درباره عشق «حاج یونس فتوحی» …
مشاهده : 932
چهره ها «میوه ممنوعه» که در تالار شهید حسن قریب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) برگزار شد، از «حاج یونس» به عنوان آیینه‌ای
یاد کرد که سریال «میوه ممنوعه» در مقابل مخاطبانش قرار داده است تا تمام اقشار جامعه بتوانند خود را در
این آیینه ببینند.
«علی نصیریان» نیز کم رنگ بودن عشق حاج یونس در «میوه ممنوعه» را به دلیل حذف برخی صحنه‌های این سریال
دانست و افزود: اگر این صحنه‌ها حذف نمی‌شد، تضادی که در شخصیت حاج یونس وجود داشت بیشتر دیده می‌شد.
«اسماعیل عفیفه»، تهیه‌کننده سریال «میوه ممنوعه» نیز با اشاره به حمایت‌های مدیران سیما از این سریال، بخش‌های حذف شده از
«میوه ممنوعه» را تنها حدود ۴ الی ۵ دقیقه تخمین زد.
*** به گزارش خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، در ابتدای نشست، علی نصیریان در پاسخ به این پرسش که «گناه حاج
یونس چه بود» که چنین شخصیتی را تصویر می‌کرد؟ گفت: این شخصیت یک آدم متدین بود که یک رکعت از
نمازش را از دست نمی‌داد.
اما مطمئن هستم این آدم در زندگی‌اش مشکلاتی داشته است؛ کما این که پسرش به چنین آدمی مبدل شده بود.
بنابراین میوه ممنوعه این پرسش را مطرح می‌کرد که آیا اعتقاد و ایمان حاج یونس با مشکل مواجه نبوده است؟!
وی در بررسی شخصیت حاج یونس از بعد دراما خاطرنشان کرد: در سریال «میوه ممنوعه» عشقی بر حاج یونس مقدر
می‌شود.
او نمی‌خواهد عاشق شود و زن بگیرد؛ کما این که ابتدا که هستی را می‌بیند نگاهی به عکس دخترش می‌اندازند
و در صحنه‌ای حتی عصبانی می‌شود و دختر را بیرون می‌کند.
علی نصیریان تاکید کرد: در «میوه ممنوعه»، عشقی به عنوان آزمایش و مشیت الهی بر حاج یونس نازل می‌شود؛ این
عشق، «مقدر» است که برای آزمایش بر حاج یونس رسوخ می‌کند و تمام نکته از زمانی شروع می‌شود که کشمکش
درونی حاج یونس میان ایمان و عشقش شکل می‌گیرد.
بازیگر نقش حاج یونس در پاسخ به این پرسش که چرا در مواردی کشمکش درونی این شخصیت برای تماشاگر ملموس
نبوده است و به نظر می‌رسد بسترسازی اولیه برای کنش درونی این شخصیت کمرنگ است، گفت: یک بخش‌هایی از سریال
حذف شده بود؛ وگرنه احساسات حاج یونس در صحنه‌هایی ابراز می‌شود، بخش‌هایی در صحنه‌هایی حاج یونس حتی درباره حس و
عشقش صحبت می‌کند که این صحنه‌ها را حذف کرده بودند.
به اعتقاد علی نصیریان، حذف برخی صحنه‌های «میوه ممنوعه» که احساسات حاج یونس فتوحی را به تصویر می‌کشید، به این
مساله منجر شده بود که درگیری و تضاد که در درون وی به وجود آمده بود، کم رنگ شود.
حسن فتحی ـ کارگردان ـ در ادامه این نشست ایسنا در پاسخ به این پرسش که گناه حاج یونس چه
بوده است؟ ابتدا به رسانه‌ها متذکر شد: از شما رسانه‌ها می‌خواهم که کارها را با هم مقایسه کنید.
ایراد رسانه‌ها این است که از زاویه دید بسیار ایده‌آلیستی کارها را بررسی می‌کنند.
توصیه من این است که گاه از این کجاوه کمال‌گرایی پیاده و با ما در این جاده خاکی همراه شوید
تا بتوانیم راحت‌تر گفت‌وگو کنیم.
وی با تاکید بر این که «میوه ممنوعه» باید با سریال‌های مناسبتی سال‌های اخیر تلویزیون مقایسه شود، ادامه داد: موضع
کمال گرایانه ما هم کاملا متفاوت است با آن چه در این سریال دیده شد.
اما نگاه از موضع کمال‌گرایانه در خصوص کارهای مناسبی، مشکلی را حل نمی‌کند.
باید مقداری نسبت‌ها را سنجید و در متن نسبت‌های واقعی، پرسش‌ها را مطرح کرد.
گاه بازیگر برای بازی در یک سریال، یک سال و نیم وقت داشته و در جلسات متعدد با کارگردان و
تهیه‌کننده شخصیت را آنالیز کرده‌اند، اما در سریال‌های مناسبتی بازیگر تنها دو تا سه ماه وقت دارد.
به گفته حسن فتحی، در کارهای مناسبتی موقعیت تراژیکی پیش می‌آید که وقتی دقیق می‌شوید می‌بینید، هیچ کس مقصد نیست.
اسماعیل عفیفه ـ تهیه‌کننده ـ به ابتدای بحث برگشته و به این که «گناه حاج یونس چه بوده؟» پاسخ گفت
و اظهار کرد: به لحاظ فقه، حاج یونس اگر ازدواج می‌کرد هم گناهی نکرده بود.
اما تلقی شخصی قهرمان نسبت به موقعیت خودش و ارتباطی که با خالقش داشت، وضعیتی دقیق‌تر را طلب می‌کرد که
خودش برای خودش تعریف می‌کند.
قرار نیست این ایمان تحت شعاع عشق زمینی قرار گیرد.
نمونه‌هایی از این دست هم در ادبیات خودمان و هم در ادبیات اگزیستانسیالیسم مذهبی مطرح می‌شود.
وی ادامه داد: نوع بازی آقای نصیریان و شوریدگی که از خود نشان می‌دهد نزدیک به همین موارد است.
شاید اگر از این زاویه دید، به این مساله نگاه شود، بسیاری مشکلات را حل شده ببینیم.
*** حسن فتحی، درباره همذات پنداری مخاطب با شخصیت حاج یونس و این که به نظر می‌رسد مخاطب در تمام
طول کار شخصیت حاج یونس را دوست دارد و با گناه او همراه نمی‌شود و بر او خورده نمی‌گیرد؟ گفت:
دوست داشتنی شدن حاج یونس وضعیتی بود که اقتضاء متن و نوع نگاه ما بود.
حاج یونس مظهر هر انسانی می‌تواند باشد.
در موقعیتی که او با اعتقادات خود در کشمکش قرار می‌گیرد، ما دیگر حاج یونس را نمی‌بینیم؛ بلکه هر انسانی
می‌تواند در این موقعیت قرار گیرد.
وی درباره استنباط‌های غلطی که در خصوص توهین به گروهی خاص مطرح شده بود، تصریح کرد: سطحی‌ترین برداشتی که می‌توان
از این کار داشت، توهین به عده‌ای خاص است؛ قصد ما توهین به گروهی خاص نبوده است.
این کارگردان با تاکید بر این که «می‌دانید چرا تماشاگر حاج یونس را دوست دارد؟!» گفت: او مظهر هر انسانی
است که در زندگی‌اش دچار موقعیت تراژیک می‌شود.
علی نصیریان نیز در ادامه صحبت‌های حسن فتحی، توضیح داد: قهرمانان تراژیک نیز همین وضعیت را دارند.
تماشای تراژدی لذت بخش است.
ما «هملت» و «اتللو» را واقعا دوست داریم.
حتی «پدر خوانده» را با وجود این که آدم بدی است را دوست داریم.
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه داد: حاج یونس کار خلافی انجام نداده که او را دوست نداشته باشند.
اتفاقا به خاطر موقعیت دردناکی که پیدا کرده، دوست داشتنی‌تر شده است.
این عشق، مقدر است و همان سرنوشتی است که «ادیپ» را وادار می‌کند پدرش را بکشد و با مادرش ازدواج
کند.
مگر «ادیپ» این موقعیت را دوست دارد؟! اما این موقعیت‌ها بر قهرمانان تراژدی مقدر شده است؛ چرا که باید، آزمایشی
الهی صورت گیرد.
علی نصیریان با اشاره به کدورتی که در تمثیل شیخ صنعان میان شیخ و خدا وجود داشته است، ادامه داد:
این کدورت میان حاج یونس و خدا هم وجود داشت.
بر این اساس پسرش به او می‌گوید تو بارها کارهای اشتباه کرده و بعد استغفار کرده‌ای.
این بازیگر تاکید کرد: حاج یونس یک شخصیت تراژیک لذت بخش است و دیدن تراژدی یک آدم لذت بخش است
چرا که به تزکیه نفس منجر می‌شود.
علی نصیریان با اشاره به کمشکش‌هایی که در درون شخصیت حاج یونس در صحنه‌هایی دیده شد، یادآور شد: آیا صحنه‌ای
که حاج یونس قصد طلاق قدسی را دارد، به یاد دارید؟! حاج یونس پس از فرصت ۱۰ روزه که محضردار
لحاظ می‌کند، خوشحال می‌شود؛ این به علت همان کشمکش درونی این شخصیت است.
این درگیری را حتی تماشاگر ساده تلویزیون هم درک می‌کند.
اما اشکال ما این است که بلافاصله پس از طرح یک قضیه، جواب می‌خواهیم.
اما باید ظرفیت تحمل وجود داشته باشد تا جلو برویم و ببینیم یک قصه به کجا می‌انجامد.
*** حسن فتحی در پاسخ به پرسش ایسنا درباره کالبد شکافی خلاء‌هایی که یک زن ممکن است در زندگی همسرش
ایجاد کند و لغزیدن دل یک مرد بر اثر این خلاء‌ها ونگرانی‌هایی که از طرح چنین مسائلی ممکن بود در
سازندگان ایجاد شود، گفت: برخلاف نگرانی‌هایی که برخی‌ها دارند، من می فکر می‌کنم ما مردم باشعوری داریم.
یادتان نرود این تماشاگر تلویزیون هر هفته چند فیلم و سریال خوب سینمایی را از تلویزیون شاهد است که اغلب
ممکن است ایرانی نباشند؛ و حسن این مساله هم بالا بردن ذائقه مخاطب است.
این کارگردان درباره درگیری‌هایی که کشمکش درونی شخصیت اصلی ممکن بود در مخاطب هم ایجاد کند، گفت: کارکرد بزرگ در
امر ایجادچالش نه به قصد تخریب است.
ایجاد چالش در مخاطبان مهم است؛ چرا که باعث می‌شود به نکاتی که از آنها غافل شده‌اند دوباره توجه کنند.
اگر از این منظره نگاه کنیم هنرمندان عرصه نمایش در واقع مصلحان جامعه خود هستند.
*** حسن فتحی در بررسی سریال «میوه ممنوعه» از منظر انسان‌شناسی فلسفی، گفت: در این نگاه، کشمکش‌های درونی انسان مطرح
می‌شود.
بر این اساس اغلب افراد جامعه با شخصیت حاج یونس فتوحی همذات پنداری کردند؛ چرا که این شخصیت آیینه‌ای است
که مخاطبان در برابر خود گرفته‌اند.
در نگاه به این آیینه، واکنش‌ها متفاوت است.
ما گاه خود را با دقت می‌بینیم و گاه چشمان را می‌بندیم و گاه شاید به حدی عصبی می‌شویم که
آیینه را بشکنیم.
چنین واکنش‌هایی در سطح جامعه نسبت به «میوه ممنوعه» مطرح شد.
کارگردان در بررسی «میوه ممنوعه» از منظر اجتماعی خاطرنشان کرد: در این کار ما با قشری روبه‌رو هستیم که مومن
و مسلمان هستند و حاج یونس فتوحی نیز به این قشر تعلق دارد.
اگر به کلام قرآن توجه کنیم، می‌بینیم قرآن تنها به کافرین تذکر نمی‌دهد، بلکه نمازگزاران را هم خطاب قرار می‌دهد.
قرآن برای همه مسلمانان با ضریب تدین متفاوت نازل شده است.
وی ادامه داد: قرآن اگر به کافران و منافقان نسبت به تبعات اعمال آنان هشدار می‌دهد، نسبت به اعمال غلط
نمازگزاران هم هشدار می‌دهد.
خصوصا نمازگزارانی که گاه دین را چماق می‌کنند و بر سر دیگران می‌کوبند و به اسم دین خدا امیال نفسانی
خود را مطرح می‌کنند.
فتحی ادامه داد: دقت کنید، خواهید دید که بسیاری از جنگ و دعواهای جوامع امروزی، جنگ و دعوای دین‌داری و
بی‌دینی نیست، بلکه جنگ و دعوای میان امیال نفسانی است.
این نویسنده و کارگردان معتقد است: نگاه مثبت طیف‌های مختلف جامعه به «میوه ممنوعه» نشان می‌دهد که این سریال در
نقد اجتماعی زبان حال اکثر مردم جامعه بوده است.
*** به گفته وی «میوه ممنوعه» ازعلاوه بر منظر انسان شناسی (فلسفی) و اجتماعی، از بعد خانوادگی نیز حرفی برای
گفتن داشت.
کارگردان «میوه ممنوعه» در بررسی این سریال از بعد خانوادگی، گفت: «میوه ممنوعه» از منظر خانوادگی نیز هشدارهایی را مطرح
کرده است.
ما در کلان شهر زندگی می‌کنیم.
شاخصه زندگی در کلان شهرها، تنهایی انسان‌هاست.
در جامعه ما نیز همین اتفاق در حال رخ دادن است.
خانواده‌ها نسبت به ۳۰ سال قبل کمتر دور هم جمع می‌شوند.
در نتیجه آدم‌ها تنهاتر می‌شوند و خلاء روحی عاطفی آنان بیشتر می‌شود.
حسن فتحی در ادامه صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: هر چند سخت است؛ اما باید بین بیرون کار کردن و زندگی خانوادگی
تعادل برقرار کرد.این مساله زن و مرد نمی‌شناسند، ای بسا مردانی هم وجود دارند که درست همین مشکل «قدسی» را
دارند و به خانواده‌شان توجه نشان نمی‌دهند.
*** علی نصیریان در بخش دیگر نشست «میوه ممنوعه» در خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در پاسخ به این پرسش که آیا
نقد «میوه ممنوعه» بدون در نظر گرفتن تفکر شرقی و مذهبی امکان پذیر است، گفت: آن چه اهمیت دارد تصویر
کردن یک شخصیت ایرانی است.
اگر چه اصول بازیگری یکی است.
اما نمی‌توانیم بازی یک بازیگر ایرانی و فرنگی را یکی بدانیم.
وی ادامه داد: بحث و گفت‌وگوی بسیاری در خصوص ساختار شخصیت و نوع ارائه تصویر کردن و بازی یک شخصیت
مطرح است.
ما فیلم‌های غربی بسیاری دیده‌ایم و با آنها در ارتباط هستیم.
اما آن خونسردی و حس شخصیت غربی با ما متفاوت است.
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در پاسخ به خبرنگار سرویس تلویزیون ایسنا، ادامه داد:اگر ما دراما را اقتباس کردیم،
این اقتباس باید از آن خودمان باشد.
بنابراین باید شخصیت‌های دراما با نگاه شرقی‌مان تلفیق شود.
ما در خصوص بسیاری از لغات و کلمات حاج یونس با آقای فتحی(کارگردان) صحبت می‌کردیم.
با وجود این که نویسندگان بسیار خوبی داشتیم.
اما گاه احساس می‌کردم ممکن است یک کلمه به شخصیت من نخورد و آن را مطرح می‌کردم.
علی نصیریان تاکید کرد: ارائه و تصویر یک شخصیت ایرانی در هر سن و سال نباید تقلیدی از فرنگی‌ها باشد.
بلکه باید روانشناسی رفتار و احساسات شرقی ـ ایرانی خود ما تصویر شود.
سعی من بر این بوده که به جایی برسم که از تمام تکنیک‌های دراما استفاده کرده و آن را با
حس خودی تلفیق کنم و در نهایت نقشی را که بازی کنم که شرقی و ایرانی باشد.
*** این بازیگر در پاسخ به این که گفته می‌شود بازی او با شخصیت «حاج یونس فتوحی» درباره زنده شد،
خاطرنشان کرد: عواملی چون متن، کارگردان، موقعیت، شانس و شخصیت پردازی بر روی احیاء کردن بازی یک بازیگر تاثیر دارد.
خود چارچوب نقش نیز اهمیت بسیار دارد.
من به تمثیل شیخ صنعان از سال‌ها قبل علاقه داشتم و دوست داشتم حتی آن را روی صحنه اجرا کنم.
وی ادامه داد: آن چه باعث موفقیت «میوه ممنوعه» شد، تحلیل درست آقای فتحی از این شخصیت بود.
*** نصیریان در پاسخ به این پرسش که پس از بازی در «میوه ممنوعه» باز هم به فکر اجرای تمثیل
شیخ صنعان بر روی صحنه تئاتر است، پاسخ منفی داد و گفت: با بازی در «میوه ممنوعه» لذتم را از
این شخصیت بردم و دیگر دنبال ایفا کردن نقش شیخ صنعان نیستم.
این قصه برای بازیگر بسیار امکان کار فراهم می‌کرد.
علی نصیریان در پاسخ به برجسته شدن بازی تئاتری در سکان خداحافظی از هستی شایگان زیر باران و دایره‌ای زرد
رنگ اسفالت بیمارستان، گفت: نمای دور دوربین (لانگ شات)می‌طلبید که کمی تحرک و جنبش بیشتری در بازی وجود داشته باشد
تا بازی به چشم بخورد.
در واقع بعد از خداحافظی از «هستی شایگان»، همه چیز برای این شخصیت «حاج یونس» به پایان می‌رسد.
*** به گزارش ایسنا، حسن فتحی ، کارگردان در بخش دیگری از این نشست در پاسخ به این پرسش که
تلویزیون تا چه اندازه در مقابل فشارهای وارد آمده بر این سریال، از عوامل حمایت کرده است گفت: به نظر
می رسد این فشارها از سوی گروه‌هایی در بیرون از سازمان صدا وسیما بوده است و سازمان تا حدودی حتی
جلوی این فشارها ایستاد.
برخی از این گروه‌های معترض حتی اصرار داشتند که پخش «میوه ممنوعه» متوقف شود.
اما سازمان صدا و سیما در مقابل این فشارها مقاومت کرد و ساخت و پخش ادامه یافت.
وی ادامه داد: شاید حمایت مدیران سیما، به این علت بوده است که ما در جلسه‌ای قصه را با جزییات
برای آنان تعریف کردیم و ما چیزی بیش از آن چه در این جلسه مطرح کردیم، نساختیم.
کارگردان «میوه ممنوعه» از این که بسیاری از خط قرمزهای تلویزیون که بسیاری از آنها توهمی بیش نبوده، برداشته شده
است، ابراز خرسندی کرد و گفت: هر چه در این زمینه‌ها صادقانه‌تر کار شود، مردم با رغبت بیشتر برنامه‌های صدا
و سیما را دنبال می‌کنند.
به گفته وی درصد بالای مخاطبان «میوه ممنوعه» به مدیران صدا و سیما پیام داد که اگر سریالی آیینه تمام
نمای جامعه باشد، از آن بسیاری استقبال خواهند کرد.
حسن فتحی، رویکرد جدید سازمان صدا و سیما که یک بازتاب آن ساخت «میوه ممنوعه» بوده است را مبارک خواند
و ابراز امیدواری کرد که این رویکرد پس از این نهادینه و به شکل جریان مستمر در برنامه‌سازی تلویزیون ادامه
یابد.
وی ادامه داد: اگر این رویکرد ادامه یابد آحاد بیشتری از مردم به جای تماشای ماهواره از شبکه‌های داخلی استقبال
خواهند کرد.
*** این کارگردان به این پرسش که آیا نیاز است هنرمندان و مدیران تلویزیون، با گفت‌وگو با افرادی که بر
صدا و سیما فشار وارد می‌کنند آنها را توجیه کنند، پاسخ مثبت داد و گفت: برگزاری جلسات گفت وگو با
این دوستان بسیار موثر خواهد بود.
آنان نیز بخشی از جامعه هستند.
همان طور که ما هنرمندان دوست داریم مردم به تماشای کارهایمان بنشینند، باید انتظار داشته باشیم که برخی هم به
ما انتقاد کنند.
وی یکی از مشکلات فرهنگی جامعه ما را عدم انتقاد پذیری دانست و افزود: این ویژگی منفی به گروهی خاص
تعلق ندارد.
بلکه در بین تمام اقشار جامعه دیده می‌شود.
فتحی با اعتقاد به معجزه گفت‌وگو تاکید کرد: حل مشکلات دنیای امروز و رسیدن به حس احترام متقابل،تنها از طریق
گفت و گو ممکن می‌شود.
در سال‌هایی زندگی می‌کنیم که باید به فرهنگ گفت‌وگوی متقابل اهمیت دهیم و هنرمندان نیز باید از این فرهنگ استقبال
کنند.
کارگردان «میوه ممنوعه» با قائل شدن احترام برای همان اقلیتی که «میوه ممنوعه» را مورد انتقاد قرار دادند، ادامه داد:
معتقدم به علت برخی دلسوزی‌ها این نقدها مطرح شد.
اما باید یاد بگیریم که از طریق رسانه می‌توان برخی معضلات اجتماعی را مطرح کرد.
امروز دیگر با فرستادن مشکلات به سایه اجتماعی، نمی‌توان آنها را حل کرد.
بلکه با این کار مشکلات بیشتر می‌شود.
باید به جامعه‌مان اعتماد کنیم و بدانیم این جامعه تحمل بحث در خصوص مشکلات را دارد.
*** تهیه‌کننده«میوه ممنوعه» نیز درباره تلاش‌هایی که مدیر شبکه دو سیما برای حمایت از «میوه ممنوعه» انجام داد، اظهار کرد:
آقای فرجی تا آخرین لحظات تولید میوه ممنوعه حضور داشتند و حتی آخرین نوار را خودشان از اتاق مونتاژ برداشته
و به پخش رساندند.
مدیر شبکه دو مقابل بسیاری از مشکلات به همین ترتیب ایستادند.
کار ما بالغ بر ۹۵۰ دقیقه است و از این مدت شاید بیش از ۵ دقیقه برنداشتند.
وی ادامه داد: من بسیار خوشحالم که آقایان فرجی و فتحی با فشارهایی که کما بیش اعمال شد مدارا کردند
و معتقدم پس از پخش «میوه ممنوعه» اتفاقی جدید در تلویزیون رخ داد.
*** اسماعیل عفیفه در نشست «میوه ممنوعه» در ایسنا، با اعتقاد بر این که فرهنگ تصویری مخاطب هر روز در
حال رشد کردن است.
گفت: در نتیجه ما همواره باید به فکر ایده‌های نو باشیم و تلاش کنیم دایره سوژه‌های تلویزیون را گسترش دهیم.
«میوه ممنوعه» هم با چنین طرز تفکری شکل گرفت.
این تهیه‌کننده ادامه داد: در صحبت‌های اولیه‌ای که با آقای کاظمی‌پور (نویسنده) داشتیم بر آن شدیم که وارد بخشی از
جامعه شویم که تا به حال در تلویزیون شاهد نبوده‌ایم.
به گزارش ایسنا، وی درباره‌ی اهمیت تسهیل روند برنامه‌سازی از سوی تهیه کننده، خاطرنشان کرد: برخورد سرسری با سوژه‌ها و
تکرار موضوعات در تلویزیون بسیار راحت است و طی چند سال اخیر این اتفاق تا حدودی در تلویزیون رخ داد
که به از دست دادن مخاطب نیز منجر شد.
تهیه‌کننده میوه ممنوعه با تاکید بر لزوم پژوهش و تحقیق برای ساخت سریال‌های تلویزیونی در پاسخ به این پرسش که
پاسخ آنتن را چگونه باید داد، گفت: مگر میوه ممنوعه چگونه ساخته شد؟! این سریال دارای پارامترهایی بود که آن
را باورپذیر می‌کرد.
اگر به مردم دروغ نگوییم مردم به تماشای سریال‌ها خواهند نشست.
*** اسماعیل عفیفه، بخشی از مشکلات سریال‌سازی را به هنرمندان مربوط دانست و تصریح کرد: برخورد سطحی با کارها به
ساخت سوژه‌های تکراری منجر می‌شود.
ما باید به عنوان اهرم فشار قصه‌های جدید را به مدیران عرضه کنیم؛ اگر قصه‌ها خوب باشد مدیران هم می‌پذیرند.
اسماعیل عفیفه در پاسخ به این پرسش که چه توصیه‌ای به همکارانش برای تهیه کارهای مناسبتی دارد، گفت: پارامترهای مختلف
«میوه ممنوعه» به خوبی در کنار هم قرار گرفت.
ما نویسنده بسیار صبوری داشتیم که بارها کار را بازنویسی کرد.
نگارش دیالوگها را هم به یکی از نمایشنامه‌نویسان مطرح کشور سپردیم.
من و آقای فتحی ۱۰ سال قبل با هم همکاری داشتیم.
ایشان از آن زمان خیلی تغییر کردند.
آقای فتحی در حال حاضر به یکی از کارگردانان ۶ دانگ کشور بدل شده‌اند.
در میوه ممنوعه ضرباهنگ و زمان اجرای سکانسها به خوبی از سوی کارگردان رعایت شد.
وی ادامه داد:تیم بسیار منسجم و خوبی، پشت این کار بوده و صمیمیتی ویژه تیم ایجاد شد.
از همان روزهای اول کار به یقین رسیدیم که در حال ساخت کار خوبی هستیم.
چنین تیمی دوباره کنار هم جمع شوند و حمایت‌های مدیر شبکه هم باشد باز هم ساخت سریالی مانند میوه ممنوعه
ممکن می‌شود.
*** حسن فتحی هم‌چنین در پاسخ به پرسش دیگری درباره همکاری با پیمان ابدی به عنوان سرپرست گروه بدلکاران که
در صحنه تصادف از آنها استفاده شد، گفت: از کار ایشان و همکارانشان بسیار راضی بودیم آقای ابدی بسیار شخصیت
متینی دارند و فتح بابی کرده‌اند که به کار بدلکاری به صورت حرفه‌ای نگاه شود.
اسماعیل عفیفه نیز درباره همکاری با پیمان ابدی گفت: ۸۰درصد از آن چه توسط گروه بدلکاری اجرا شد بر اساس
خواسته آقای فتحی بود و در یک برداشت این سکانس را تصویربرداری کردیم.
*** این کارگردان در پاسخ به پرسش ایسنا درباره استفاده از دو دوربین در سریال «میوه ممنوعه»، اظهار کرد: از
همان ابتدا به این نتیجه رسیدیم که برای رساندن کار به پخش باید از دو دوربین استفاده شود.
البته استفاده از یک دوربین به کارگردان اجازه می‌دهد که زوایای دلخواهش را بیشتر بگیرد.
اما در «میوه ممنوعه» احساس کردم باید وسواس را کنار گذاشت تا کار به پخش برسد.
کارگردان «میوه ممنوعه» در ادامه گفت: رویکرد ما به استفاده از دو دوربین همان اندازه اجتناب ناپذیر بود که در
کار از دو نویسنده استفاده شد.
این شرایط اجباری بود.
اما در نهایت اتفاق خوبی افتاد.
الان حتی فکر می‌کنم که در سریال‌هایی که شرایط معمول برخوردارند می‌توان از چنین سیستمی استفاده کرد.
*** فتحی درباره روند نگارش فیلمنامه «میوه ممنوعه» یادآور شد: ما در هفته ۲ تا ۳ بار جلسه داشتیم.
نتیجه گفت‌وگوها توسط آقای کاظمی‌پور نوشته می‌شد و گاه ایشان مجبور می‌شدند متن را چند بار بازنویسی کنند.
پس از این که به این نتیجه می‌رسیدیم که سکانس مشکلی ندارد متن به آقای نادری تحویل داده می شد
و گاه دیالوگها نیز بار دیگر توسط ایشان بازنویسی می شد.
وی درباره مطالبی که تحت عنوان نگارش دیالوگهایی از جنس حسن فتحی در خصوص سریال «میوه ممنوعه» مطرح شده بود،
متذکر شد: تمامی دیالوگها متعلق به آقای نادری بود؛ اما این شباهت چندان عجیب نیست.
این دیالوگها نتیجه جلسات بسیار بوده است.
ضمن این که من و آقای نادری طبیعت نزدیکی با هم داریم.
البته گاه اتفاق می‌افتاد که با هم اختلاف سلیقه هم داشته باشیم.
کارگردان «میوه ممنموعه» در عین حال گفت:موردی پیش می‌آمد که وقت کم بود و ما دستی در متن می‌بردیم.
وی با قائل شدن سهمی برای بداهه در کارهایش خاطرنشان کرد که گاه لحظات زیبایی هم در این بداهه شکل
می‌گیرد.
حسن فتحی به این پرسش که آیا بخشی از دیالوگ‌های امیر جعفری توسط خود وی به صورت بداهه گفته می
شد پاسخ منفی داد و گفت: دیالوگ‌های جلال فتوحی عین به عین فیلمنامه توسط امیر جعفری گفته شد.
من از همان ابتدا از آقای جعفری خواستم که جمله‌ای را به صورت بداهه اضافه نکند.
کارگردان «میوه ممنوعه» در عین حال اذعان داشت: این فضا گاه پدید می‌آمد که در صحنه، دیالوگهایی را به کار
اضافه کنیم، بازیگران اصلی پیشنهاداتی را مطرح می‌کردند که پیشنهادها دیالوگها عوض می شد.
*** فتحی ادامه داد: آقای عفیفه ابتدا پیشنهاد کرد خود من این فیلمنامه را بنویسم؛ اما من ذهنم به شدت
به خاطر «مدار صفر درجه» خسته بود.
بنابراین قرار بر این شد که فیلمنامه نوشته شود و اگر لازم بود من دوباره فیلمنامه را بازنویسی کنم.
اما نویسندگان ما به حدی خوب فیلمنامه را نوشتند که من تنها ۴- ۵ درصد در فیلمنامه دخالت کردم.
وی در پاسخ به این پرسش که در مواردی ردپای نویسنده در صحنه‌ها به وضوح دیده می‌شد و توجه مخاطب
را بیش از تصاویر جلب می‌کرد، گفت: یک اثر هنری قرار است استرلیزه شده واقعیت باشد.
اگر این مساله را نپذیریم باید بسیاری از کارهای شکسپیر را رد کنیم.
اشکالی که برخی به دیالوگ‌های «میوه ممنوعه» گرفتند، اشکالی بود که در خصوص «شب دهم» هم مطرح شد.
اماچه عیبی دارد که دیال‌گوها شعرگونه باشند؟! حسن فتحی ادامه داد: در «میوه ممنوعه» گاه عین به عین دیالوگ‌های جامعه
مطرح نشده است بلکه در مورادی به نثر سعدی، ادبیات گذشته و تمثیل‌های تهران قدیم تنه زده است.
این‌ها عیار «میوه ممنوعه» است.
وگرنه نوشتن از روی دست دیگران برای کسی که اهل پژوهش باشد، بسیار ساده است.
*** حسن فتحی در پاسخ به این پرسش که چگونه فیلمسازان می‌توانند در عین رعایت خط قرمزها، به زندگی واقعی
آدم‌ها نزدیک شوند و سریال‌هایی موفق را تولید کند؟ گفت: بد نیست سریال سازان میوه ممنوعه را به عنوان یک
پدیده به تماشا بنشینند و اگر پرسشی داشتند ما در حد توان می‌توانیم به آن پاسخ دهیم.
ما بقی به تلاش‌هایی برمی‌گردد که خود کارگردان و تهیه‌کننده انجام می‌دهد.هر اندازه انگیزه درونی برنامه‌ساز بالاتر باشد، طبیعتا با
ضریب انرژی بیشتری سعی می‌کند آن کار بهتر شود.
اما اگر به حرفه سریال‌سازی به عنوان یک شغل نگاه شود.
کار خوبی را شاهد نخواهیم بود.
این کارگردان سینما و تلویزیون ادامه داد: این تفکر اشتباه ایجاد شده که سینما ژانر درجه یک است و سریال
ژانر درجه دو؛ اگر کار ما با توفیق همراه بود به این علت بوده که هیچ کدام از ما به
عنوان شغل و ژانر درجه دو به این کار نگاه نکردیم و تلاش کردیم تمام امکاناتمان را به کار گیریم.
*** کارگردان «میوه ممنوعه» با اشاره به نقش مثبت تهیه‌کننده در ساخت این سریال خاطرنشان کرد: آقای عفیفه با ایجاد
آرامش در گروه که توسط بسیاری تهیه‌کنندگان فراموش شده است، به موفقیت این کار بسیار کمک کردند.
ضمن این که ایشان برای خود در این سریال کیسه ندوختند.
براین اساس هر جا که پیشنهادی از سوی من مطرح شد که احساس کردیم به موفقیت کار می‌انجامد، از آن
استقبال کردند.
وی در ادامه اظهار کرد: نویسندگان ما با انگیزه کار کردند؛ علی‌رغم وسواس‌های من صبورانه ایستادند؛ بازیگران ما از آقای
نصیریان گرفته به عنوان مسن‌ترین تا بقیه با عشق و علاقه کار خود را انجام دادند.
*** حسن فتحی در نشست ایسنا مطرح کرد: توصیه‌ام به افراد این است که با عشق و علاقه وارد سریال
سازی شوند؛ کسی بازیگران «میوه ممنوعه» را وادار به ایفای نقش در این مجموعه نکرد.
آنان مزد تلاش‌های خود را گرفتند.
وی در این بخش به بازی هانیه توسلی به عنوان یکی از بهترین بازی‌هایش اشاره کرد و گفت: او با
وجود این که یک چهره‌ی سینمایی است اما این کار را جدی گرفت و مدام پیگیر فیلمنامه بود.
*** حسن فتحی در پاسخ به پرسش دیگر درباره استفاده از خواننده سریال «میوه ممنوعه» در یکی از پلان‌ها به
عنوان بازیگر، خاطرنشان کرد: این پلان در یک برداشت ضبط شده چرا که قرار بود احسان خواجه امیری خودش را
بازی کند.
به نظرم بد نیامد چرا که بخش مهمی از مخاطبان سریال «میوه ممنوعه» جوانان بودند که به موسیقی پاپ هم
علاقه دارند.
فکر کردم این پلان شاید باعث به وجود آوردن جوانان شود.
اگر می‌توان به شکل سالمی جوانان را به وجود بیاوریم چرا نباید این کار را بکنیم؟ *** وی در پاسخ
به پرسشی درباره نمایش ساز در سریال میوه ممنوعه، خاطرنشان کرد: این حرکتی است که از سال‌ها پیش در تلویزیون
آغاز کرده‌ام.
ازسریال «پهلوانان نمی‌میرند » تا میوه ممنوعه همواره در قصه‌هایم جای پایی برای موسیقی، ترانه، حرکات موزون و فولکلورهای ایرانی
قائل شده‌ام تا شاید از این طریق صدای مردم به کسانی که قصد تصمیم‌گیری‌های فقهی دارند برسد و شاید برخی
مسائل حل شود.
کارگردان «میوه ممنوعه» درباره ساخت موسیقی این سریال اظهار کرد: ما آقای خواجه امیری را همواره به عنوان یک خواننده
می‌شناختیم.دکتر یدالهی ایشان را به عنوان آهنگساز پیشنهاد دادند و ابتدا در انتخاب او تردید داشتیم.
اما در نهایت از این انتخاب بسیار خوشحال شدیم چرا که در آهنگسازی بسیاری سرعت عمل داشت.
اسماعیل عفیفه نیز در تایید صحبت‌های حسن فتحی گفت: از همان ابتدا تلاشمان بر این بود که از یکی از
خوانندگان محبوب جوانان استفاده شود.
باید به جوانان فرصت شعف و شادی داد و یکی از وظایف رسانه همین است.وقتی احسان خواجه امیری انتخاب شد
از همان ابتدا می‌دانستیم که باید «میوه ممنوعه» دو – سه ترانه داشته باشد.
حسن فتحی نیز در پایان خاطرنشان کرد: موسیقی پاپ بخشی از زندگی است؛ هم‌چنان که فلسفه بخشی از زندگی است.
باید یاد بگیریم که این‌ها را در کنار هم ببینیم.
شاید داستان شیخ صنعان و موسیقی پاپ با هم تناقض داشته باشند اما این تناقض‌ها لازم بود.
صحبت های مهوش وقاری همسر مرحوم قاضی مرادی بعد از فوت همسرش 
بیوگرافی سید مهدی رحمتی 
