گیاه تلخ افسونی شعری زیبا از سهراب سپهری
شعر گیاه تلخ افسونی
شعر گیاه تلخ افسونی ,سهراب سپهری (تولد: ۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان – وفات: ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود. سهراب سپهری از مهمترین شاعران معاصر ایران است و شعر هایش به زبانهای بسیاری از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شدهاند.
گیاه تلخ افسونی !
شوکران بنفش خورشید را
در جام سپید بیابان ها لحظه لحظه نوشیدم
و در آیینه نفس کشنده سراب
تصویر ترا در هر گام زنده تر یافتم
در چشمانم چه تابش ها که نریخت
و در رگ هایم چه عطش ها که نشکفت
آمدم تا ترا بویم
و تو زهر دوزخی ات را با نفسم آمیختی
به پاسِ این همه راهی که آمدم
غبار نیلی شب ها راهم می گرفت
و غریو ریگ روان خوابم می ربود
چه رؤیاها که پاره نشد
و چه نزدیک ها که دور نرفت
و من بر رشته صدایی ره سپردم
که پایانش در تو بود
آمدم تا ترا ببویم
و تو زهر دوزخی ات را با نفسم آمیختی
به پاسِ این همه راهی که آمدم
دیار من آن سوی بیابان هاست
یادگارش در آغاز سفر همراهم بود
هنگامی که چشمش بر نخستین پرده بنفش نیمروز افتاد
از وحشت غبار شد
و من تنها شدم
چشمک افق ها چه فریب ها که به نگاهم نیاویخت
و انگشت شهاب ها چه بیراهه ها که نشانم نداد
آمدم تا تو را بویم
وتو : گیاه تلخ افسونی
به پاس این همه راهی که آمدم
زهر دوزخی ات را با نفسم آمیختی
به پاس این همه راهی که آمدم
سهراب سپهری
زمزار