آیا اصرار در دعا و طلب حاجت اشکال دارد؟

اصرار و پافشاری در دعا هم امری است مطلوب که در روایات آمده است و چیزی که دعا کردن پسندیده نیست، تعیین تکلیف کردن برای خدا و وقت تعیین کردن برای دعا است.
اصرار بر دعا را در پرشین وی ببینید.

اصرار بر دعا

گاهی گفته می شود که در دعا اصرار نکنید یا به تعبیر عامیانه: به زور چیزی رو از خدا نگیرید…حالا این سوال برای من مطرح است: مگر ما معتقد نیستیم که خدا قدرت دارد که کن فیکون کند و
قادر است هر کاری را انجام دهد، پس چرا نباید اصرار در دعا داشته باشیم؟دعادعا به محضر خداوند به معنی نفی قدرت های غیر الهی و ابراز اعتقاد توحیدی نسبت به مبدا هستی است.دعا مغز عبادت و مظهر بندگی به در گاه خداوند متعال و قرار گرفتن در مسیر اهداف متعالی زندگی می باشد.خواسته های ما نیز وقتی شایستهاجابت است که در همین راستا باشد.

شایسته نیست خدای متعال که هدف زندگی انسان را عبادت و قرب به خودش قرار داده است، انسان را دررسیدن به خواسته هایی که به او برای پیمودن این مسیر کمک می کند، یاری نرساند یا خواسته هایی رااجابت کند که مانع عبادت و قرب است.بعضی مردم نیازها و خواسته های مادی خود را به صورت یک هدف استراتژیک زندگی برای خود تعریف و برای
رسیدن به آن به قدری پافشاری می کنند که دعا کردن ایشان صورت نامعقولی به خود می گیرد، تا جایی که ممکن است این موضوع آنها را به وادی ناامیدی و بی ایمانی بکشاند.این نوع نگرش صحیح نیست.

پافشاری در دعا

سلب توفیق از عبادات

فراموش نکنیم که دعا در دین، نظامی دارد. به دو جمله زیر توجه کنید:- خداوند اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد،- نباید بر دعایی اصرار کرد شاید به صلاح ما نباشداین دو جمله در جایگاه خودش درست است و نباید آنها را کنار هم گذاشت.دعا ارتباط با خالق هستی است.همه ی قدرت ها در اختیار خداست و او ارحم الراحمین است.خداوند کریم امر به دعا و ضمانت به استجاب نمود، پس دعا را مستجاب می نماید، ولی یادمان باشد استجابت دعا این نیست که فرمانبردار دستورات دعا کننده باشد و یا حتماً همان چیزی که او خواست را در همانزمانی که او خواست بدهد

قرآن کریم انسان ها را به دعا و نیایش دعوت کرده و ترک دعا راتکبر دانسته و برای آن عقاب سنگین وعده داده است: «وَقَالَ رَبّکمادْعونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخلونَ
جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ» (مومن،۶۰); پروردگار شما گفته است: مرا بخوانید تا (دعاى) شما را اجابت کنم.همانا کسانى که از عبادت من تکبر مى ورزند، به زودى با ذلت و خوارى وارد دوزخ مى شوند.در آیات دیگر داریم که خداوند به پیامبرش (صلی الله و علیه وآله) فرمود: به بندگانم بگو اگر دعای شمانبود که به شما نظر نمی کردم، و بدیهی است هر کس تکذیب کند، خودش لوازم عذاب خود رافراهم کرده است: « قلْ مَا یَعْبَأ بِکمْ رَبِّی لَوْلَا دعَاوکمْ فَقَدْ کَذَّبْتمْ فَسَوْفَ یَکون لِزَامًا» (الفرقان، ۷۷)

عدم اجابت دعا

اصرار و پافشاری در دعا

قضا و قدر، علت و معلول، تأثیر و تأثر، حرکت و محرک و…، همه لوازم وقوع یک اتفاق است و چنین نیست که اگر خواست یک نفر مغایر با تمامی شرایط بود،خدا [با توجه به ارتباط همه اجزای مادی و غیر مادی عالم هستی با یک دیگر]، تمام نظم عالم رابر هم زند تا غیر مصلحتی را مصلحت نماید.انتظار چنین درخواست غیر حکیمانه و عادلانه ای از خداوند حکیم و عادل، همان دعای غیر قابل استجابت است.

اگر می گویند در دعا اصرار نکنیم یعنی اینکه وقتی ما دعا می کنیم، نباید برای خدا تعیین تکلیف کنیم.ماباید برای خدا بندگی کنیم نه اینکه تکلیف معین کنیم.یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد من از درمان و درد و وصل وهجران پسندم آنچه را جانان پسنددبنابر این اصرار در دعا، نه تنها کار ناشایستی نیست، بلکه کار پسندیدهو خوبی هم می باشد.امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «أَلِحَّ فِی الطَّلَبِ، فَإِنَّه یحِبّ إِلْحَاحَ الْملِحِّینَ مِنْ عِبَادِهِ الْموْمِنِین»؛ «در دعا و خواست خود اصرار داشته باش.چرا که خداوند اصرار، اصرار کنندگان مومن را دوست دارد».

تبیان  – خبرگزاری فارس