درخت سرو کهنسال و با ابهت هرزویل

اگر شما هم دوست دارید با آثار طبیعی و بکر ایران زمین آشنا شوید ما در این مطلب قصد داریم شما را
با یکی از کهن ترین درخت هایی که در ایران و در شهرستان رودبار وجود دارد آشنا سازیم این درخت سرو کهنسال
هرزویل دارد نام که قدمت این درخت به بیش از هزار سال می رسد ما در این مطلب از پرشین وی قصد داریم
عکس هایی از درخت سرو کهنسال و همچنین تاریخچه این درخت اطلاعاتی را برایتان به اشتراک بگذاریم

درخت سرو کهنسال

درخت کهنسال سرو و با ابهت هرزویل در چند کیلومتری شرق منجیل در روستای هرزویل، قر‌ن‌هاست که قد به آسمان
کشیده است.
عمر طولانی این سرو نکته‌ای است که گردشگران زیادی را به تماشای این درخت می‌کشاند.
درختی کهنسال که بیش از هزار سال همانجا تنها و استوار نظاره‌گر گذر زمان استآبادی هرزویل در
شهرستان منجیل در گیلان، با آب‌و‌هوای مدیترانه‌ای یکی از بهترین مناطق برای کشت زیتون است.
جنگل‌های خاص هرزویل دارای گونه‌های گیاهی متفاوتی هستند که در کمتر جایی دیده می‌شود.
گونه درختی زربین (نوعی سرو) و درختان بلوط از گیاهان خاص هرزویل هستند.

در این روستا، طبیعت در قامت سرو تنومند و کهنسالی که صدها سال است در گوشه‌ای نظاره‌گر بادهای سخت منجیل
است، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
عمر این درخت چیزی بیشتر از هزار سال است.

درخت سرو کهنسال

سروها در دسته‌ی نهان‌دانگان قرار دارند.
لازم به ذکر است که اکثر گیاهان کهنسال، در همین دسته جای دارند.

متاسفانه بعد از زلزله رودبار و منجیل، کم‌کم افراد دهکده هرزویل به نزدیکی این درخت کهنسال نقل مکان کرده‌اند که
این مسئله نگران‌کننده شده است، چراکه پس‌آب و آلودگی‌های این آبادی حیات این درخت را به خطر می‌اندازد.

حریم این سرو را با حصار از بقیه منطقه جدا کرده‌اند و تماشاگران آن می‌توانند بیرون از این حصار
به این شاهد پیر دوران‌ها نگاه کنند.
این درخت یکی از آثار طبیعی ملی ایران و تحت حفاظت سازمان محیط زیست است.

بیشتر بدانید از درخت سرو کهنسال رودبار

امروزه صنعت توریسم و جذب گردشگر از عوامل موفقیت هر کشور به‌لحاظ اقتصادی محسوب
می‌شود. به طوری‌که بخش مهمی از درآمدهای بسیاری از کشورهای دنیا از طریق این صنعت
بدست می‌آید. تقاضای روزافزون گردشگران برای استفاده از جاذبه‌های طبیعی و بازدید از اماکن

تاریخی، باستانی، فرهنگی و مذهبی، بستر مناسبی را برای فراهم کردن امکانات رفاهی و توسعه گردشگری فراهم آورده است.

حال نگهداری و حفاظت از میراث ارزشمند فرهنگی و تاریخی که نسل به نسل به ما رسیده و
بیانگر فرهنگ و هویت یک ملت می‌باشد، کار دشواری است، در همین راستا نهادها و سازمان‌هایی
رسیدگی به این مهم فعالیت می‌کنند.

اما متاسفانه این روزها برخی آثار با توجه به قدمتی که دارند،آنطور که باید تحت حفاظت
و حراست قرار نمی‌گیرند و در معرض نابودی تدریجی قرار می‌گیرند و آن زمان است که «نوشدارو بعد از مرگ سهراب» فایده‌ای ندارد!

سرو هرزویل یکی از آثار طبیعی ایران و گیلان محسوب می‌شود که بنابر روایات مختلف
قدمتی یک الی ۳۰۰۰ ساله دارد، این سرو کهنسال در شهر هرزویل واقع در ۲ کیلومتری
شهر منجیل از توابع شهرستان رودبار قرار دارد، حتی ناصرخسرو قبادیانی(شاعر نام‌آور ایران‌)
در سفرنامه‌اش از درخت سرو زیبا و کهنسالی در منطقه هرزویل یاد کرده است.

درخت سرو کهنسال

هر جا که نامی از «سرو» می‌شنویم ناخودآگاه استقامت و استواری در ذهن‌مان تداعی
می‌شود اما سرو کهنسال هرزویل این روزا به علت بی مهری مسئولان، سر خم کرده
است و گویا در انزوا به سر می‌برد، یقیناً این سرو هم در دوران جوانی و طراوتش، پناهگاه
کشاورزان و رهگذران مختلف بوده اما حالا که به این عظمت رسیده و نیاز به توجه دارد،
در بیابان بی توجهی‌ها رها شده است! براستی چه حکایت غریب اما آشنایی…!

«محمد شیری»، یکی از ساکنین هرزویل اظهار کرد:
هرزویل جاذبه‌های گردشگری فراوانی نظیر سرو کهنسال، قلعه ساسانیان و جنگل
بکر و طبیعی دارد برهمین اساس هر سال گردشگران داخلی و خارجی برای بازدید به این منطقه سفر می‌کنند.

وی افزود: هرزویل با وجود جاذبه‌های گردشگری متاسفانه مورد توجه مسئولان قرار ندارد،
حتی جاده منجیل به هرزویل فاقد چراغ و هرگونه علائم راهنمایی است، به‌ویژه با قدمتی
که سرو هرزویل دارد در هیچ کجای بزرگراه به محل این سرو اشاره نشده است.

هرزویل

شیری با بیان این‌که هرزویل می‌تواند به‌عنوان قطب گردشگری معرفی شود اما مسئولان
تاکنون اقدامی در این راستا انجام نداده‌اند و ما در فقر فرهنگی به سر می‌بریم، گفت:
سازمان میراث فرهنگی به‌علت قدمت ۳۰۰۰ ساله‌ای که سرو کهنسال دارد، بودجه در نظر گرفته است اما متأسفانه همان هم در اینجا هزینه نمی‌شود.

وی یادآور شد: سرو هرزویل برای مردم این شهر که ۳۱۰۰ نفر جمعیت دارد یک میراث ارزشمند
محسوب می‌شود و شهروندان بارها و بارها برای حفظ و حراست از این میراث ارزشمند و سرمایه
طبیعی به نهادهای مختلف از جمله شهرداری مراجعه کرده‌اند، اما نتیجه‌ای نگرفتند، با توجه به
این‌که هرزویل اسم شهر را دارد اما از امکانات روستا برخوردار است و فقط در مواقع احداث بنا، شهر محسوب می‌شود و باید عوارض شهرداری بپردازد.

دالاهو / ایسنا