی‌کرد، چرایش را خدا می‌داند و این نظر
مورد احترام است.
اما حالا او مقابل ما نشسته و می‌خواهد از روزهای کاری‌اش بگوید.
شش سال پیش بود که با سریال «پس از باران» چهره شد و طی این سال‌ها به دنبال کسب تجربه
بیشتر بود، گرچه پیش از آن با کسب مدرک کارشناسی ادبیات نمایشی از دانشگاه آزاد هنر و معماری تهران فعالیت
خود را از سال ۶۹ با بازی در نمایش‌های صحنه‌ای آغاز کرد.
او با بازی در مجموعه تلویزیونی «بازی برای بچه‌ها» در سال ۷۵ اولین تجربه حضور خود را پشت سر گذاشت،
در این حین بازی در مجموعه «دنیای شیرین دریا» به کارگردانی بهروز بقایی در سال ۷۷ حرکت حرفه‌ای او را
دچار تغییر کرد.
وی پس از حضور مستمر در گروه تئاتر، توانست در این عرصه خوش بدرخشد….
او با بازی در سریال حضرت یوسف(ع) و در نقش آخناتون با آن گریم جالب، دوباره احیا شد.
ثمره زندگی‌اش یک دختر خوشگل و بانمک به نام «پناه» است.
نام جالبی دارد، نامی که برای‌مان در بین اسامی افراد، ناشناخته بود.
اما «پناه» همه چیز باباست…
نوروزی می‌گوید: پناه زندگی باباست…
گفتگوی متفاوت ما با رحیم نوروزی را بخوانید.

به نظر شما تجربه شخصی یک بازیگر می‌تواند در نحوه بازی‌اش تاثیرگذار باشد؟ نوروزی: بازیگری یک فن، تکنیک یا هنر
نیست! کسی که بازی می‌کند بی‌شک از تجربیات زیستی خودش در نوع بازی‌اش استفاده می‌کند.
منظورم از تجربه زیستی، نحوه زندگی یک بازیگر، منطقه جغرافیایی و برهه تاریخی که او پشت سر گذاشته و مشاهداتی
که در طول زندگی‌اش داشته و دارد.
بخشی از این تجربیات مادی و عینی و بخش دیگر هم ذهنی و برگرفته از مطالعات، تحقیق و پژوهش آن
فرد است.
پس به نظر شما منطقه جغرافیایی که بازیگر در آنجا زندگی می‌کند در نحوه بازی او تاثیر گذار است؟ نوروزی:
ببینید من خودم متولد رشت هستم اما بیشتر از آنکه رشتی باشم خودم را ایرانی می‌دانم.
مطمئنا طبیعتی که من در آن بزرگ شدم، مه‌آلود بودنش و باران زیادش یک تجربه مضاعفی را در من به
وجود آورده است اما من نمی‌توانم صرفا با تکیه بر داده‌های زیستی‌ام بازی کنم چرا که مخاطب بازی من تمام
مردم ایران هستند.

رحیم نوروزی نقش‌های متفاوتی را تجربه کرده است اما بیشتر در نقش‌های منفی جا افتاده است، علت این مسئله چیست؟
نوروزی: کارهای منفی من به مراتب از کارهای مثبت من کمتر است اما نمی‌دانم چرا هر کسی من را می‌بینند
به نظرش تعداد نقش‌های منفی که ایفا کردم بیشتر است! شاید علتش این باشد که از پس نقش‌های منفی بهتر
برآمدید، یا اینکه آن نقش‌ها پررنگ‌تر بودند، همین طور است؟ نوروزی: نمی‌دانم، شاید این طور باشد.
ولی در کل باید بگویم که شخصیت‌های منفی چون خنثی نیستند و فاعلیت دارند، قابلیت بیشتری دارند.
از خصوصیات اخلاقی‌تان حرف بزنید، رحیم نوروزی چطور آدمی است؟ مثل فیلم‌هایش، جدی است؟ نوروزی: (می‌خندد) من دو خصوصیت خیلی
متضاد دارم.
گاهی اوقات خیلی بد عنق و بداخلاق هستم گاهی هم خوش مشرب و شوخ‌طبع! چطور؟ نوروزی: بستگی به شرایطی دارد
که در آن قرار می‌گیرم و اتمسفری که از اطراف دریافت می‌کنم.
فکر می‌کنید مردم با کدام نقش شما را شناختند و اسم‌تان بر سر زبان‌ها افتاد؟ نوروزی: من با دنیای شیرین
دریا در سال ۷۶ به مردم معرفی شدم ولی با مجموعه «پس از باران» اسمم بر سر زبان‌ها افتاد.
تحصیلات‌تان چیست؟ نوروزی: فوق‌دیپلم مرمت بناهای باستانی و لیسانس ادبیات نمایشی دارم.
دوران دانشجویی‌تان به شما خوش گذشت؟ نوروزی:خیلی زیاد، طوری که احساس می‌کنم بهترین دوران زندگی‌ام مربوط به همان چند سالی
است که دانشجو بودم.
این روزها بزرگترین دغدغه رحیم نوروزی چیست؟ نوروزی: این روزها که نه، ولی همیشه دغدغه من آینده دخترم است.
همیشه آرزو می‌کنم او در بزرگسالی‌اش فردی با قدرت تشخیص و با شعور شود که بد و خوب را به
خوبی درک کند.
اسم دخترتان چیست؟ نوروزی: پناه.
چند سالش است؟ نوروزی: ۵ سال دارد.
به موسیقی علاقه‌مند هستید؟ نوروزی: همیشه از شنیدن صداهای گوش‌نواز لذت برده و می‌برم.
خودتان هم ساز می‌زنید؟ نوروزی: خیر.
اگر بازیگر نمی‌شدید سراغ چه کاری می‌رفتید؟ نوروزی: قطعا نجاری! اگر هم سرمایه در اختیار داشتم به سراغ معاملات ملکی
می‌رفتم چون این شغل‌ها به مراتب امنیت کاری بالاتری دارند.
شنیدم حسابی اهل ورزش هم هستید؟ نوروزی: بله، به شدت علاقه‌مندم و به جرات می‌توانم بگویم برای مدت کوتاهی اکثر
ورزش‌ها را تجربه کردم اما متاسفانه این روزها کمتر وقت می‌کنم که به ورزش بپردازم.
در بازیگری اهل الگوبرداری هستید؟ نوروزی: اصلا، چون هیچ شخصی نمی‌تواند جای دیگری قرار بگیرد و با شرایط او بازی
کند.
بهترین فیلمی که دیدید چه بود؟ نوروزی: غریبه و مه! خانواده‌سبز: صدای چه کسی را در زندگی فراموش نمی‌کنید؟ نوروزی:
بدون شک مادرم.
یک بوم نقاشی روبه‌روی شماست، چه چیزی را در آن به تصویر می‌کشید؟ نوروزی: چیزی را نقاشی نمی‌‌‌کنم، با خط
نستعلیق روی آن می‌نویسم چون همیشه به خطاطی علاقه‌مند بودم ولی هیچ وقت فرصت نشد به طور جدی به آن
بپردازم.
تاثیرگذارترین فیلمی که دیدید چه بود؟ نوروزی: بمانی! خیلی دوست دارم آن فیلم را با نگاه خودم هم بسازم.
بزرگترین دستاوردی که از بازیگری داشتید چه بود؟ نوروزی: اینکه روی خودم بیشتر دقیق شوم و وجود خودم را بهتر
بشناسم و خودم را بهتر پیدا کنم.
برای انتخاب یک نقش دستمزد آن کار هم برای‌تان مهم است یا…
!؟ نوروزی: مسلما خیلی مهم است، من برای کسی مجانی کار نمی‌کنم.
به نظرتان بزرگترین مشکل سریال‌ها چیست؟ نوروزی: ضعفی که در سوژه، موضوعات و داستان وجود دارد آن را به شدت
تکراری می‌کند.
این روزها مشغول چه کاری هستید؟ نوروزی: سرکاری به نام «نردبان آسمان» هستم.
بازی در نقش «آخناتون» سریال حضرت یوسف(ع) هم به دل خیلی‌ها نشست، نظرتان راجع به این کار چیست؟ نوروزی:کلا فضاهای
کارهای تاریخی به دلیل تفاوت سوژه‌هایش برای من بازیگر و مخاطب از جذابیت بیشتری برخوردار است.
از گریم‌تان در این فیلم راضی بودید؟ نوروزی: گریم جالبی بود و پس از ۲۰ سال من را مجبور کرد
که موهایم را از ته بتراشم (با خنده!) شما با اینکه تجربه بازی در سینما را هم داشتید ولی این
روزها در این رسانه کمتر ظاهر می‌شوید چرا؟ نوروزی: من کار بازیگری‌ام را با تئاتر شروع کردم.
خودم را هم موظف می‌دانم سالی یکی دو کار تئاتر انجام بدهم.
کار تلویزیون را هم به خاطر امرار معاشم انجام می‌دهم ولی به سینما علاقه چندانی ندارم.
چرا؟ نوروزی: گفتن چرایش جای بحث دارد که جایش در این مصاحبه نیست اما در کل یک‌سری سیاستگذاری‌ها، برنامه‌ریزی‌ها، تهیه‌کننده‌ها،
رانت‌ها و دست‌های پشت پرده وجود دارد! که من به دنبال آن نیستم، در واقع آرامش را به هر چیزی
ترجیح می‌دهم.
متاسفانه اینها بسیار هم تعیین‌کننده‌اند که سینمای ما به قهقهرا برود یا به سوی فرهیختگی…
در هر حال، با شرایط کنونی سنیما من ترجیح می‌دهم که نه به عنوان مخاطب به سینما بروم و نه
اینکه در هیچ فیلم سینمایی بازی کنم! در انتخاب یک نقش چه چیزی از همه بیشتر برای‌تان اهمیت دارد؟ نوروزی:
مسلما کارگردان! بازیگر نقش مقابل‌تان برای‌تان مهم نیست؟ نوروزی: مسلما هر چه او به لحاظ بازی بهتر و بزرگتر باشد،
احساس مسئولیتم نسبت به بازی‌ام بیشتر می‌شود.
دوست داشتید در رشته تحصیلی‌تان که ادبیات نمایشی است فعالیت می‌کردید؟ نوروزی: بله و همیشه هم از این بابت ناراحتم.
من خیلی دوست دارم سرم تو کتاب باشد و بنویسم، اما متاسفانه این روزها از آن دور افتادم.
مدت‌ها بود که از شما هیچ گفتگویی چاپ نمی‌شد خوشحالیم که این روزها تن به گفتگو می‌دهید.
نوروزی: بله من سال‌ها بود که در غار تنهایی‌ام زندگی می‌کردم اما مدتی است که تصمیم گرفته‌ام از آن بیرون
بیایم.
اگر قرار باشد از زندگی شخصی‌تان فیلم بسازند، فکر می‌کنید پررنگ‌ترین قسمت زندگی شما متعلق به چه دورانی است؟ نوروزی:
دوران کودکی‌ام، به گذشته‌ای که خانواده مفهوم داشت و همه سر یک سفره می‌نشستیم و مادر برای همه ما غذا
می‌کشید.
به نظر من در گذشته ارزش‌ها بسیار مقدس بود.
کدام فیلم را خیلی دوست داشتید؟ نوروزی: باورش مشکل است، اما «پاپیون»، داستان همان زندانی، من این فیلم را بیش
از ۲۰ بار دیده‌ام، احساسات و پشتکاری که در این فیلم وجود داشت برایم واقعا جالب بود، من بازی هافمن
و مک‌کوئین را در دنیای سینما می‌پسندم.
موفق شدن در این حرفه به خیلی از عوامل بستگی دارد، یک بازیگر صرفا می‌تواند خود را مدیریت کند و
اگر باهوش باشد باید بتواند توقعی که از او دارند را برآورده کند.
بازیگری به عنوان هنر تئاتری، زبان بدن و حرکت است.
تئاترهای خوب دنیا را ببینید، حرکات بدنی که انسان با وجودش آن را خلق می‌کند، وجودی که مهم‌ترین متریال آن
اندام انسان است.
بازیگران برتر ایران قدیم که می‌توانیم از آنها به عنوان هنرمند یاد کنیم، نوابغ خودجوشی بودند که از استعداد ذاتی
برخوردار بودند.
دوست دارم روزی از گره‌های روح خودم فیلم بسازم.
شما ببینید سوژه هملت به قدری ناب و جذاب است که اگر نقدهایی که راجع به این فیلم شده را
روی هم بگذاریم از اینجا تا کره ماه می‌شود.
خانواده سبز

گردآوری: پرشین وی