قالی های صفویه دارای ترنج

قالی ترنجدار

«گروهی از قالی‌ های صفویه که دارای ترنج و در حواشی آنها به ویژه در حاشیه‌ی اصلی اشعاری بافته شده
، از مهمترین قالیهای ایرانی به جامانده در جهان به شمار می‌روند این قالیچه‌ ها در اواسط قرن ۱۰ هجری
، در کارگاههای سلطنتی صفویه ، احتمالاً شاه طهماسب در تبریز بافته شده‌اند.”

قالی های صفویه

۴ نمونه از
این قالی‌ها در موزه‌ی فرش ایران و یک نمونه در موزه‌ی دوران اسلامی نگهداری می‌شود که به دلیل تعداد اندکشان
در جهان، از اهمیت بسیاری برخوردارند.

چهار نمونه‌ی موزه‌ی فرش ایران بر اثر اشتباهی که در دهه‌ی ۱۳۶۰ شمسی صورت گرفته بود ، سالها به قالیهای
قرن نوزدهم عثمانی «سالتینگ» معروف بودند.
ولی در اواسط سال ۱۳۷۱ شمسی زیر نویس آنها اصلاح و از آنها به عنوان بافته‌های تبریز در قرن ۱۱
هجری قمری نام برده شد، که البته تاریخ صحیح‌تر، اواسط قرن دهم هجری قمری است.»

در دیگر نمونه‌های دیده شده
در موزه فرش، این قالیها لچک ترنج حیواندار می‌باشند که در حاشیه اصلی دارای کتیبه می‌باشد و زربفت و ۳
پود می‌باشند.

قالی ترنجدار

و شاید به خاطر پیشرفت بافت آن تا آن زمان،‌ داخل قاب کتیبه خط نستعلیق به صورت ابتدائی نوشته و
بافته شده است.

فرش ایرانی