فروغ فرخزاد و شعر تنها صداست که می ماند

فروغ فرخزاد
چرا توقف کنم،چرا؟پرنده ها به ستوی جانب آبی رفته اندافق عمودی استافق عمودی است و حرکت : فواره وارو در
حدود بینشسیاره های نورانی میچرخندزمین در ارتفاع به تکرار میرسدو چاههای هواییبه نقب های رابطه تبدیل میشوندو روز وسعتی استکه
در مخیله ی تنگ کرم روزنامه نمیگنجد چرا توقف کنم؟راه از میان مویرگ های حیات می گذردکیفیت محیط کشتی زهدان
ماهسلول های فاسد را خواهد کشتو در فضای شیمیایی بعد از طلوعتنها صداستصدا که ذوب ذره های زمان خواهد شد
.
چرا توقف کنم؟چه می تواند باشد

مرداب

چه می تواند باشد جز جای تخم ریزی حشرات فاسدافکار سردخانه را جنازه
های باد کرده رقم می زنند.
نامرد ، در سیاهیفقدان مردیش را پنهان کرده استو سوسک….
آهوقتی که سوسک سخن می گوید .

چرا توقف کنم؟ همکاری حروف سربی بیهوده ست .
همکاری حروف سربیاندیشه ی حقیر را نجات خواهد داد .
من از لاله ی درختانمتنفس هوای مانده ملولم میکندپرنده ای که مرده بود به من پند داد که پرواز را
بخاطر بسپارم نهایت تمامی نیروها پیوستن است ، پیوستنبه اصل روشن خورشیدو ریختن به شعور نورطبیعی استکه آسیاب های بادی
میپوسند چرا توقف کنم؟من خوشه های نارس گندم رابه زیر پستان میگیرمو شیر می دهمصدا ، صدا ، تنها صداصدای
خواهش شفاف آب به جاری شدنصدای ریزش نور ستاره بر جدار مادگی خاکصدای انعقاد نطفه ی معنیو بسط ذهن مشترک
عشقصدا ، صدا ، صدا ، تنها صداست که میمانددر سرزمین قد کوتاهانمعیارهای سنجشهمیشه بر مدار صفر سفر کرده‌اند چرا
توقف کنم؟من از عناصر چهارگانه اطاعت میکنمو کار تدوین نظامنامه نیستمرا به زوزه ی دراز توحش درعضو جنسی حیوان چکارمرا
به حرکت حقیر کرم در خلاء گوشتی چکارمرا تبار خونی گل ها به زیستن متعهد کرده استتبار خونی گل ها
میدانید ؟

شعر و ادب