حکم کسی که از دین خارج شود چیست؟

شما اختیار دارید با اگاهی دین خود را انتخب کنید اما خارج شدن از دین و فریاد زدن ان اصلا کار ساده ای نیست . بالاخره باید بابت این خروج پاسخ گو باشید. به هر حال کسی که رفتاری علیه دین ندارد می تواند ازادانه عقاید خود را بیان کند. اما بالاخره مرتد شدن یعنی چه و چه حکمی دارد. با ما در پرشین وی همراه باشید.

مرتد شدن یعنی چه

“مرتد” یعنی مسلمانی که منکر خدا و رسول خدا(ص) یا حکمی از ضروریات دین شده است که به انکار خدا و رسول خدا(ص) باز می گردد.

مرتد دو قسم است:

۱- مرتد فطری: و آن کسی است که از پدر یا مادر مسلمان متولد شده و خودش نیز مسلمان بوده و سپس از دین خارج شده است. مرتد فطری در صورتی که اظهار اسلام کند پذیرفته نمی شود، و اگر مرد باشد کشته می شود. ولی اگر زن باشد کشته نمی شود، بلکه حبس ابد می شود، و در هنگام نماز او را شلاق می زنند و از جهت معیشت او را در مضیقه و تنگنا قرار می دهند، در صورتی که توبه کند، توبه اش قبول و از زندان آزاد می گردد.

۲- مرتد ملی: کسی است که از پدر و مادر غیر مسلمان متولد شده ولی خودش پس از اظهار کفر مسلمان شده و مجددا کافر گردیده است. حکم مرتد ملی این است که: از او خواسته می شود تا توبه نماید، در صورت امتناع کشته می شود، احوط این است که سه مرتبه از او بخواهند چنانچه توبه نکرد در مرتبه چهارم کشته می شود.

این طور نیست که هرکس از اسلام خارج شد اعدام شود.
این بحث در اسلام با نام مرتد مطرح است واحکام مخصوص به خود را دارد.

بر اساس آیه شریفه “لا اکراه فی الدین” و بر اساس حکم عقل و عقیده، مطلبی را نمی شود با
زور به کسی تزریق کنند.

مرتد شدن یعنی چه

هر کس باید بر اساس مقدمات و پیش درآمدهای صحیح، عقیده و جهانبینی صحیحی انتخاب کند.

پس آزادی عقیده به این معنا که هر انسانی آزاد است عقیده صحیحی را انتخاب کند امّا هر کس هر
چه دلش خواست و از راه مقدمات غیر عقلی و غیر معتبر برای خود عقیده ای انتخاب کند، آزاد نیست
و نزد عقل و وجدان معذور نمی باشد.

مرتد شدن یعنی چه

اگر خداوند در روز قیامت از او سؤال کند چرا این عقیده را انتخاب کردی، حجّت و دلیلی ندارد.

انسان از نظر عقلی آزاد نیست که هر عقیده ای برای خود انتخاب نماید، همان طور که آزاد نیست هر
غذایی را بخورد.

چه بسا غذا مسموم باشد و یا آزاد نیست هر دارویی را مصرف کند یا هر صدایی را بشنود

انسان آزاد مطلق نیست واین را به حکم عقل و وجدان درک میکندو هیچ انسانی ازآزادی مطلق سود نمی بردوهیچ کس
خواهان آزادی مطلق نیست.

در هر صورت ازادی عقیده به معنایی که گفته شد صحیح است، و اسلام مخالف آن نیست

آزادی عقیده

آزادی عقیده حق همه است (به دلیل این که عقیده مطلبی است درونی و قلبی و اگر آن را بیان یا ابراز نکند
چندان برای دیگران خطری ایجاد نمی کند و باعث انحراف و فساد نمی شود)

امّا آزادی بیان و قلم همچون
ازادی عقیده نیست زیرا اگر سخنی یا نوشته ای مطابق حقّ نباشد، چه بسا جامعه ای را به انحراف و
فساد بکشاند یا چهره هایی را مشوّه کند یا باعث جنگ و نزاع شود.سخنرانی ها و نوشته ها اگر درست
و مطابق حق و واقعیت نباشد باید از آن جلوگیری کرد.

با این توضیحات اگر کسی بر اساس تشخیص صحیح و همراه با تحقیق، به این نتیجه رسید که از اسلام
بر گردد و به دین دیگری روی آورد اگر این کار بازتابی در جامعه نداشته باشد و بین خود و
خدا این کار صورت گیرد، مانعی ندارد و مصداق آزادی عقیده و “لا اکراه فی الدین” است و کسی هم
مزاحم او نیستو حاکم اسلامی دخالتی در عقاید کسی ندارد و تجسس در عقاید افراد حرام است.

اگر مرتد بخواهد در جامعه اسلامی، عقیده خود را ابراز کند و عقاید خود را به این و آن بگوید
و علیه دین تبلیغ بکند، جامعه اسلامی به او این اجازه را نمی دهد.

وی باید با عالمان دینی به مباحثه و مناظره بپردازد تا دیدگاه های اسلام برایش روشن شود اگر قانع نشد،
بر مسلک خود باقی می ماند و اگر قانع شد به اسلام بر می گردد و توبه می کند.

در صورت اول تا وقتی که در جامعه اسلامی زندگی می کند حق ندارد عقاید خود را ابراز کند چون
عقاید مسلمانان تضعیف می شود.اگر می خواهد ابراز عقیده کند باید به میان همکیشان خود برود و در آن جا
ابراز عقیده کند.

در تعالیم اسلامی و فقهی دو نوع مرتد داریم :

مرتد فطری :

کسی که پدر و مادر او مسلمان
هستند و در این خانواده متولد می شود و تربیت می یابد و پس از بلوغ ، دین اسلام را
می پذیرد و بعد ، از اسلام خارج می شود را مرتد فطری می گویند.

مرتد ملی : کسی که پدر و مادر او مسلمان نیستند و در این خانواده متولد می شود و پس
از بلوغ دین اسلام را می پذیرد و بعد ، از اسلام خارج می شود را مرتد ملی می نامند.

مرتد شدن

بر اساس سنت اسلامی ، حکم ارتداد برای این دو نوع مرتد و همچنین مرتد زن و مرد متفاوت است.حکم
مرتد فطری اعدام است و توبه او پذیرفته نمی شود.حکم مرتد ملی ، ابتدا دعوت به توبه و فراهم کردن
شرایط بازگشت او است و اگر توبه نکرد ، اعدام است.حکم مرتد زن ، چه مرتد فطری باشد چه مرتد
ملی ، ابتدا دعوت به توبه و فراهم کردن شرایط بازگشت است و اگر توبه نکرد ، زندانی می شود.(
حکم اعدام در مورد مرتد زن صادر نمی شود )

حکم شرعی خارج شدن از دین

با کمی تامل خواهید دریافت در این احکام شرایط و
موقعیت های مختلف لحاظ شده است.برای مردی که در تربیت اسلامی بزرگ شده است ، شرایط بسیار سخت گیرانه است
و خکم اعدام صادر می شود ، در مورد شخصی که در فضای اسلامی بزرگ نشده است ، کمی ملایم
تر برخورد می شود و یک فرصت بازگشت به او داده می شود و در نهایت برای زنان ، با
توجه به فطرت زنانه و لحاظ کردن تصمیمات احساسی و عاطفی زنان ، از شدت حکم کاسته می شود و
تا زمان بازگشت به اسلام و توبه ، مجازات زندان برای او در نظر گرفته شده است.

اسلام در ابتدا هیچ اجباری را در پذیرش اسلام قرار نمی دهد اما اگر کسی با اختیار و میل خود
و از سر آگاهی ایمان اورد دیگر اجازه خروج به او داده نمی شود.اتفاقا این سختگیری اسلام برای ترغیب شخص
برای تحقیق و انتخاب درست است و این که شخص با توجه به نداشتن راه برگشت ، با علم و
اگاهی کامل انتخاب کند و وقتی چنین انتخابی را کرد ، اجازه پشیمانی به او داده نمی شود.نبودن راه بازگشت
از اسلام به نوعی خود عامل ترغیب و تشویق غیر مسلمانان است ، چرا که فرد غیر مسلمان با مشاهده
، مسلمان شدن فردی دیگر و اندیشیدن به این حکم که راه بازگشت هم برای ان فرد نیست ، در
می یابد که حقیقتا دین اسلام ، دین کامل است که افراد با وجود چنین حکمی به ان گرایش پیدا
می کنند.وجود این حکم اجازه نمی دهد افراد با هر بهانه یا توطئه یا سو استفاده ایی به دین اسلامایمان بیاورند
و سپس خارج شوند.

حوزه ـ تهران ۹۸