واکنش بسیار تند جعفر پناهى به انتخاب فیلمش در «کن»
جعفر پناهی در سال ۱۳۳۹ در میانه متولد شد وی کارگردان ایرانی است
و بیشتر کارهای او از مشکلات جامعه است جعفر پناهی یادداشتی را به
خاطر فیلمش در جشنواره کن منتشر کرد و واکنشی را نشان داد
و از بزرگترین آرزوی شخصی خود گفت. در ادامه واکنش جعفر پناهى را مشاهده کنید
واکنش جعفر پناهى
علت واکنش جعفر پناهى چه بود؟جعفر پناهی در یادداشت خود نوشته است: بیش از یک دهه است که از سوى
نهادهاى وابسته، زمزمه ى مرگ ِسینماى هنرى ایران شنیده مى شود.
حتى وقتى سینماى ایران به اسکار هم دست یافت، کوتولههاى سینمایى
با عنوانِ مضحک ِ” لابیگرى” در القاى آن کوشیدند . امسال براى اولین بار
در تاریخ سینماى ایران دو فیلم از دو فیلمساز ایرانى در بخش مسابقه ى اصلى
کن حضور خواهد داشت . این حضور، خود به خود بیانگر آن است که سینماى ایران زنده و پویا است.
مسلما این امر به مذاق کسانى که میخواستند مرگ سینماى مستقلِ ایران را با هر حیله
و تهدید جشن بگیرند و یا با سوق دادن سینما به سمتِ سینماى حکومتى، سینماى
مستقل را ریشه کن کنند، خوش نخواهد آمد . آشکار است که دنبال بهانهاى دیگر خواهند گشت.
بسیارى از کشورها آرزو داشتهاند و دارند که فیلمى در یکى از سه جشنواره ى الفِ _ کن ،
ونیز و برلین _ داشته باشند. امسال با حضور فیلمسازان ایرانى در فستیوال برلین استارتِ
تداوم پویایى سینماى ایران زده شد اما با جایزه نگرفتن فیلم ها خواستند این حضور را کم
رنگ یا بى اهمیت جلوه دهند. اگر هم جایزه مى گرفتند، باز بهانه ى دیگر مى یافتند یا به
حربهى قدیمى و نخ نما شده “سیاه نمایى” ، “سیاسى” و “ضد ایرانى” روى مىآوردند تا عوام فریبى کنند.
فیلم ایرانی
از دید این گروه “فیلم ایرانى” یعنى فیلمى که در راستاى اهداف حکومت یا فیلمى خنثى و بى خاصیت باشد.
نه فیلمى که شرافت هنرىاش را به پاى حکومت نریزد و سازندهاش سر سپرده قدرت نشود.
آنچه مسلم است این است که بهانه و تهدیدها همچنان ادامه خواهد داشت. ولى سینماى
مستقل با راههاى تازهتر و فیلمهاى خلاقانهتر در جهت استقلال خود خواهد کوشید،
امیدوارم در ونیز هم این روند ادامه یابد. ما هم همانند تمام کشورهاى مهم صاحب سینما،
از طریق همین فستیوالها به بازار سینماى جهان دست یابیم.
و اما یک آرزوى شخصى: بزرگترین آرزویم به عنوان یک فیلمساز این است که فیلمهایم
در ایران به نمایش در آید . حتى اگر در یک سینما، حتا اگر در دورافتادهترین جا باشد.
دستگیری و محاکمه جعفر پناهی
درباره دستگیری و محاکمه جعفر پناهی بیشتر بدانید
در جریان پیامدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)، جعفر پناهی دو بار دستگیر شد.
بار اول، در روز ۸ مرداد ۱۳۸۸ هنگامی که به همراه گروه دیگری از فیلمسازان برای گرامیداشت
کشتهشدگان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم به بهشت زهرا رفته بود که
پس از چند روز آزاد شد.بار دوم در دوشنبه ۱۰ اسفند به همراه ۱۸ نفر از اعضای خانواده
و دوستانی که در خانه او در تهران مهمان بودند.دستگیری او در ایران و جهان واکنش های
گسترده ای را بر انگیخت. صندلی او در جشنواره کن خالی ماند. او در یک مرحله برای مدتی اعتصاب غذا کرد.
پناهی در روز ۴ خرداد ۱۳۸۹ به دستور بازپرس و تایید دادستان عمومی و انقلاب تهران با تودیع وثیقهٔ ۲۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
بر اسال حکم دادگاه پناهی به اتهام «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی»
به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلمسازی، ۲۰ سال محرومیت از فیلمنامهنویسی،
۲۰ سال محرومیت از سفر به خارج از ایران و ۲۰ سال ممنوعیت از هر نوع مصاحبه با رسانهها و مطبوعات داخلی و خارجی محکوم شد
خبرفارسی و ویکی پدیا