آبشارهای چهارده زیباترین و بلندترین آبشارها در بیرجند

اشتراک:

آبشار های چهارده در مجاورت رشته کوه باقران و در پنج کیلومتری مرکز خراسان جنوبی قرار دارد در ادامه با این ابشار آشنا خواهیم شد

ایران عزیزمان مملو از آبشارهای بزرگ و پرآب و جاذبه های گردشگری
است ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم شما را با آبشار های چهارده یکی
از زیباترین و بلندترین آبشارها در بیرجند آشنا کنیم در ادامه مطلب همراه ما
باشید تا لا شهرستان بیرجند نیز آشنا شویم

آبشار های چهارده

یکی از جاذبه های گردشی و تفریحی شهرستان بیرجند آبشارهای چهارده است.نخستین و مرتفع ترین این آبشار
ها هفت متر ارتفاع داره.

برای رسیدن به آبشار های چهارده کافیِ راهی بیرجند بشین.
در عرض چند دقیقه می تونی با عبور از خیابان غفاری و گذر از دانشگاه آزاد و بیدخت خودت رو
به دره چهارده برسانی.

آبشار های چهارده

نخستین منظره خود روستای چهارده است که با خانه های سنگی و کوچه های باریک آماده میزبانی از شماست.تعداد
خانه ها بسیار کم هستند و فقط بخش کوچکی از طبیعت را در بر گرفته اند.
تقریباً تمام افراد روستا کهنسال هستند و در حال بافت سبد های حصیری.

بیشتر بدانید از شهرستان بیرجند

شهر بیرجَند مرکز استان خراسان جنوبی و مرکز شهرستان بیرجند در شرق ایران است.
این شهر در سال ۱۳۸۵، تعداد ۱۵۷,۸۴۸ نفر جمعیت داشته‌است.شهر بیرجند، اولین
شهر در ایران است که دارای سازمان آبرسانی بوده و بنگاه آبلوله بیرجند به عنوان اولین
سازمان آبرسانی ایران شناخته می‌شود.این شهر همچنین دومین شهری در ایران
است که در سال ۱۳۰۲ و پیش از تهران، از لوله‌کشی آب شهری برخوردار گردید.

نام اصلی این شهر، بیرجند است که به صورت‌های برجند، برجن، برکن و بیرگند
نیز در نوشته آمده‌است.پنج وجه تسمیه برای بیرجند بیان شده‌است.بیرجند
یعنی نصف شهر/نیم شهربیرجند یعنی شهر بلندبیرجند یعنی شهر چاه بیرجند یعنی شهر طوفان بیرجند یعنی برزن.

آبشار های چهارده

مدرسه شوکتیه این شهر، سومین مدرسه آموزش به سبک جدید، بعد از دارالفنون و
رشدیه تبریز است. به علت موقعیت سیاسی و استراتژیک شهر بیرجند، سومین
فرودگاه کشور در سال ۱۳۱۲ پس از قلعه مرغی و بوشهر، در این شهر ساخته شد
و تا پیش از جنگ جهانی دوم ، دو کنسولگری انگلستان و روسیه در بیرجند، مشغول
فعالیت بوده‌اند.

علاوه بر نام بیرجند که ساختار آن برگرفته از زبان پهلوی بوده و به دوران
پیش از اسلام باز می‌گردد، بنا به روایتی ، بیرجند، احتمالاً در اواخر حکومت ساسانیان
و توسط زرتشتیان یزدی و کرمانی به عنوان منزلگاهی در حاشیه کویر و در مسیر عبور از کویر به سمت شمال خراسان بزرگ و ماوراءالنهر بنا شده‌است.

آبشار های چهارده

آشنایی با شهر بیرجند

اشعار حکیم نزاری، وجود محله‌ای در بافت قدیمی شهر، کاوشهای به عمل آمده از قلاع
دختر در “بند دره” و “قلعه دره”، و نیز کتیبه به‏دست آمده از کال جنگال در روستای ریچ
از توابع خوسف، “تخته سنگ لاخ مزار” واقع در روستای کوچ ، سنگ نگاره و کتیبه‏های
پهلوی اشکانی در دره “استاد تنگل”، حکایت از قدمت چند هزار ساله بیرجند دارد.
همچنین علاوه بر وجود گورستانهای زرتشتی‌ها در اغلب روستاها و نیز وجود آتشکده‌های س
فلی و علیا .

که دال بر قدمت تاریخی این منطقه‌است، نام برخی از روستاهای اطراف شهر بیرجند دارای ریشه پهلوی و اساطیری هستند، مانند: گیو، سهراب، ماژان، سلم آباد، درخش، خراشاد، رودک، دستجرد، چاج، چهکند، جمشیدآباد و…

آبشار های چهارده

پس از اسلام قدیمی ترین اثر درون شهری بیرجند، مسجد جامع آن است که در سال ۷۵۰
هجری قمری بنا شده‌است.احتمالا یاقوت حموی اولین جغرافیدانی است که از «پیرجند» به
عنوان یکی از شهرهای منطقه قهستان یاد کرده‌است. حمدالله مستوفی «بیرجند» را از
شانزده ولایت قهستان و مرکز ولایتی با توابعی چند دانسته که در آن مقدار فراوانی زعفران, انگور, میوه و اندکی غله به دست می‌آمده‌است.زین العابدین شیروانی, بیرجند را قصبه‌ای شهر مانند از توابع خراسان و دارالملک قهستان معرفی کرده و افزوده‌است که قریب به چهار هزار خانه دارد. آب بیرجند از کاریز تأمین می‌شود و مردمش همگی شیعه اند. اعتمادالسلطنه نیز آن را از قرای قهستان دانسته‌است. برخی بیرجند را به علت کوچکی آن «برکند» ثبت کرده‌اند بر به معنای «نصف» و کند به معنای «شهر» در مجموع به مفهوم قصبه.

بیرجند در قدیم چند بار به علت زلزله ویران شده‌است. در فرهنگ عامه بیرجند، داستانهای بسیاری درباره ویرانی بیرجند در یک زلزله عظیم و سکونت دسته‌ای از کولی‌‌های چادرنشین در آن، نقل شده‌است. این شهر از عهد صفویه که خانواده امیریه در آنجا امارت یافتند رو به اعتبار گذاشته‌است.