ماجرای جالب آشنایی و ازدواج داوود رشیدی و احترام برومند!
احترام برومند گوینده و مجری برنامه های کودک رادیو و تلویزیون متولد سال ۱۳۲۶ در تهران است . او همسر مرحوم داوود رشیدی بازیگر معروف ایرانی و مادر لیلی رشیدی است . احترام برومند در گفتگویی جدید ماجرای جالب آشنایی و ازدواجش با داوود رشیدی را تعریف کرده است . ماجرای جالب ازدواج داوود رشیدی و احترام برومند را در ادامه در پرشین وی می توانید بخوانید
ماجرای ازدواج داوود رشیدی و احترام برومند
احترام برومند، گوینده و مجری برنامههای کودک رادیو و تلویزیون از سال ۴۶ تا ۵۷، مهمان رادیو سوینا شد.
این گوینده و مجری برنامه کودک درباره شروع فعالیت خود گفت: «من سال ۴۶ به یک برنامه
کودک تلویزیونی دعوت شدم که یک بار در هفته به مدت ۱۰ دقیقه پخش میشد و درباره
معلومات عمومی ویژه کودک بود. در سال ۴۶ چندان تلویزیون در خانههای مردم نبود و بیشتر
به رادیو توجه میکردند و برنامههای رادیویی بسیار خوب و با کیفیتی در آن زمان ساخته میشد
. ۲۰ ساله بودم که با دعوت تهیهکنندگان وارد رادیو شدم و برنامه رادیویی اجرا کردم. در آن زمان در تلویزیون تنها یک شبکه دولتی بود و به جز آن، یک شبکه خصوصی برنامه پخش کرد که بعدها آن را خریداری کردند و من در دو شبکه برنامه اجرا کردم.»
این مجری تلویزیون، اوج کار خود را برنامههای کودک سال ۵۲ بیان کرد و گفت:
«اوایل سال ۵۲ برای گویندگی برنامه کودک دعوت شدم؛ این برنامه کودک را با فرم جدید
ارائه کردیم، یعنی با یک گوینده ثابت و در مجموعهای جدید، گوینده ابتدا درباره موضوع آن
روز صحبت میکرد و برنامهها را به بچهها توضیح میداد و از آنها نظر میخواست.»
گفتگو با احترام برومند همسر داوود رشیدی
او دلایل کنارهگیری خود از رسانه را مشکلات و مسائل جامعه عنوان کرد و گفت:
«در سال ۵۸ تلویزیون برنامه پخش نمیکرد ولی من همچنان تا سال ۵۹ خیلی تلاش کردم، د
ر این دو سال سه نوار برای بچهها تولید کردم، اول «قاصدک» که موسیقی آن را بابک بیات ساخته بود
و شعرش را آقای دانش سروده و متن آن را محمدرضا اعلامی نوشته بود و همچنین احمد شاملو در آن نوار صحبت کرد.
نوروز سال ۵۹ برنامه عیدانه به نام «بچهها بهار» را ساختیم، تمام برنامهها و آهنگهای عید
را در آن قرار دادیم و مرتضی احمدی در این کار خیلی کمک کردند و تمام موضوعات و مراسمهای
نوروزی را برای بچهها توضیح دادیم. برای مثال، داستان «گل اومد، بهار اومد» را به صورت نمایش
تهیه کرده بودیم و سومین نوار، به نام «بچهها سلام» بود که بعد از آن با ایجاد محدودیت
برای تولید و پخش نوارها مواجه شدیم و کشور درگیر جنگ و مشکلات و مسائل زیادی شد
. همزمان اضافه شدن مشکلات زندگی شخصی، باعث دور شدن من از رسانهها شد.»
برومند علت کم کاری خود در حال حاضر را، اینطور برشمرد:
«من با برنامه «هفت» دوباره به رادیو آمدم ولی برنامه مستقلی که درباره کودک باشد،
به من پیشنهاد ندادند و به عنوان مهمان دعوت میشدم تا در برنامهها صحبت کنم
یا گویندگی کنم و بازیگری هم کار اصلی من نبود که در فیلم و سریالی شرکت کنم.»
این هنرمند مشوق اصلی خود و خواهرانش برای ورود به عرصه هنری را پدر و مادرش معرفی کرد و گفت:
«من در سال ۱۳۲۶ متولد شدم و با سه خواهر کوچکتر و برادر بزرگترم زندگی میکردیم، پدرم،
فردی مذهبی و اهل شعر و ادبیات و کتاب بود و ما را به کتاب خواندن تشویق میکرد و قصههای
قرآنی را برای ما تعریف میکرد، مادرم، ما را به تماشای فیلم و تئاترهای خوب و مناسب سن
کودک میبرد و بازی ما در خانه اجرای نمایش و تئاتر بود. علاوه بر استعداد،
همینها باعث علاقهمندی ما به حوزه هنر بود و چون به بچهها علاقه مند بودیم بیشتر به سمت حوزه کار کودک گرایش پیدا کردیم.»
نحوه آشنایی و ازدواج داوود رشیدی و احترام برومند
در ادامه این گفتوگو درباره ازدواج داوود رشیدی و احترام برومند ، برومند، داود رشیدی را کارگردان و بازیگری حرفهای و موفق دانست
و درباره نحوه آشنایی و ازدواج خود با او توضیح داد: «در یک ملاقات تصادفی همراه برادرم
ایشان را دیدم و بعد به مهمانی در منزلش دعوت شدیم و معاشرت کردیم و به این صورت در
اسفند سال ۴۷ با آقای رشیدی ازدواج کردم، اختلاف سنی ما ۱۴ سال بود و به خاطر
همین تفاوت سنی و زندگی و تحصیل ایشان در سوئیس، اوایل ازدواج، تفاوتهای فکری و
فرهنگی داشتیم ولی ایشان همسر بسیار خوبی برای من بودند
. داود رشیدی بسیار فردی با تحصیلات، با تجربه و کارگردان و بازیگر باسابقه و حرفهای بودند
و حاصل ازدواج ما دو فرزند به نام فرهاد و لیلی رشیدی هستند. فرهاد به دنبال کار
علمی رفت و مهندسی برق را گرفت، سپس دکتری فشار قوی را اخذ کرد و مقالههای
علمی برای نشریات معتبر مینویسد و یکی از بهترین و معتبرترین مدالها یعنی مدال بلوندل
را دریافت کرد. لیلی به عنوان بازیگر تئاتر و تلویزیون مانند من و خالههایش به عرصه کودک و
نوجوان وارد شد و کارهایی همچون «تا به تا»، «آب پریها» و «بدون شرح» را بازی کرد
و نمایشی به نام «اسم» را روی صحنه برد و کارهای بسیار دیگری هم انجام داده است.»
سوینا، سینمای ویژه نابینایان است که علاوه بر اکران فیلمهای مناسب این قشر، رادیو
سوینا را نیز تدارک دیده و همچنین به برگزاری جلسات نقد کتاب صوتی نیز می پردازد.
خبر آنلاین