هفت عجایب طبیعی جهان ؛ از شفق‌های شمالی تا پارک ملی گراند کنیون

عجایب طبیعی جهان، هفت مکان طبیعی شگفت‌انگیز در سراسر جهان هستند که به دلیل زیبایی، عظمت یا انتخاب زیست‌محیطی خود شده‌اند.چندین نسخه مختلف از فهرست هفت عجایب طبیعی جهان وجود دارد. ما بر روی رایج ترین لیست پذیرفته شده تمرکز خواهیم کرد، که در مقاله CNN در سال ۱۹۹۷ ایجاد شده است .

هفت عجایب طبیعی جهان

۱) پارک ملی گراند کنیون در جنوب غربی ایالات متحده به دلایل خوبی “گرند” نامیده می شود. این دره با عمق بیش از یک مایل، طول رودخانه ۲۷۷ مایل و عرض بین ۴ تا ۱۸ مایل، یکی از بزرگترین و طولانی ترین دره های جهان است.

این شگفتی طبیعی در اثر فرسایش توسط رودخانه کلرادو شکل گرفت. این صخره ها بیش از ۱۰۰۰ غار را پنهان کرده اند که برخی به عنوان مخفیگاه حیوانات و برخی دیگر مصنوعات ماقبل تاریخ را نشان می دهند. جای تعجب نیست که فسیل های بی شماری وجود دارد که قدمت برخی از آنها به ۷۴۰ تا ۱۲۰۰ میلیون سال پیش می رسد.

بازدیدکنندگان می توانند با رفتن به پارک ملی گرند کانیون در آریزونا از این منظره طبیعی جهانی لذت ببرند.

پارک ملی گرند کنیون یک پارک ملی در ایالت آریزونا در ایالات متحده آمریکا است. این پارک یکی از اولین پارک های ملی در ایالات متحده آمریکا است که در سال ۱۹۱۹ پرداخت شد. پارک ملی گرند کنیون به دلیل مناظر خیره کننده، صخره های رنگارنگ و تنوع زیستی غنی آن موجود است.

پارک ملی گرند کنیون در شمال غربی ایالت آریزونا واقع شده است. این پارک در مرز بین ایالت آریزونا و یوتا قرار دارد. پارک ملی گرند کنیون به دو بخش تقسیم شده است: بخش شمالی که در ایالت یوتا قرار دارد و بخش جنوبی که در ایالت آریزونا قرار دارد دارد.

گرند کنیون توسط رودخانه کلرادو در طول میلیون ها سال فرسایش یافته است. رودخانه کلرادو یک رودخانه عظیم است که از کوه های راکی ​​سرچشمه می گیرد و به سمت اقیانوس آرام جریان می گیرد. رودخانه کلرادو با جریان خود در طول میلیون ها سال، سنگ های زیرین را فرسایش داده است و دره ای مهم و بزرگ ایجاد کرده است.

پارک ملی گرند کنیون ۴۹۲۶ کیلومتر مربع وسعت دارد. این پارک یکی از بزرگترین پارک های ملی در ایالات متحده آمریکا است.

گرند کنیون یکی از زیباترین مناظر طبیعی در جهان است. دیوارهای دره گرند کنیون از صخره های رنگارنگ تشکیل شده اند که از میلیون ها سال پیش به جا مانده اند. این صخره ها در رنگ های متفاوت مانند قرمز، نارنجی، زرد، سفید و سیاه دیده می شوند.

پارک ملی گرند کنیون زیستگاه بیش از ۱۵۰۰ گونه گیاهی و جانوری است. این گونه ها شامل گیاهان و جانوران بومی و غیر بومی می شوند. برخی از گونه های گیاهی و جانوری که در پارک ملی گرند پیدا می شوند عبارتند از:

گیاهان: کاکتوس، سرو، گز، بوته های گلدار و درختان

جانوران: گوزن، گرگ، خرس، کایوت، روباه، آهو، پرندگان، مارها و خزندگان.

پارک ملی گرند کنیون یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در ایالات متحده است. هر ساله میلیون ها نفر از سراسر جهان از این پارک دیدن می کنند. بازدیدکنندگان پارک ملی گرند کنیون می توانند از طریق پیاده روی، قایق سواری، اسب سواری و اتوبوس از دره دیدن کنند.

پارک ملی گرند کنیون دارای چندین جاذبه گردشگری است که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

لبه جنوبی گرند کنیون: این لبه یکی از محبوب ترین مکان های بازدید در پارک ملی گرند کنیون است. از این لبه می توان مناظر خیره کننده ای از دره مشاهده کرد.

لبه شمالی گرند کنیون: این لبه کمتر از لبه جنوبی شناخته شده است، اما مناظر به فرد خود را دارد.

پارک ملی گورج مریکوپا: این پارک ملی در نزدیکی پارک ملی گرند کنیون واقع شده و دارای مناظر مشابهی است.

پارک ملی میشن های هپی: این پارک ملی در نزدیکی پارک ملی گرند واقع شده است و دارای میراث جهانی یونسکو است.

هنگام بازدید از پارک ملی گرند کنیون باید نکات ایمنی زیر را رعایت کنید:

آب و هوا در پارک ملی گرند می تواند به سرعت تغییر کند. ، از شروع پیاده روی یا سایر فعالیت ها در فضای باز، از وضعیت آب و هوای مطمئن شوید.

لباس و کفش مناسب بپوشید. پیاده روی در گرند کنیون می تواند چالش برانگیز باشد، بنابراین لباس و کفش مناسب بپوشید.

آب کافی بنوشید. آب و هوای گرم در گرند کنیون می تواند باعث کم آبی بدن شود.

از حیوانات وحشی دوری کنید. حیوانات وحشی در گرندون وجود دارند و می توانند خطرناک باشند.

۲) دیواره مرجانی بزرگ با پوشش تقریبی ۲۱۶۰۰۰مایل مربع از دریای مرجانی، بزرگترین سیستم صخره مرجانی در جهان است. بیش از ۲۵۰۰صخره منفرد و ۹۰۰ جزیره این شگفتی طبیعی را تشکیل می دهند که بیش از ۱۲۰۰ مایل در خط ساحلی شمال شرقی استرالیا امتداد دارد.

این صخره دارای تنوع زیستی باورنکردنی است. بیش از ۱۵۰۰ گونه ماهی، ۴۰۰۰گونه نرم تن و ۴۰۰ گونه مرجان در اکوسیستم های وسیع این صخره یافت می شود. این صخره به عنوان یک زیستگاه حیاتی برای گونه‌هایی عمل می‌کند که بسیاری از مردم برای پروتئین به آن‌ها تکیه می‌کنند.

دیواره مرجانی بزرگ یا سد بزرگ مرجانی (Great Barrier Reef) بزرگ‌ترین مجموعه صخره‌های مرجانی در جهان است که در دریای مرجانی در خاور استرالیا و در اقیانوس آرام قرار گرفته‌اند. دیواره بزرگ مرجانی ، بزرگ‌ترین اکوسیستم یک پارچه جهان است که جانداران زنده ساخته‌اند. این ذخیره از میلیاردها جاندار زنده که به پولیپ‌های مرجانی می‌شوند تشکیل می‌شوند.

دیواره بزرگ مرجانی در دریای مرجان در خاور استرالیا و در اقیانوس آرام واقع شده است. این دیواره در امتداد سواحل ایالت کوئینزلند استرالیا قرار دارد و از شهر تانزویل در جنوب تا شهر کَنز در شمال امتداد دارد.

دیواره بزرگ مرجانی توسط مرجان‌ها در طول میلیون‌ها سال ایجاد شده‌است. مرجانها موجودات زنده‌ای هستند که از همزیستی‌ها و پولیپ‌های مرجانی تشکیل می‌شوند. پولیپ‌های مرجانی با کلسیم کربنات، اسکلتی را تشکیل می‌دهند که به مرور زمان بزرگ‌تر و بزرگتر می‌شود.

دیواره بزرگ مرجانی ۲٫۳۰۰ کیلومتر طول و ۹۰۰ کیلومتر عرض دارد. این دیواره مساحتی بالغ بر ۳۴۴۴۰۰ کیلومتر مربع در بر می‌گیرد.

دیواره بزرگ مرجانی یکی از زیباترین مناظر طبیعی در جهان است. این دیواره از صخره های مرجانی رنگارنگ تشکیل می شود که از میلیون ها سال پیش به جا مانده است. این صخره‌ها در رنگ‌های مانند قرمز، نارنجی، زرد، سفید و سیاه دیده می‌شوند.

دیواره بزرگ مرجانی زیستگاه بیش از ۲۹۰۰ گونه ماهی، ۴۰۰ گونه مرجان، ۴۰۰ گونه صدف و هزاران گونه دیگر از جانوران و گیاهان است. این دیواره یکی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های دریایی در جهان است.

دیواره بزرگ مرجانی یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در جهان است. هر ساله میلیون‌ها نفر از سراسر جهان از این دیواره دیدن می‌کنند. بازدیدکنندگان دیواره بزرگ مرجانی می‌توانند از طریق غواصی، اسنورکلینگ، قایق سواری و گشت‌های هوایی از این دیواره دیدن کنند.

دیواره بزرگ مرجانی دارای چندین جاذبه گردشگری است که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مجمع الجزایر کورل کیب: این مجمع الجزایر یکی از زیباترین بخش‌های دیواره بزرگ مرجانی است.

جزیره هربرتون: این جزیره یکی از بهترین مکانها برای غواصی در دیواره بزرگ مرجانی است.

جزیره بروم: این جزیره یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در دیواره بزرگ مرجانی است.

هنگام بازدید از دیواره بزرگ مرجانی باید نکات ایمنی زیر را رعایت کنید:

آب و هوا در دیواره بزرگ مرجانی می‌تواند به سرعت تغییر کند. بنابراین از شروع غواصی قبل یا سایر فعالیت‌های موجود در فضا، از وضعیت آب هوا و بازنشستگی.

لباس و کفش مناسب بپوشید. غواصی در دیواره بزرگ مرجانی می‌تواند برانگیز باشد، بنابراین لباس و کفش مناسب بپوشید.

آب کافی بنوشید. آب و هوای گرم در دیواره بزرگ مرجانی می‌تواند باعث کم آبی بدن شود.

از حیوانات وحشی دوری کنید. حیوانات وحشی در دیواره بزرگ مرجانی وجود دارند و می‌توانند خطرناک باشند.

۳)سومین مورد از هفت عجایب طبیعی جهان، بندری است که در اطراف ریودوژانیرو برزیل قرار گرفته، که بزرگترین خلیج طبیعی جهان است. فرسایش اقیانوس اطلس این شگفتی طبیعی را که به عنوان خلیج گوانابارا نیز شناخته می شود، ایجاد کرده است.

کشتی های باری بزرگ و قایق های تفریحی اغلب در بندر ریودوژانیرو دیده می شوند. هم یک آبراه حیاتی برای کشتیرانی و هم یک مقصد توریستی محبوب است، با سواحل شنی خیره کننده در اطراف.

متاسفانه خلیج گوانابارا توسط آلودگی تهدید می شود. روزانه مقادیر زیادی فاضلاب و زباله‌های صنعتی از تأسیساتی مانند پایانه‌های نفتی، دو فرودگاه و هزاران کارخانه وارد بندر می‌شوند. بوی تعفن می تواند بسیار زیاد باشد، به خصوص در هوای گرم.

۴) قله اورست در مرز نپال و تبت بلندترین کوه جهان است. قله آن بالاترین نقطه از سطح دریا روی زمین با ارتفاع تقریباً ۲۹۰۳۲ فوتی است.

صعود به قله اورست خطرناک است و فقط برای کوهنوردان بسیار ماهر امکان پذیر است.

اخیراً دانشمندان میکروپلاستیک‌هایی را در بالای اورست کشف کرده‌اند که یادآور هشداردهنده‌ای است که آلودگی ناشی از انسان تا چه اندازه می‌تواند جا به جا و در مسیرهای صعب العبور قرار گیرد.

بلندترین کوه و بلندترین نقطه کره زمین است. ارتفاع قله آن از سطح دریا برابر با ۸۸۴۸٫۸۶ متر (حدودا ۲۹٫۰۱۵ پا) است. قله اورست جزو رشته کوه هیمالیا است و در کشور نپال قرار دارد.

کوه اورست در حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیون سال پیش بر اثر ضربه و فشار بین صفحات اوراسیا و هند شکل گرفته است. این کوه همچنان در حال رشد است و هر چهار سال در حدود یک اینچ رشد می کند.

اولین صعود به قلعه اورست در تاریخ ۲۹ مهٔ ۱۹۵۳ توسط ادمون هیلاری از نیوزیلند و تنزینگ نورگای از نپال انجام شد. این نقطه عطفی در تاریخ کوهنوردی بود و باعث شد که به یکی از محبوب ترین مقاصد کوهنوردی در جهان تبدیل شود.

صعود به قله اورست یک چالش بسیار دشوار است و نیاز به آمادگی جسمانی و روحی بالا دارد. کوهنوردان باید برای این افزایش ماه تمرین و تجهیزات و امکانات کافی را ارائه دهند.

صعود به قله اورست با خطرات زیادی همراه است. از جمله این خطرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ارتفاع زدگی: ارتفاع زدگی یک بیماری جدی است که در ارتفاعات بالا رخ می دهد و می تواند منجر به مرگ شود.

سرما: دمای هوا در ارتفاعات بالا می تواند به شدت پایین باشد و باعث سرمازدگی شود.

طوفان: طوفان های شدید در ارتفاعات بالا می تواند بسیار خطرناک باشد.

سقوط بهمن: بهمن ها یکی از خطرناک ترین خطراتی هستند که کوهنوردان در ارتفاعات بالا با آن مواجه هستند.

تا سال ۲۰۲۳، بیش از ۴۰۰۰ نفر موفق به صعود به قلعه تبدیل شده اند. از این تعداد، بیش از ۳۰۰ نفر در این جان خود را از دست داده اند.

قله اورست نمادی از قدرت و زیبایی طبیعت است و یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در جهان است. این کوه هر میلیون میلیون نفر از سراسر جهان را به خود جذب می کند.

۵) شفق‌های شمالی معمولاً در قطب شمال در اطراف ایسلند، گرینلند، کانادا و شمالی‌ترین بخش‌های اسکاندیناوی ظاهر می‌شوند. پارک ملی دنالی در آلاسکا یکی دیگر از نقاط عالی برای دیدن آنهاست.

آنها را می توان به صورت نورهای موج مانند یا ورقه ای در آسمان مشاهده کرد، اغلب به رنگ های مایل به سبز یا قرمز و به شدت درخشان هستند. بهترین زمان برای دیدن این چراغ های رقص بین ماه های مارس و آوریل یا بین سپتامبر و اکتبر است.

اگر به دنبال آنها هستید، حتما لباس گرم بپوشید.

شفق‌های شمالی یا نورهای شمالی پدیده‌های طبیعی است که در مناطق شمالی قطبی دیده می‌شود. این پدیده در اثر برخورد ذرات باردار خورشید با اتمها و مولکولهای گاز در جو زمین ایجاد می شود.

شفق‌های معمولی معمولاً در شب‌های تاریک و صاف و در مناطقی که دور از نوری دیده می‌شوند. رنگ شفق‌های شمالی به نوع اتم یا مولکولی که با ذره‌باردار خورشید برخورد می‌کند می‌کند. رایج‌ترین رنگ‌های شفق‌های شمالی سبز، قرمز، آبی و بنفش هستند.

شفق‌های معمولی معمولاً در عرض‌های جغرافیایی بالاتر می‌شوند، زیرا ذرات باردار خورشید باید به زمین مسافت بیشتری برسد. بهترین مکان‌ها برای دیدن شفق‌های شمالی در مناطق قطبی، مانند ایسلند، سوئد، نوروز، کانادا و آلاسکا هستند.

شفق‌های شمالی یکی از زیباترین پدیده‌های طبیعی جهان هستند و هر ساله میلیون‌ها نفر از سراسر جهان برای دیدن مناطق قطبی سفر می‌کنند.

۶) آتشفشان پاریکوتین یک آتشفشان مخروطی خاکستری است که در مکزیک واقع شده است. جهان رشد این آتشفشان را از زمانی که در سال ۱۹۴۳ در مزرعه ذرت یک کشاورز آغاز کرد، تماشا کرده است و در واقع جوانترین آتشفشان جهان است.

بازدیدکنندگان می توانند این شگفتی طبیعی را از پایه یا حتی از دهانه آن تماشا کنند. آنها حتی می توانند یک کلیسای نیمه مدفون به نام San Juan Parangaricutiro را در لبه دهکده ای به نام Paricutin ببینند که توسط آتشفشان هنگام بیرون ریختن گداخته ها از زمین،مدفون شد.

آتشفشان پاریکوتین یک آتشفشان فعال است که در ایالت میچوآکان در مکزیک واقع شده است. این آتشفشان در سال ۱۹۴۳ در دهکده به نام پاریکوتین شروع به فوران کرد و فوران آن تا سال ۱۹۵۲ ادامه یافت.

پاریکوتین یک آتشفشان خاکستر است که به این است که مواد مذاب آن از خاکستر و سنگریزه تشکیل شده است. این آتشفشان در طول فوران خود حدود ۱. ۴ کیلومتر مکعب گدازه تولید کرد و به سرعت به ارتفاع ۴۲۴ متری رسید.

فوران پاروکوتین یک رویداد به فرد بود زیرا این اولین بار بود که شاهد تولد یک آتشفشان در زمان واقعی بودند. این رویداد باعث شد که پاریکوتین به یکی از عجایب طبیعی جهان تبدیل شود.

فوران پاریکوتین تاثیر قابل توجهی بر محیط زیست منطقه داشت. این فوران باعث شد که دهکده پاریکوتین و روستاهای اطراف آن به طور کامل زیر گدازه مدفون شوند. باعث ایجاد یک دریاچه جدید به نام دریاچه پاریکوتین شد.

مرجان پاریکوتین یک مکان محبوب برای گردشگری است. بازدیدکنندگان می توانند از بالای آتشفشان مناظر خیره کننده ای از اطراف را مشاهده کنند.

۷) آبشار ویکتوریا ، بزرگترین آبشار جهان، در جنوب آفریقا و در مرز زامبیا و زیمباوه واقع شده است. رودخانه زامبزی به عنوان منبع آب آبشار عمل می کند. آبشار ویکتوریا بیش از ۵۶۰۰ فوت عرض و ۳۰۰۰ فوت ارتفاع دارد و عمق متوسط آن حدود ۳۲۸ فوت است.

این شگفتی طبیعی وسیع بخش‌هایی از پارک ملی زیمبابوه، پارک ملی زامبزی زیمبابوه و پارک ملی Mosi-oa-Tunya زامبیا را اشغال می‌کند.

آبشار ویکتوریا یک آبشار عظیم است که در مرز بین زامبیا و زیمبابوه واقع شده است. این آبشار بر روی رودخانه زامبزی قرار دارد و یکی از بزرگترین آبشارهای جهان است.

آبشار ویکتوریا به دلیل عرض و ارتفاع زیاد شناخته شده است. عرض این آبشار ۱۷۰۰ متر و ارتفاع آن ۱۰۰ متر است. حجم آبی که از این آبشار می‌گذرد در حدود ۱۵ میلیون لیتر در دقیقه است.

آبشار ویکتوریا در سال ۱۸۵۵ توسط دیوید لیوینگستون، کاشف اسکاتلندی کشف شد. او این آبشار را به افتخار ملکه ویکتوریا، ملکه بریتانیا نامگذاری کرد.

آبشار ویکتوریا یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در آفریقا است. هر ساله میلیون ها نفر از سراسر جهان برای دیدن این آبشار شگفت انگیز به زامبیا و زیمبابوه سفر می کنند.

آبشار ویکتوریا یک میراث جهانی یونسکو است و از نظر زیست محیطی نیز مهم است. این آبشار زیستگاه بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری است، از جمله ماهی ها، پرندگان و پستانداران.

آبشار ویکتوریا یک پدیده طبیعی شگفت انگیز است که هر میلیون میلیون نفر از سراسر جهان را به خود جذب می کند. این آبشار نمادی از قدرت و زیبایی طبیعت است.

برخی از ویژگی های جالب آبشار ویکتوریا عبارتند از:

این آبشار یکی از بزرگترین آبشارهای جهان است.

حجم آبی که از این آبشار می‌گذرد در حدود ۱۵ میلیون لیتر در دقیقه است.

آبشار ویکتوریا یک میراث جهانی یونسکو است.

این آبشار زیستگاه بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری است.

آبشار ویکتوریا یک جاذبه طبیعی به فرد است که ارزش دیدن را دارد.

سوالات متداول درباره عجایب هفت گانه جهان

چرا این مکان‌ها عجایب هستند؟

این مکان‌ها به دلیل زیبایی، عظمت یا زیست‌محیطی خود عجایب هستند. گراند کنیون، به عنوان مثال، یک دره مفهوم و عاریض است که توسط رودخانه کلرادو ایجاد شده است. آبشار ایگواسو، مجموعه‌ای از ۲۷۵ آبشار عظیم است که در مرز بین برزیل و آرژانتین قرار دارد. دیواره بزرگ مرجانی، بزرگترین سیستم صخره مرجانی جهان است که در امتداد سواحل شمال شرقی استرالیا قرار دارد. آتشفشان پاریکوتین، آتشفشانی است که در سال ۱۹۴۳ به طور مستقیم از زمین بیرون آمد. جزیره ججو، یک جزیره آتشفشانی است که در کره جنوبی واقع شده است. خلیج هالونگ، یک خلیج زیبا است که در ویتنام واقع شده است.

آیا این مکان‌ها در برابر تغییرات آب و هوایی ایمن هستند؟

این مکانها به مکانهای مختلف در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر هستند. گراند کنیون، به عنوان مثال، در معرض فرسایش قرار دارد و آبشار ایگواسو، تحت تأثیر تغییرات الگوهای بارش قرار دارد. دیواره بزرگ مرجانی، همچنین در معرض گرم شدن آب دریاها و اسیدی شدن اقیانوس‌ها قرار دارد. آتشفشان پاریکوتین، به دلیل فوران‌های مکرر، در معرض خطر قرار دارد. جزیره ججو، در معرض افزایش سطح دریا قرار دارد. خلیج هالونگ، در تغییرات الگوهای بارندگی قرار دارد.

چه چیزی می‌توان برای محافظت از این مکان‌ها انجام داد؟

برای محافظت از این مکان‌ها، باید لازم باشد. این موارد شامل موارد زیر است:

* **آموزش مردم در مورد اهمیت این مکان‌ها**

* **توسعه قوانین و مقررات برای محافظت از این مکان‌ها**

* **اقدامات عملی برای کاهش تأثیر تغییرات آب و هوایی**

این امر، به کمک مردم سراسر جهان، می‌تواند این مکان‌های شگفت‌انگیز را برای نسل‌های آینده کمک کند.