غزل شماره ۳۵۸ حافظ : غم زمانه که هیچش کران نمیبینم
غزل شماره ۳۵۸ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۵۸ حافظ شیرازی : غم بی کران
غم زمانه که هیچش کران نمیبینم
دواش جز می چون ارغوان نمیبینم
به ترک خدمت پیر مغان نخواهم گفت
چرا که مصلحت خود در آن نمیبینم
ز آفتاب قدح ارتفاع عیش بگیر
چرا که طالع وقت آن چنان نمیبینم
نشان اهل خدا عاشقیست با خود دار
که در مشایخ شهر این نشان نمیبینم
بدین دو دیده حیران من هزار افسوس
که با دو آینه رویش عیان نمیبینم
قد تو تا بشد از جویبار دیده من
به جای سرو جز آب روان نمیبینم
در این خمار کسم جرعهای نمیبخشد
ببین که اهل دلی در میان نمیبینم
نشان موی میانش که دل در او بستم
ز من مپرس که خود در میان نمیبینم
من و سفینه حافظ که جز در این دریا
بضاعت سخن درفشان نمیبینم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۵۸ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، غمها و رنجهای این دنیا هیچ پایانی ندارد وتو هم ای دوست خود را بیهوده عذاب نده و همچنان به کاری که می کنی و هدفی که داری ادامه داده که مقصد تو بسیار والا و باارزش است ، اطمینان داشته باش که خداوند یاریت خواهد کرد . از مردم زمانه دلگیر مشو که اگر کسی به کسی بدی کند از روی جهل و نادانی است و همه ی آن ها در گرداب ندانم کاری های خود غرق خواهند شد.
غزل شماره ۳۵۸ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۵۸ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.