غزل شماره ۳۱۶ حافظ : زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم

غزل شماره ۳۱۶ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۱۶ حافظ شیرازی : سرو آزاد
زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم
می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم
رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما را
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روی
من از آن روز که دربند توام آزادم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۱۶ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، از کسی توقعات زیادی داری که به نظر نمی رسد او حاضر به اجرای همه ی خواسته های شما باشد و اصولا این درخواست تو از او درست هم به نظر نمی آید ، چرا که هر شخصی برای خود دارای سلیقه های متفاوتی است و از تفکرات مختلفی سود می جوید و شما هم اگر به او دلبستگی دارید باید او را همان گونه که هست بپذیرید.
غزل شماره ۳۱۶ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۱۶ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.