جزیره ای که تنها رویایی از آن باقی مانده است

ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم شما را با یک جزیره متروکه
در سوآکین شهر ساحلی سوآکین در شمال شرقی سودان آشنا کنیم این
جزیره متروکه خالی از سکنه است و قبرهایی در آن هستند در ادامه بیشتر
با این جزیره سواکین آشنا خواهیم شد

جزیره سواکین

جزیره متروکه سوآکین شهر ساحلی سوآکین Suakin در شمال شرقی سودان، قرن ها در خط ساحلی شرقی آفریقا بندری
مهم از منظر فرهنگی و تجاری محسوب می شد.
این شهر بر یک جزیره ی مسطح و بیضی شکل و در ساحل غربی دریای سرخ قرار گرفته است.
این جزیره داخل یک آبراه باریک واقع شده که ۴ کیلومتر طول و در قسمت پایانی ۲ کیلومتر عرض دارد.
در این حوضه ی آبریز کم عمق، دو جزیره ی مرجانی نسبتا گرد واقع شده اند؛ یکی از این جزیره
ها بدون سکنه است و چیزی جز قبرستان بر روی آن یافت نمی شود.
جزیره ی دیگر که در جنوب واقع شده سوآکین نام دارد و از طریق یک گذرگاه دست ساز به خشکی
های اطراف متصل است.

جزیره سواکین

زمانی سوآکین بندر اصلی سودان به حساب می آمد ولی وقتی که اوایل قرن بیستم یک بندر جدید (بندر سودان)
در قسمت شمالی ساخته شد، بندر سوآکین اهمیت خود را از دست داد.
به مرور جمعیت این جزیره کم شد تا زمانیکه کاملا خالی از سکنه گشت.

با وجود آنکه در بسیاری از اسناد تاریخی و داستان های جهانگردی به سوآکین اشاره شده، اما از آنجا که
این مکان هیچ گاه موضوع پژوهش های دقیق باستان شناسی نبوده، بخش های زیادی از تاریخ اولیه ی آن همچنان
در هاله ای از ابهام قرار دارد.

باور می رود که سوآکین همان Limen Evamgelis باشد که Ptolemoy آن را آرمیده بر یک جزیره ی دایره ای
شکل در انتهای یک آبراه طولانی توصیف کرده است.
اولین ارجاع واقعی به سوآکین با نام خودش از ال همدانی Al-Hamdani در قرن دهم است که آن را در
همان زمان نیز یک شهر باستانی معرفی می کند.

در آن زمان، سوآکین رقیب یک بندر دیگر به نام عیذاب Aydhab در دریای سرخ بود که به مصر نزدیک
تر بوده و تحت سلطه ی مستقیم آن قرار داشت.
مصری ها سعی کردند کنترل سوآکین را از قبیله ی بومی Beja در بیاورند و به همین دلیل هم همواره
بین این دو جنگ و درگیری بود.

جزیره سواکین

رقابت بین این دو بندر در نهایت در نیمه ی قرن پانزدهم منجر به سقوط عیذاب شد.
از آن زمان به بعد، سوآکین تبدیل به بندر اصلی در خط ساحلی دریای سرخ گشته و برتری خود را
نیز تا افتتاح بندر سودان در سال ۱۹۹۲ حفظ نمود.

پس از روی کار آمدن بندر سودان، سقوط سریع سوآکین آغاز گشت.
در طول یک دهه، بارانداز ناپدید شده و اسکله ها نابود شدند.
در انتهای دهه ی ۱۹۳۰، جزیره ی سوآکین حیات خود را از دست داد و تنها تعداد کمی از ساکنان
آن در بخش های اصلی این شهر باقی ماندند.

امروز این جزیره چیزی جز مجموعه ای از خرابه ها نبوده و ساختمان های ساخته شده از سنگ های مرجانی
آن که زمانی بسیار زیبا بودند امروز در معرض نابودی قرار دارند.
حتی از زیر خرابه های لرزان شهر می توانید تنوعی غنی از فرهنگ های مختلف را مشاهده کنید.
جالب است بدانید که اخیرا بخش هایی از شهر احیا شده و در لبه ی شمالی جزیره نیز ساخت و
سازهای جدیدی به چشم می خورند.

بیشتر بدانید از جزیره ی متروکه ی هاشیما

در ابتدا درباره ی جزایر ژاپنی باید این اطلاعات را به شما بدهیم تا کمی بیشتر با ان ها آشنا شوید.
شیما در ژاپنی در واقع یک پسوند است که برای جزیره ها به کار می رود. به طور مثال: ایکی نوشیما،
آئوگاشیما،… و بسیاری از شیماهای دیگر، همگی به معنای جزیره هستند. جزیره ای که امروز از آن
سخن گفتیم جزیره ی هاشیماست که به آن جزیره ی گونکانجیما هم می گویند. اسم این جزیره به معنای جزیره ی کشتی جنگی است.

این جزیره از نمای بالا شبیه به یک کشتی جنگی است. از لحاظ جغرافیایی، فاصله ی جزیره هاشیما
تا شهر ناگازاکی، تنها ۱۵ کیلومتر است و در بیشتر روزهای سال، آب و هوای خشن و ناخوشایندی
دارد. جمعیت این شهر در پر جمعیت ترین حالت ممکنش در بین سال های ۱۸۸۷ تا ۱۹۷۴ میلادی بوده است.

حال بگذارید تا بگوییم که هاشیما چگونه یک جزیره ی مسکونی شد. این جزیره ی ۶٫۳ هکتاری
یکی از غنی ترین جزایر ژاپنی از نظر حجم بالای ذخایر زغال سنگ در زیر دریا می باشد.
در همان زمان که با صنعتی سازی ژاپن همزمان شده بود، هاشیما به عنوان یکی از مراکز
استخراج زغال سنگ، توانایی ایجاد فعالیت های معدنی و همچنین مشاغل مربوط را پیدا کرده
و در همین زمینه شروع به فعالیت نمود و بسیار مشهور شد.

جزیره سواکین

همین قضیه، سبب جذب کارگران و افراد جویای کار که بیشترشان هم کارگران معدن بودند،
به این جزیره شد. همینطور شد که این افراد و خانواده هایشان ساکنین این جزیره شدند.

در طی سال ها، جزیره ی هاشیما تبدیل به مکانی شد که مکانی جهت برآورده کردن امکانات
لازم از جمله تاسیسات و تجهیزات معدنی و همچنین امکانات مسکونی لازم برای رفاه و راحتی
کارگران معدن زغال سنگ بود. در سال ۱۸۹۰ بود که شرکت معروف میتسوبیشی،
این جزیره ی غنی را خریداری نمود تا طرح خود مبنی بر استخراج زغال سنگ از زیر آب را اجرا کند.

از آن زمان به بعد بود که این جزیره رشد قابل توجهی پیدا کرد و به همین دلیل بود که ساخت و سازهای
اولین ساختمان های بتونی خاکستری رنگ در این جزیره برای زندگی کارگران شروع شد.
در ابتدا گفتیم که این جزیره از بالا شبیه به یک کشتی نظامی است و حالا به شما می گوییم
که این جزیره چرا به این شکل است زیرا برای این که سونامی و یا طوفان دریایی به این جزیره
نفوذ نکنند، موج شکن های بتنی دورتادور آن ریختند و به این صورت بود که هاشیما شبیه یک جزیره ی خاکستری کشتی شکل شد.

لست سکند / الی گشت