زندگی نیما شعبان نژاد ؛ از تولد در آلمان تا اوج شهرت و سریال دوپینگ (۳۵۵)
نیما شعبان نژاد چهره مشهور طنز کشورمان که در عرصه تئاتر وارد سینما و تلویزیون شده است این روزها در اوج شهرت می باشد و در نوروز ۹۹ با سریال دوپینگ مهمان خانه های مردم بوده است. وی برای اولین بار در کشور این جسارت را پیدا کرد که در نقش یک ترنس در سریال ممنوعه هنرنمایی کند که نقش او با چالش ها و جنجال های روبرو شده بود. در ادامه مروری داریم بر زندگی نیما شعبان نژاد کمدین محبوب خنداونه با پرشین وی همراه شوید.
زندگی نیما شعبان نژاد
نیما شعبان نژاد متولد ۲۲ اردیبهشت ۱۳۶۶ در کلن آلمان می باشد. وی فارغ التحصیل لیسانس رشته کارگردانی تئاتر است. این بازیگر جوان بعد از تولد حدود سه سال و نیم در آلمان زندگی کرد و بعد پدرش و مادرش تصمیم به بازگشت به ایران گرفتند. مادر نیما شعبان نژاد هم دستی در هنر دارد و از نقاشان کشور است و پدربزرگش یکی از عکاسان به نام است.
شروع فعالیت هنری نیما شعبان نژاد
زندگی نیما شعبان نژاد می گوید نیما شعبان نژاد فعالیت هنری را با تئاتر آغاز کرد و با تحصیل در رشته کارگردانی تئاتر از سال ۸۴ وارد دنیای هنر شد و در سالهای بعد و بعد از اتمام تحصیلات به صورت جدی تر بازیگری و کارگردانی را ادامه داد. وی با برنامه خندوانه در نقش بایرام به خوبی شناخته شد. و اولین حضورش در بازیگری در تلویزیون با یک نقش جدی در سریال رهایم نکن در نقش امیر بوده است.
نیما شعبان نژاد بعد از ۱۰ سال فعالیت در عرصه تئاتر با بازی در برنامه خندوانه در کنار رامبد جوان به اوج شهرت رسید و با فیلم سینمایی آینده به حوزه بازیگری در سینما نیز راه یافته است.
بازی نیما شعبان نژاد در سریال نوروزی «دوپینگ»
سریال «دوپینگ» به کارگردانی رضا مقصودی و تهیهکنندگی امیر پروین حسینی که این شب ها از شبکه سه سیما پخش میشود. که هجدهمین قسمت سریال دوپینگ پخش شد و به دلیل شیوع ویروس کرونا این سریال کوتاه شد.
هادی حجازی فر، شبنم مقدمی، الناز حبیبی، محمد بحرانی، نیما شعبان نژاد، علیرضا آرا، مینا جعفرزاده، شیوا خسرومهر، زهره صفوی، فرزین محدث، میثاق جمشیدی، وحید رحیمیان، ایلیا کیوان، مهتاب حسینی، شیما جهانگیری، فروغ اکبری، فرشید نزاکتی، زهرا کوهساریان و… بازیگران سریال دوپینگ را تشکیل می دهند.
داستان در درباره دو نوزادی است که زمان تولد همزمان به دنیا می آیند و با چالش هایی روبهرو می شوند
که حتی آینده آنها را در بر می گیرد. این سریال دارای فضای طنز و کمدی می باشد.
چرا سریال دوپینگ را باید ببینیم؟
زیرا در بین طنزها فیلمی و سریالی که اخیرا تولید شده شاهد این هستیم که گفتارها و رفتارها بسیار سخیف، زننده و جنسی شده اند. درحالی که دوپینگ یک طنز ملایم و دوست داشتنی و آشنا دارد. مادربزرگی که اعتقادات و حرف هایش بسیار نوستالژیست،
لهجه ی ترکی که شیرینی خاص خود را دارد و صدای جناب خوان که به ذات جذاب است.
البته خنگی کاراکترهای اصلی کمی روی اعصاب است. دلیل دیگر تازه بودن ایده ی سریال در بین
سریال های اخیر تلویزیون است. یک داستان فانتزی و تخیلی که وارد روزمرگی های
زندگی می شود و خرق عادت می کند.
شاید مدت ها بود که ضعف های سریال های تلویزونی کمی بینندگان تلویزون را دلسرد کرده بود، اما سال ۹۹ شروعی خوب برای سریال های خوش ساخت با داستان هایی جذاب ایرانیست. سریال دوپینگ با درون مایه ی داستانی طنز که همراه ایده های فانتزی شده است، می تواند جذابیت های کافی را برای تمامی مخاطبین خود فراهم آورد.
حال باید دید که این موضوع جذاب به همراه شروع خوب این سریال چگونه پایان میابد.
ایده ی فیلم بسیار شبیه داستان های ابر قهرمانی است، شاید بسیار نزدیک به قدرت هایی که
در سریال «جسیکا جونز» نیز شاهد آن ها هستیم. این استفاده ی خوب و ایرانی شده
از قدرت های فرا بشری در داستان به همراه طنز ملایم دوپینگ می تواند یک سریال
خوب و پر مخاطب را ایجاد کند.
ناگفته های نیما شعبان نژاد از خندوانه
شاید عموم مخاطبان حالا با این تصور به تماشای این نمایش بنشینند که بازیگر خندوانه را روی صحنه ببینند، اما شعبان نژاد، از آن دسته آدم های به دور از تئاتری نیست که حالا پس از چهره شدن، سری هم به تئاتر زده باشد.
این بازیگر جوان که کارگردانی تئاتر خوانده، از سال ۱۳۸۳ تا کنون در بیش از ۲۰ نمایش نقش آفرینی کرده و چند نمایش را نیز کارگردانی کرده است. بنابراین نیما شعبان نژاد، پیش از آن که به هر عنوان دیگری بین عموم شناخته شود، یک تئاتری محسوب می شود.
با او درباره شخصیتش در دریبل و شیوه فاصله گیری یا نزدیک شدن به کاراکترهایی
که در خندوانه بازی کرده، صحبت کرده ایم.
کاراکتری که در برنامه موفق خنداونه ساختید، یعنی نیما، به نوعی تیپ بود.
اتفاقا خیلیها هم علاقهمند به آن شدند. حالا که این علاقه را دیدهاید،
میخواهید در بازیهای تئاتری، آن را یکسره کنار بگذارید، حفظ کنید یا با کمی تغییر ادامهاش بدهید؟
تعدادی پرسوناژ ساخته شده است که مسیر کمدی را پیش میبرد و نمیتوان آنها را در پروژهای دیگر تعریف کرد. تلاش میکنم از این شخصیتها فاصله بگیرم. شاید به برخی از دوستان بربخورد، اما مگر چقدر در مارکت خودمان تفاوت نقش وجود دارد؟!
فکر می کنم به اندازه کافی برای کمدی شخصیت خلق کردهام. برخی می گویند چون
در نقش کمدی بازی کرده ام، مردم مرا در نقش جدی باور نمی کنند،
در حالی که این تغییر شخصیت، مثل تغییر تیپ و ظاهر است.
این بحث به دلیل تداوم فعالیت من در ژانری دیگر است. من در خندوانه شخصیتی لات به نام کیا
را شکل دادهام که اگر برخی اکت های گلدرشت را از او بگیرید، فردی جدی و ترسناک می شود.
یعنی میگویید در کاراکترتان در نمایش «دریبل» از شخصیت کیای خندوانه بهره گرفتهاید؟
بله، با سعید دشتی صحبت کردیم و شخصیتی را ساختیم که فردی میان کیا و یک شخصیت جدید باشد.
اگر بخواهید درباره ویژگیهای دراماتیک شخصیت منوچهر صحبت کنید چه میگویید؟
منوچهر یک داماد سرخورده بلاتکلیف است که یک جاهایی معرفت از خود نشان می دهد
اما بهدلیل شرایط اقتصادی، برونریزی دارد. دغدغه هایش، او را به واکنش وادار می کند.
ذات همه شخصیت های نمایش، ذاتی درست است؛ آنها آدم های مهربانی هستند که همچنین انسانیت در آنها موج میزند اما بهدلیل مسائل سخت معیشتی کمی درگیر مشکلات اجتماعی شدهاند. مثل خیلی از آدم ها.
با انتظاری که مخاطب نمایش از تصویر پیشین شما دارد چه میکنید؟ به هر حال او به این راحتی نمیتواند کاراکتر شما در خندوانه را از یاد ببرد.
حقیقتش این است که من نمی توانم با توقع آدم ها زندگی کنم! اساسا نباید هم چنین کاری کنم.
قصد دارم بازیگر باشم؛ اگر کسی می خواهد با آن نقش ها زندگی کند، آنها بستر مشخصی دارند ؛
برنامه ای تمام و کمال به نام خندوانه وجود دارد که در تاریخ تلویزیون بیسابقه است و می تواند
هر شب آدمها را جذب کند. من به خاطر مردم که بازیگر نشدم، بازیگر هستم
و مردم از من به خاطر آنچه ارائه می دهم، استقبال می کنند.
همه چیز درباره زندگی نیما شعبان نژاد بازیگر طنز
گاهی مردم به نوعی رفتار میکنند که انگار باید از آنها اجازه بگیرم که کمدی کار کنم یا جدی!
اول باید حال خودم خوب باشد تا بتوانم حال مردم را خوب کنم. باید هر نقشی را که به من
می دهند بازی کنم، می خواهد برای برخی باورپذیر باشد، می خواهد نباشد.
نکته مهم برای من تائید کارگردان است. من پیش از این مراحل باید او را در آنچه از من می خواهد راضی کنم.
با این اوصاف شما از آن دسته بازیگرانی هستید که به «در خدمت کارگردان» معروفند؟!
ببینید ما برای نمایش «دریبل» بسیار تمرین کردیم. بیش از دو ماه تمرین کردیم. ما متناسب با نمایشنامه و نظر کارگردان، باید حسی را از آغاز تا پایان نمایش کنترل کنیم.
تمام بازیگران متناسب با روند نمایش حس خود را کنترل می کنند. من سعی میکنم خودم را ابزاری برای کارگردان کنم. از سویی دیگر میان بازیگران نمایش دوستی و صمیمیت وجود داشت و با انرژی مثبت کار را از شروع به پایان رساندیم.
نمایشنامه هم برای من جذاب بود و به همین دلیل راحتتر توانستم به حسم تداوم دهم.
کلا فردی انرژی بگیر هستم! نشانه های حسی ام به اندازه انرژی ای که دریافت
می کنم بروز داده می شود.
وقتی حالم با یک اتفاق خوب باشد، کارم هم خوب می شود. شاید اگر سر پروژهای بودم که با گروه همراه نمی شدم، در تداوم حس، خلل وارد می شد یا تغییر حسی به وجود می آمد که این موضوع می تواند نقطه آسیب یک بازیگر باشد.
حضور جنجالی نیما شعبان نژاد در نقش ترنس در «ممنوعه»
مجموعه «ممنوعه» را می توان نخستین گام برای به تصویر کشیدن مشکلات ترنس های ایرانی دانست که با بازی نیما شعبان نژاد در نقش خلیل توانست تصویری از این افراد را در یک اثر نمایشی نشان بدهد. اما جالب اینکه تنها بخشی از سریال که درگیر ممیزی و اصلاحات شد، مربوط به بازی و نقش خلیل است که باعث اعتراض و دلخوری نیما شعبان نژاد شد.
گرچه زمانی که خبر توقیف و اعمال نظرات روی این سریال به گوش رسید، این انتظار می رفت
که نقش این بازیگر درگیر ممیزی شود. اما گویا این ممیزی ها به قدری در این نقش زیاد
بوده که بازیگرش را بر آن داشت که با انتشار متنی در صفحه اش در فضای مجازی بنویسد:
« ارشاد، خلیل رو نادیده نگرفت، شما گرفتید، من از اینجا به بعد قادر به همراهی نیستم.
من مزد زحماتم رو در این چند سال و خصوصا در ممنوعه از مردم نازنین گرفتم و در ادامه فعالیت هایم نیز خواهم گرفت اما فکر نمی کردم تا این میزان بیانصافی در حق زحمت من شود و شخصیت خلیل حتی در تبلیغات هم نباشد».
گرچه تصویربرداری این سریال مدتی است به پایان رسیده و منظور این بازیگر از قادر نبودن
به همکاری با این سریال این است که سکانس های بازی اش بعد از اعمال نظاراتی
که روی کار صورت گرفته به پایان رسیده است. اما می توانست نقش خلیل تا این حد مورد بی مهری قرار نگیرد.
چرا که خلیل نماینده بخشی از جامعه ای است که به وضوح می توان در خیابان چنین افرادی را دید و آنها هم قطعا مشکلات بسیاری دارند که تولید آثاری از این دست می توانست نگاه جامعه را به آنها تغییر بدهد که متاسفانه این اتفاق نیفتاد و نقش او در سریال درگیر اصلاحات فراوانی شد.
اعتراض نیما شعبان نژاد به حذف کاراکترش در ممنوعه
نامه اى که براى عموم آزاد است
سلام
روزى که امیر پورکیان درخواست کرد که ویدیو بگیریم ، شاید نباید قبول می کردم ولى به خاطر خیلى
چیزا و رفاقتم با امیر پا روى تعصباتم گذاشتم و عقایدمو به خاطر نفع دوستانى که خودشان
خوب میدونن کنار زدم و حاضر به ضبط آن ویدیو شدم که مبادا ، اندکى از سود و اعتبار
پروژه شان کم شود، روزى فکر نمی کردم کمترین توجه و بى انصافى به این میزان زحمت
من شود و شخصیت خلیل حتى در تبلیغاتتون هم لحاظ نشود.
حتى نمیگویم خودم اسمى از خود نمیبرم چون به گمانم در این چند سالى که در میدانم خود را به خیلى ها ثابت کردم از جمله مردم ولى حیف کاش به اینجا نمیرسیدیم ، کاش دوستیها شبیه ادعاهامون نبود، ارشاد خلیل رو نادیده نگرفت شما گرفتین ، من از اینجا به بعد قادر به همراهى نیستم ، من مزد زحماتمو عین این چند سال و خصوصا این کار از مردم نازنین گرفتم و در ادامه فعالیت هایم نیز خواهم گرفت ، شمارو به خیر و ممنوعه تان به سلامت … مخلص همگان
زندگی نیما شعبان نژاد و گفتگویی متفاوت با وی درباره خنداونه و سریال دستت را به من بده
بازیگر «خندوانه»: همکاری با جوان، جذاب است
این بازیگر که با «خندوانه» در تلویزیون شناخته شد، در گفتوگویی دربارهی علت حضور در یک سریال رمضانی و در کاراکتری جدی اظهار کرد: به خاطر آقای عسگرپور آمدم؛ و گرنه هدفم دیده شدن نبود؛ چرا که به اندازه کافی دیده شده ام.
فکر می کنم بازیگر از یک جایی به بعد باید کمتر دیده شود.
او درباره همکاری با محمد مهدی عسگرپور در سریال رمضانی «دستت را به من بده» گفت:
برای حضور در این مجموعه به من اعتماد شد و به من نقش یک کاراکتر جدی را دادند؛
البته پیش از این نقش جدی در تئاتر داشته ام و تاکنون طنز کار نکرده بودم،
اما در «خندوانه» شش نقش کمدی بازی کردم؛ به هر حال آنجا اینگونه تعریف شده بود.
وی در پاسخ به اینکه واکنش مخاطب را پس از دیدن شما در یک سریال رمضانی و نقش جدی چگونه ارزیابی میکنید، اظهار کرد: مخاطب برایش جذاب خواهد بود؛ البته کاراکتری که بازی می کنم خیلی تلخ نیست اما خب قصد بامزگی هم در این مجموعه ندارم. مراقب بودم که یک دفعه هم سراغ نقش تلخ نروم. این نقش جدی است اما تلخ نیست و زمانی که در موقعیت ها قرار می گیرد، شاید گاهی هم کمدی شکل بگیرد
اما به طور کلی نقشم جدی بود.
شعباننژاد در پاسخ به این پرسش که آیا برای حضور در مجموعههای نمایشی و تلویزیون تصمیم
جدی گرفته اید، اظهار کرد: این مجموعه اولین و آخرین کارم در مجموعه نمایشی خواهد بود.
مجموعه «دستت را به من بده» قطعا خروجی خوبی دارد، خروجی خوب آن هم بابت تیمی
است که با آنها کار می کنم.
اما واقعیت این است که تلویزیون همان قدر که تو را چهره میکند و مورد توجه مخاطب قرار می دهد،
همان گونه هم از ذهن مردم دور میکند. اما به طور کلی برنامهریزی من سینما بوده است
و نه کار در سریال. موضع من هم به دلیل تلویزیون نیست، بلکه دلیل آن فرسایشی
شدن سریال کار کردن است.
بازیگر «خندوانه» در پاسخ به این پرسش که آیا پیشنهادهای دیگری برای حضور در مجموعههای نمایشی داشته اید؟ بیان کرد: پیشنهادهایی داشتم حتی سریالی را هم قرارداد بستم اما نکته این است که برنامهریزی من این نیست که در بازی سریال های
تلویزیونی بیفتم. از میان پیشنهادهایی که داشتم فکر می کنم در تلویزیون آقای عسگرپور واقعا استثنا بود.
ترجیح میدهم کمدی را حتما در سینما خرج کنم تا سیما چرا که در تلویزیون تا زمانی که همکاری کنم «خندوانه» را دارم و بهترین جا برای آزمون و خطای خلق کاراکترهای کمدی است که ساخته میشود و برنامهای است
که تعریف خودش را دارد و شبیه به چیز دیگری نیست.
شعباننژاد در پاسخ به اینکه آیا پیشنهاد بازی در مجموعه های طنز را داشتهاید، اظهار کرد:
راستش را بخواهید این چند وقت سریال های خوبی خلق نشده است، چه طنز و چه جدی.
برای همین آدم را به ترس می اندازد. اما درباره خروجی و کیفیت کار با آقای عسگرپور مطمئن هستم.
او درباره کاراکتر امیر که در مجموعه «دستت را به من بده» ایفای نقش می کند، توضیح داد:
من هنوز تصوری از خوب بودنم در این مجموعه ندارم؛ چرا که سخت است خودم را از بیرون ببینم.
اما قطعا در کمدی دستم بازتر است و میتوانم خودم را از بیرون ببینم. از طرفی ریسک کمتری
هم دارد. در این مجموعه ریسک بالاست اما از سوی کارگردان و دست اندرکاران
تأیید میشوم و این تأیید شدن کمی آرامترم می کند.
او با بیان اینکه در مجموعه «دستت را به من بده» نقش پسر کاراکتر امین تارخ را ایفا می کند، گفت: امیر در این مجموعه جوان اول قصه است همان جوان معمول سردرگم امروزی. کاراکتری که خیلی به واقعیت نزدیک است و فکر می کنم این ژانر
جزو بهترین ژانرهای نمایشی در رابطه پدر و پسر تا به امروز باشد.
واقعا پدرها و پسرها همدیگر را دوست دارند اما اختلاف دو نسلی و دیدگاه های متفاوت باعث کلکل
کردن این دو شخصیت می شود. خیلی از جوانها به دلیل سردرگمی و فاصله گرفتن
با نسل قبلی شان با والدین خود بگو مگو می کنند.
این داستان نیز به این مساله پرداخته است.
بازیگر «خندوانه» دربارهی کاراکترهای طنزی که در این مجموعه تلویزیونی داشته است و تفاوت آن با ایفای نقشی جدی در یک مجموعه رمضانی گفت: در این سریال همه چیز از روی فیلمنامه است اما بازیگر به هر حال باید دیالوگ هایی را از آن خود کند. به گونه ای
که امضای بازیگر در آن کاراکتر باشد و خوب نیست که مدام دیکته بگوییم و از روی
دیالوگ ها حرف بزنیم. کاراکتر باید از بازی بیفتد و زندگی هم کند.
شعبان نژاد در بخش پایانی گفتوگوی خود درباره پخش «خندوانه» و سری جدید آن اظهار کرد:
همکاری با رامبد جوان برایم جذاب است. ما چهار سال با هم بودیم. او آدمی است
که به شدت دوستش دارم و هم ادای دین به او دارم.
آریا پیکس , جام جم , برترین ها , خبرآنلاین , بانی فیلم , مهر , ایسنا , ویرگول