بیوگرافی کامل پرویز پرستویی (بازیگر معروف سینما و تلویزیون)

اشتراک:

پرویز پرستویی یکی از بازیگران پرافتخار و بزرگ سینما و تلویزیون ایران است . بخشی از زندگینامه او برای شما آورده شده است . با ما همراه باشید.

پرویز پرستویی از بازیگران ایرانی و متولد سال ۱۳۳۴ در کبودرآهنگ می باشد . او علاوه بر بازیگری در زمینه گویندگی ,
نیز فعالیت دارد .بد نیست بدانید او رکورددار دربافت سیمرغ بلورین در میان دیگر بازیگران است . از فیلم های این ,
بازیگر می توان لس آنجلس تهران , خانه کاغذی , قاتل اهلی , آشپزباشی و زیرتیغ را نام برد . در ادامه در,
پرشین وی عکس هایی از این بازیگر را مشاهده می کنید.

آشنایی با پرویز پرستویی بازیگر

پرویز پرستویی بازیگر سینما و تلویزیون ایران زادهٔ ۲ تیر ۱۳۳۴در کبودرآهنگ می باشد .او به کار گویندگی ,
نیز مشغول است . پرستویی اصالتی آذری دارد و در روستای کردکندی، شهرستان کبودرآهنگ ,
در استان همدان به دنیا آمده است .

پدر او به کشاورزی مشغول بود و در زمان ۳ سالگی او به تهران مهاجرت کردند .او تا دوران نوجوانی در محله ,
دروازه غار زندگی می کرد .او در مدرسه صادقیه اسلامی در کوچه گمرک تحصیلات ابتدایی ,
خود را به پایان رساند.

بیوگرافی پرویز پرستویی

پرستویی توانست با پس‌انداز کردن یازده هزار تومان خانه‌ای در حوالی ترمینال جنوب بخرد.او به ورزش علاقه,
داشت و دروازه‌بان تیم کارگران بود. پس از این زمان به مرکز رفاه نازی‌آباد رفت و شروع به آموختن تئاتر کرد.

پرویز پرستویی در سال ۱۳۶۰ و زمانی که ۲۶ سال سن داشت به عنوان منشی در دادگستری تهران ,
مشغول به کار شد، امّا پس از مدتی به خاطر علاقهٔ زیادش به تئاتر رفت و تا پایان در آنجا به کار مشغول شد.

شروع کار او با بهرام بیضایی و در سال ۱۳۴۸ بود .پرستویی در سال ۱۳۶۲ اولین فعالیت خود را در سینما,
با دیار عاشقان آغاز کرد و توانست در همین ابتدا مورد تحسین قرار گیرد و موفق به دریافت ,
سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل جشنواره فیلم فجر شد.

آشنایی او با بهزاد فراهانی او را به گروه کوچ کشاند تا به دنبال کسب تجربه باشد.

اوج کاری پرویز پرستویی

اوج کاری وی در سال ۱۳۵۲ در نمایش‌های چشم برابر چشم، شبی در حلبی‌آباد، پتک و خانه روشن بود,
که در آن به بازی پرداخت. بازی او در نمایش پرطرفدار میلاد در نقش دلال زمین خیلی زود اسم او را,
در بین طرفداران تئاتر بر سر زبان‌ها انداخت.

پرویز پرستویی در من و زیبا

در سال ۱۳۶۶ در فیلم شکار با خسرو شکیبایی هم بازی شد، در همان اوان بود که کار در دادگستری را به خاطر,
همخوانی نداشتن با روحیه‌اش رها کرد و به اداره تئاتر رفت و ۱۲ سال کارمند آنجا بود.

پرستویی برای نخستین فیلمش؛ دیار عاشقان دیپلم افتخار بازیگر نقش دوم را در دومین جشنواره فجر ,
دریافت کرد.

او همچنین برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد در چهاردهمین جشنواره فیلم فجر برای ,
فیلم لیلی با من است و برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد در شانزدهمین جشنواره فیلم فجر ,
برای فیلم آژانس شیشه‌ای شد.

وی در سال ۱۳۸۲ با بازی در فیلم مارمولک؛ (کمال تبریزی) سیمرغ بلورین ویژه هیئت داوران جشنواره,
بیست و دوم فیلم فجر و تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد هشتمین جشن خانه سینما را ,
به خود اختصاص داد.

فیلم های پرویز پرستویی

لس آنجلس تهران
خانه کاغذی
قاتل اهلی
بادیگارد
دو
بوفالو
امروز
بیداری برای سه روز
شب بیرون
مهمان داریم

و…

پرویز پرستویی در تشییع پیکر عزت الله انتظامی

تلویزیون

سی و پنج
آشپزباشی
زیر تیغ
خاک سرخ
زیر چتر خورشید
آوای فاخته

و..

بیشتر بدانید گفتگو با پرویز پرستویی، مردی از جنسِ مردم

سال ها سکوت کردید و حاضر به گفتگو نبودید، دلیل این سکوت چه بود؟

دلیل سکوت پرویز پرستویی

– فکر می کنم هر شخصی بنا به مصلحت و موقعیت خودش می خواهد کاری را انجام دهد و برود ولی همیشه,
اعتقادم بر این بوده که باید برای مخاطب حرف جدیدی برای عرضه وجود داشته باشد،
چه به لحاظ بصری و چه به لحاظ خوانش؛

نباید فراموش کنیم که وقتی کاری می کنیم، می بایست هم برای مخاطب مفید باشد و هم اینکه حداقل ابعادی پنهان ,
از من که ندیده و نشنیده را کشف کند و ما هم باید حرف های مان را زده باشیم اما متاسفانه این اتفاق ,
نمی افتد و حرفی برای گفتن نمانده است.

باید بپذیریم شخصیتی مثل پرویز پرستویی حرف جدیدی برای گفتن ندارد؟

– حرف برای گفتن زیاد است اما یک وقت هایی است که مثل شخصیت یونس در فیلم «امروز» که میرکریمی ,
خلق کرده بود، دیگر حرفی برای گفتن وجود ندارد. درباره سکوت دو روایت است، گاهی اوقات ,
«سکوت علامت رضا است» و گاهی هم «سکوت سرشار از ناگفته ها است».

پرویز پرستویی در نوجوانی

گاهی چیزی برای گفتن نداریم. فکر می کنم حرف زدن برای زمانی است که آدم ها روی حسن خلق، حسن نیت ,
و صداقت شان بنشینند و قضاوت کنند و حرف بزنند. زمانی فردی در ایران آمد، پرونده ای که در دستانش بود,
را بالا برد و گفت:

«بگم؟» ما تا قبل از آن یک حریم و حرمتی را می شناختیم اما پس از آن فکر کردیم این «بگم» حکمی است ,
که همه می توانیم از آن استفاده کنیم.

دلیل بداخلاقی ها از نظر پرویز پرستویی

– مقدمه حرف من هم همین بود که چون اتفاقا همدیگر را دوست نداریم و آن حسن نیت و حسن خلق وجود ندارد،
آن وقت است که احساس می کنیم سکوت بهترین کار است. فکر می کنم این همان حلقه گمشده ای است ,
که چندین و چند سال است که پیدا نمی شود.

شاید خیلی مسائل باشد که در این قضایا دخیل است. عده ای فکر کردند الان که مملکت ما در تحریم و تورم و رکود ,
فرو رفته است تا آنجا که می توانیم بزنیم و ببریم. در حرفه خود ما هم همینطور شده و احساس می کنم,
واقعا همدیگر را دوست نداریم و به همدیگر وابستگی نداریم،

در صورتی که من همیشه اعتقادم بر این بوده که از ریز تا درشت مان یک خانواده هستیم.

با گذاشتن همدیگر دیگر هیچ چیزی نمانده. همه فکر می کنند فردا چه کاری انجام دهند که لذت ببرند و البته,
آن لذت هم از دید خودشان معنای خاصی دارد.

زندگینامه پرویز پرستویی

شما همواره در مسیر مردم قدم برداشتید. هر وقت حادثه ای برای مردم رخ داد، شما همدردشان,
بودید اما در مقابل هنرمندانی بودند که نه تنها این رویه را در پیش نگرفتند، بلکه در مقابل مردم ایستادند.

این احساس وظیفه شما در قبال مردم از کجا شکل گرفت؟

– من از جنس مردم هستم. همیشه یک دیالوگ فیلم مارمولک ورد زبانم است: «آخوندی شغل من نیست.»
وقتی می گویند هنرپیشه، پسوندش شغل است، هنرمند، هنرنمایی می کند و پول می گیرد اما این اصل نیست.

سال شروع بازیگری پرویز پرستویی

از این طرف هم خیلی تجربه کسب کردم ولی چرا می گویم برای بعد از انقلاب نیستند؟ چون من سال ۴۸,
بازیگری را شروع کردم و این موضوع به ۴۶ سال پیش بازمی گردد. در حالی که سه دهه از انقلاب گذشته است.

در آن دوران افرادی بودند که باعث افتخار هستند. روحش شاد مهدی فتحی معلم بیان من بوده است،
افتخار می کنم که آقای سمندریان استاد من بوده است.

من دست پرورده این افراد هستم. اینها در زندگی شان چه داشتند؟ خانواده سمندریان متلاشی شد؛
آقای سمندریان رفت، خانم روستا رفت، مهدی فتحی با آن وضعیت رفت!

مهدی فتحی که یکی از بزرگترین بازیگران خاورمیانه بود نتوانست خودش را از بیمارستان جمع کند. زمانی که,
«ساتین» را در «اعماق گرکی» بازی می کرد، چهار ساعت نمایش بازی می کرد و شب با همان لباس ,
به خانه می رفت و با همان لباس صبح به وزارت نیرو که کارمند آنجا بود، می رفت.

گریم متفاوت پرویز پرستویی

با همان لباس مندرس، پوتین بدون بند، پالتوی زهوار در رفته؛ یعنی با ساتین زندگی می کرد و برایش مهم نبود,
بیرون بیاید و بگویند که چرا عطرت را نزدی و لباس شیک نپوشیدی؟

آنها به ما این مسائل را یاد دادند چون از جنس مردم بودند. وقتی آقای سمندریان را می دیدید اصلا یادتان می رفت ,
که ایشان استاد است. این آدم افتاده و خاکی بود و بکر بودن کار برایش مهم بود.

اولین آدم معروفی که از نزدیک دیدید چه کسی بود و وقتی او را دیدید چه احساسی داشتید؟

ملاقات پرویز پرستویی با پرویز فنی زاده

– اگر بی اغراق گفته باشم اولین نفر پرویز فنی زاده بود. خیلی احساس خوبی داشتم چون یک جورهایی در آن مقطع ,
مریدش هم بودم. اینکه می گویم به دهه ۴۰ برمی گردد. جایی به نام ارباب جمشید در منوچهری داشتیم ,
که پاتوق استودیوها و خیلی از هنرپیشه ها آنجا بود.

یک جا هم به نام اداره تئاتر داشتیم که بعدها من کارمند آنجا شدم و از همانجا بازنشسته شدم.

اولین بار در آنجا فنی زاده را دیدم که برایم خیلی جذاب بود که این آدم را از نزدیک می دیدم چون,
شیفته بازیگری اش بودم.

پرویز پرستویی در بادیگارد

اولین فیلمی که در سینما دیدید چه بود؟

– خاطرم هست اولین فیلمی که در سینما دیدم، ریکاردو بود. کارگردان ریکاردو را به یاد نمی آورم ولی بازیگرانش ,
سپهرنیا و گرشا متوسلانی بودند. این اولین بار بو د که من جذب این پلاکارد شدم که این چیست و اگر ,
اشتباه نکنم نیمه رنگی هم نوشته بودند.

اولین بار که توسط پدر و مادرتان برای بازیگری تحسین شدید چه زمانی بود؟

– بهترینش همان موقع بود. همان روز بود، منتها باز هنوز در شش و بش بودند ولی چشم انداز خانواده ها این بود ,
که مثلا پسر فلان شخص رفته و گروهبان شده یا در نظام رفته است.

اینطور بود که بعد از سیکل باید کار پیدا می کردیم ، به همین خاطر وارد دادگستری,
شدم تا شغل داشته باشم تا خیال خانواده به نحوی راحت شود. در کنارش بازی هم می کردم.
اولین بار هم شهرت را با دیار عاشقان که آن سال جایزه برد تجربه کردم.

نظر پرویز پرستویی درباره تبلیغات بازیگران

از نظر شما همکاری هنرمندان با برندهای تبلیغاتی اشتباه است؟

– نه، البته که این کار بی حیایی نیست و خیلی هم رایج است، جرج کلونی ساعت تبلیغ می کند، از مرگ ,
الیزابت تیلور چندین سال گذشته اما هنوز عطرش درآمدزاست، یول برینر برای سیگار کمل این کار را می کند ,
و در جهان خودمان هم بچه هایمان این کار را می کنند، اصلا هم خرده نمی گیرم.

یک تیمی را هم برای راضی کردن من بسیج کرده بودند چون می دانستند راضی کردن من سخت است ,
و به حق هم سخت بود.

من فقط به آنها گفتم ای کاش خودم می توانستم راجع به خودم تصمیم بگیرم آن وقت شاید ,
این کار را می کردم.