داستان ضرب المثل باغ شاه که رفتی،نباید زیاد بیایی کم چرا

ضرب المثل باغ شاه که رفتی ، نباید زیاد بیایی ، کم چرا !

روزی بود و روزگاری بود.
باغ بزرگی وسط شهر تهران بود که به آن باغ شاه می گفتند چون واقعا آن باغ مال شاه بود.
تابستان که می شد شاه در آن باغ زندگی می کرد و توی همان باغ هم به شکایت های مردم
رسیدگی می کرد.
معمولا افرادی که برای شکایت می آمدند افرادی رنج کشیده و فقیر بودند اما حیف که کسی اجازه نداشت میوه
ای از شاخه بچینند و دلی از عزا در آورند.اگر کسی از میوه درخت می خورد جریمه می شد و
به شکایتش رسیدگی نمی شد.

شاه یک ترازو جلو در ورودی باغ گذاشته بود تا مردم را وزن کند.
اگر کسی موقع برگشت وزنش سنگین تر می شد معلوم بود که از میوه ها خورده و باید جریمه می
داد.
در آن روزگار مرد با هوشی ادعا کرد که می تواند وارد باغ شود از میوه های باغ بخورد و
کمی میوه هم با خودش بیاورد اما کاری کند که جریمه نپردازد.
دوستانش با او شرط بستند که اگر چنین کاری بکند جایزه بزرگی به او بدهند.

مرد با هوش لباس گشادی پوشید توی جیب هایش را پر از قلوه سنگ کرد و مثل همه جلو در
روی ترازو رفت و وزن موقع ورودش را ثبت کرد و رفت توی باغ.
با خیال راحت سنگ ها را از جیبش خارج کرد و جلوه چشم همه مشغول چیدن میوه ها شد و
شکم سیری میوه خورد و مقداری هم از میوه ها را چید و در جیبش گذاشت تا بیرون ببرد.
هنگام بیرون رفتن ماموران او را وزن کردند نه تنها وزنش اضافه نشده بلکه چیزی هم کم آورده است.

یکی از ماموران گفت : توی باغ شاه که رفتی نباید زیاد بیایی ، کم چرا ، چرا وزنت کم
شده ؟ مرد گفت : قربان از ترس وزنم کم شده حالا اگر امکان دارد وزنی را که کم کرده
ام به من اضافه کنید.
دربان باغ رفت مقداری میوه چید و به مرد باهوش داد و دوباره او را وزن کرد و او را
به بیرون فرستاد.
دوستان مرد که از ماجرا با خبر شدند بر او و فکر و هوش او صد ‎آفرین گفتند و هدیه
برایش آوردند.

از آن به بعد به کسی که به دوز و کلک خودش را زیان دیده نشان می دهد می گویند
: باغ شاه که رفتی ، نباید زیاد بیایی ، کم چرا.

آفتاب