غزل شماره ۴۹۴ حافظ : ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
غزل شماره ۴۹۴ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۴۹۴ حافظ شیرازی : کلبه ی احزان
ای دل گر از آن چاه زنخدان به درآیی
هر جا که روی زود پشیمان به درآیی
هش دار که گر وسوسه عقل کنی گوش
آدم صفت از روضه رضوان به درآیی
شاید که به آبی فلکت دست نگیرد
گر تشنه لب از چشمه حیوان به درآیی
جان میدهم از حسرت دیدار تو چون صبح
باشد که چو خورشید درخشان به درآیی
چندان چو صبا بر تو گمارم دم همت
کز غنچه چو گل خرم و خندان به درآیی
در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به درآیی
بر رهگذرت بستهام از دیده دو صد جوی
تا بو که تو چون سرو خرامان به درآیی
حافظ مکن اندیشه که آن یوسف مه رو
بازآید و از کلبه احزان به درآیی
معنی و تعبیر غزل شماره ۴۹۴ حافظ شیرازی
ای صاحب فال از فرصت پیش آمده نهایت استفاده را ببر که اگر آن را از دست بدهی ممکن است دیگر هرگز برای تو چنین موقعیتی پیش نیاید و شاید مجبور شوی روزها و سالها در ارزوو حسرت این لحظات بمانی و دست افسوس بر دهان بری و همه
غزل شماره ۴۹۴ حافظ با صدای سهیل قاسمی :
فایل صوتی غزل شماره ۴۹۴ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.