زندگی پر فراز و نشیب اولین بانوی خلبان بدون دست
جسیکا اولین بانوی خلبان است که بدون دست به این شغل پر خطر پرداخته است این زن جوان آمریکایی که اولین خلبان بدون دست است محدودیت های بسیار زیادی را زیر پا گذاشته است تا به این جایگاهی که دارد دست یابد این خلبان زن آمریکایی در این راه سختی های بسیار زیادی را تحمل کرده است ولی هیچکدام از این سختی ها او را از پا در نیاورده است . جزئیات بیشتر درباره این خبر را در پرشین وی بخوانید
اولین بانوی خلبان بدون دست
خانمی که ثابت کرد برای رسیدن به اهداف، همیشه راهی وجود دارد…
گاهی احساس شکست میکنیم چون چیزی در زندگیمان هست که درست کار نمیکند یا مثلا
احساس بازنده بودن میکنیم زیرا هدفی را که مدت طولانی به دنبال آن بودیم، از دست دادهایم و
گاهی از زمین و زمان مینالیم.
گاهی داستانهایی را میشنویم که مثلا فردی از دل سیاهیها
و مشکلات خودش را نجات داده و به هدفهایش رسیده است اما باورش نمیکنیم و در همه این
داستانها درسی بزرگ وجود دارد که برای رسیدن به اهدافت همیشه راهی هست اما معمولا
آن راه پر از سختی و مشکلات خواهد بود. قصه زندگی «جسیکا کاکس» یکی از همین داستانهاست.
او اولین زن بدون دست است که با وجود معلولیت موفق به دریافت گواهی نامه خلبانی شده است.
در ادامه با او و مسیر زندگیاش بیشتر آشنا خواهید شد.
از آرزوهایت نترس!
جسیکا در سال ۱۹۸۳در آمریکا با یک معلولیت بزرگ به دنیا آمد،او دست نداشت اما هیچوقت
از رویاهایش دست نکشید و ثابت کرد ترس و معلولیت او را از آرزوهایش دور نکرده است. پس
از تولدش، پدر و مادر و پزشکان از دیدن او شوکه شدند. آن هم زمانی که در آزمایشهای دوران
بارداری ناهنجاری یا مشکلی دیده نمیشد. از همان ابتدا پدر و مادر جسیکا تصمیم گرفتند
او را از زندگی و فعالیتهای عادی محروم نکنند و او را به مدرسه عادی کنار کودکان دیگر فرستادند
. نکته مهم زندگی او این بود که جسیکا هیچ وقت اجازه نمیداد ترس او را از آرزوهایش دور کند.
موفقیت اولین بانوی خلبان بدون دست
پذیرفتن مشکلات، رمز رسیدن به موفقیت
جسیکا در ۱۱ سالگی روزی در راه مدرسه تصمیم گرفت دستهای مصنوعی را که از ابتدای
تولد همراهش بود و هیچ وقت با آنها احساس راحتی نکرده بود، کنار بگذارد و به جای آن از پاهایش
بیشتر استفاده کند. او با اینکه میدانست راه سختی در پیش دارد و عدهای ممکن است او را
مسخره کنند اما همان لحظه تصمیم گرفت که دیگر از دستهای مصنوعی اش استفاده نکند.
خودش در یکی از مصاحبههای اخیرش، همین پذیرفتن مشکلات و سختیها به جای انکار و
ناامیدشدن را رمز رسیدن به موفقیتهای فعلیاش دانسته است.
یافتن راهحل به جای غصه خوردن!
جسیکا در دانشگاه رشته روان شناسی را انتخاب کرد و در سال ۲۰۰۵ دانش آموخته شد. پس
از پایان دانشگاه و گرفتن مدرک کارشناسی، گواهینامه رانندگی گرفت و سپس به سمت ورزش
رفت و موفق به دریافت کمربند مشکی تکواندو شد. در تمام سالهای زندگیاش او فقط یک آرزو
داشت و آن هم پرواز بود و در عین حال از پرواز میترسید. در همان سالهایی که رویای پرواز گاهی
به سراغش میآمد، یک مرکز خیریه برای او بورس تحصیلی گرفت و کمک کرد تا او یک خلبان شود.
او طی سه سال آموزشها را به پایان رساند ودر نهایت موفق شد مدرک خلبانی خود را بگیرد و
از پاهایش به جای دستانش برای پرواز استفاده کند. جسیکا به جای اینکه از نداشتن دست
غصه بخورد و زندگیاش را با حسرت گره بزند، تصمیم به یافتن راهحل دیگری برای رسیدن به
آرزوهایش گرفت و آن کمک گرفتن از پاهایش بود. او تاکنون به ۲۳ کشور مختلف سفر و قصه
زندگیاش را برای کسانی که به دنبال رسیدن به آرزوهایشان هستند تعریف کرده و با حرف
و نشان دادن موفقیتهایش، زندگیهای بسیاری را تغییر داده است.
نویسنده : فرنگیس یاقوتی| مترجم منبع: aerotime.aero
خراسان