خشکی و خارش پوست در زمستان
در فصل زمستان به تغییر ماهش و افت دما پوست دچار خشکی و پوسته پوسته شدن پوست و در نتیجه خارش پوست می شود. این
عارضه پوستی که خارش زمستانی نیز نام دارد اگر به موقع درمان نگردد تا مدت ها با فرد باقی می ماند. خارشی که در فصل
زمستان شروع می شود به دلیل هوای خشک و کم شدن چربی پوست رخ می دهد و همچنین عوامل مختلفی نیز می توانند
در تشدید این مشکل تاثیرگذار باشند. پرشین وی در ادامه این مطلب به روش های درمانی و پیشگیری از خارش پوست
می پردازد.
خشکی و خارش پوست
خشکی و خارش پوست در زمستان افرادی که در مناطق سرد و خشک زندگی میکنند با مشکل خشکی و خارش
پوست در زمستان آشنا هستند.
خشکی پوست ناشی از کمبود آب موجود در پوست میباشد با توجه به نکات زیر میتوانید از بروز این مشکل
جلوگیری کنید.
قراردادن ناحیه مورد نظر در آب ولرم: بسیاری از کتب و مجلات برای حفظ رطوبت پوست توصیه میکنند
که روزانه، حداقل ۷ یا ۸ لیوان آب بنوشید ولی این مسئله صحت ندارد.
بهترین راه نفوذ آب به درون پوست قرار دادن ناحیه مورد نظر به مدت ۱۵ دقیقه در آب ولرم و
همچنین خودداری کردن از استحمام مکرر و روزانه است.
پوستتان را چرب نگه دارید: بعد از هر استحمام از مرطوب کنندههای پوست استفاده کنید چرا که این مرطوبکنندهها، چربی
طبیعی پوست را که بر اثر استحمام از بین رفته است جبران میکنند و از آنجایی که چربی طبیعی پوست
برای جلوگیری از تبخیر آب پوست ضروری است بنابراین مرطوب کنندهها سبب حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی آن
میشوند.
زمان مصرف مرطوب کنندهها بلافاصله بعد از استحمام و خشک کردن بدن با حوله میباشد.
هیچ مرطوب کنندهای نمیتواند با وازلین و پارافین برابری کند، چرا که آنها هم ارزان هستند و هم بسیار مؤثر.
از روغن آفتابگردان و روغن بادام نیز در صورت عدم حساسیت پوستی میتوان استفاده کرد.
این روغنها موثر، مطمئن و نرم کننده هستند.
در ضمن ارزان قیمت بوده و برای مبارزه با خشکی و خارش پوست در زمستان، بسیار مناسب هستند.
از صابون گلیسیرین استفاده کنید : اغلب صابونها دارای مواد قلیایی هستند که این مواد قلیایی برای پوستهای خشک، تحریک
کننده است.
بیشتر بدانید : دلایل خارش پوست بدن
هر عضوی برای نشان دادن ناراحتی های خود زبانی دارد. زبان پوست برای اظهار بیماری های بدن بیشتر
به صورت خارش و در موارد کمی به صورت سوزش و درد می باشد.دکتر نیلفروش زاده متخصص پوست ومو گفت:
خارش یک حس ناخوشایند است که فرد را متمایل به
خراشاندن بدن می کند. این حس یکی از شایع ترین شکایات پوستی است و گاهی آن قدر شدید
می شود که خواب و آرامش را از فرد می گیرد.شدت خارش گاهی به حدی است که بیمار با خاراندن های
مکرر، بدنش را زخم می کند. دلایل متعددی
برای خارش پوست وجود دارد که برخی از آنها مربوط به بیماری های پوستی است و برخی مربوط به
بیمار ی های عمومی مثل هپاتیت C.
وی افزود: بیماری های انسدادی کبد، نارسایی کلیه، کم کاری یا پرکاری تیروئید، کم خونی ، فقر آهن، پُرخونی،
برخی سرطان های خونی ، انگل های روده ای، ام اس، ایدز و برخی بیماری های اعصاب و روان و دیابت نیز به
کرات جزو علل داخلی خارش مطرح می شود، اما گفتنی است که اغلب افراد مبتلا به دیابت خارش ندارند.
دکتر نیلفروش زاده عنوان کرد: خارش عمومی بر اساس نوع بیماری که ایجاد می کند به خارش کلیوی،
خارش صفراوی، خارش ناشی از بیماریهای خونی، خارش بیماریهای غدد درون ریز، خارش در ارتباط با
بدخیمی ها و خارش بدون علت عمومی طبقه بندی می شود.
خارش های ناشی از بیماری های کلیوی و صفراوی
وی در خصوص خارش های ناشی از بیماری های کلیوی و صفراوی تصریح کرد :خارش ناشی از بیماریهای
کلیوی معمولا به دلیل نارسایی مزمن کلیه اتفاق می افتد. در این بیماری افزایش سطوح یونهایی مثل
کلسیم، منیزیم و فسفات می تواند نقش موثری در بروز این نوع خارش باشد. از طرفی افزایش سطح
ویتامین A اپیدرم و سطوح بالای سروتونین در بروز خارش، خشکی و درد پوست موثر است. خارش ناشی
از بیماریهای صفراوی با کاهش جریان صفرا منجر به بروز خارش می شود، تئوری اصلی بروز خارش رسوب
نمک صفراوی است که امروز این تئوری تاحدی ناصحیح عنوان شده است.
این متخصص پوست و مو درپایان خاطر نشان کرد : برخی داروهای موضعی نیز می توانند موجب کاهش
خارش های موضعی شوند، مانند بی حس کننده ها و آنتی هستامین های موضعی (مثل کرم لیدوکائین).
همچنین کرم یا لوسیون کالامین نیز می تواند مفید باشد اما باید توجه داشت که تمام داروهای موضعی گاهی
می توانند خود موجب ایجاد آلرژی و حساسیت شده و موجب تشدید خارش گردند، بنابراین مصرف این داروها
باید زیر نظر پزشک و ترجیحا با تجویز متخصص پوست باشد تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.
منبع : تبیان، عصر ایران