غزل شماره ۳۲۸ حافظ : من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم

غزل شماره ۳۲۸ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۲۸ حافظ شیرازی : خاطر عاطر
من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطفها میکنی ای خاک درت تاج سرم
دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم
همتم بدرقه راه کن ای طایر قدس
که دراز است ره مقصد و من نوسفرم
ای نسیم سحری بندگی من برسان
که فراموش مکن وقت دعای سحرم
خرم آن روز کز این مرحله بربندم بار
و از سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم
حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل
دیده دریا کنم از اشک و در او غوطه خورم
پایه نظم بلند است و جهان گیر بگو
تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۲۸ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، سفری طولانی در پیش داری که شاید هرگز به وطن بازنگردی ، بنابراین خود را آماده کن و کارهای عقب افتاده ای را که به پایان نبرده ای به اتمام رسان که شاید دیگر فرصت نداشته باشی تا به آن ها سرو سامان دهی ، انشالله به هر هدفی که ازاین سفر داری خواهی رسید
غزل شماره ۳۲۸ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۲۸ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.