فلسفه سیزده بدر در ایران چیست؟

فلسفه سیزده بدر در ایران

ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که عدد ۱۳ نحس می باشد ، از نظر علمی عقیده ی آنها کاملا درست می
باشد ! البته در رسانه های امروزی هیچ اشاره ای به اینگونه مسائل نمی شود و دلیل آن هم ترس
از خرافی شدن عقاید و همچنین کم بودن سطح علمی جامعه می باشد.
در واقع فلسفه عدد ۱۳ بر می گردد به طرز قرار گیری ستاره ها و منظومه خورشیدی ؛ جمعی از
دانشمندان بر این باورند که اجسام خیلی بزرگ ( مانند ماه ، یا حتی کوه ) نوعی فرکانس از خود
منتشر می کنند که بر بازده و عملکرد مغز جانوران خصوصا انسان مستقیما تاثیر ( خوب یا بد ) دارد
.
این مسئله پایه و اساس خیلی از عقاید را ثابت می کند .
( در باره این موضوع مطالب بسیار زیادی وجود دارد که به دلیل مختصر گویی از آوردن آنها در این
متن خود داری نمودم ) .
ایرانیان باستان این روز ( ۱۳ فروردین ) را در طبیعت به جشن شادی می پرداختند تا بدین وسیله خود
را از نحسی آن حفظ کنند .
از آداب این روز می توان به گره زدن سبزه و دور انداختن یا به قولی به آب دادن سبزه
اشاره کرد .
در گذشته دختران و پسران دم بخت سبزه ها را گره می زدند و آرزو می کردند تا در سال
جدید تشکیل خانواده دهند ، یک شعر نیز وجود دارد که دختران در هنگام گره زدن این سبزه ها می
خواندند ” سال دیگه ، سیزده به در ، خونه شوهر ، بچه بقل ” که من هرچه در
منابع در دسترسم جستجو کردم نتوانستم قدمت این شعر را از دوران قاجار بیشتر پیدا کنم ! البته گره زدن
تنها مختص دختران و پسران دم بخت نمی باشد و همه می توانند سبزه ای گره زده و آرزو کنند
.
عقیده بر این بوده است که وقتی گره باز شود ، مشکلات حل شده و آرزو بر آورده می شود
.
دور انداختن سبزه ها هم به این دلیل بود که ایرانیان باستان عقیده داشتند بدی ها و مریضی ها در
این سبزه جمع شده و با به آب دادن یا به دور انداختن آن این پلیدیها و مریضی ها را
از خود دور می کردند .
در ضمن این روز متعلق به خدای باران می باشد و در مراسم ۱۳ به در دعا برای بیشتر شدن
و به موقع بودن باران در سال جدید وجود داشته که با گذشت زمان این رسم از میان رفته .

تمدنها