غزل شماره ۳۴۰ حافظ : من که از آتش دل چون خم می در جوشم
غزل شماره ۳۴۰ حافظ به همراه تعبیر و تفسیر آن را در پرشین وی بخوانید
فال حافظ اصلی از دیوان حافظ شیرازی با معنی و تفسیر کامل
غزل شماره ۳۴۰ حافظ شیرازی : در سوز و گداز
من که از آتش دل چون خم می در جوشم
مهر بر لب زده خون میخورم و خاموشم
قصد جان است طمع در لب جانان کردن
تو مرا بین که در این کار به جان میکوشم
من کی آزاد شوم از غم دل چون هر دم
هندوی زلف بتی حلقه کند در گوشم
حاش لله که نیم معتقد طاعت خویش
این قدر هست که گه گه قدحی می نوشم
هست امیدم که علیرغم عدو روز جزا
فیض عفوش ننهد بار گنه بر دوشم
پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت
من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم
خرقه پوشی من از غایت دین داری نیست
پردهای بر سر صد عیب نهان میپوشم
من که خواهم که ننوشم به جز از راوق خم
چه کنم گر سخن پیر مغان ننیوشم
گر از این دست زند مطرب مجلس ره عشق
شعر حافظ ببرد وقت سماع از هوشم
معنی و تعبیر غزل شماره ۳۴۰ حافظ شیرازی
ای صاحب فال ، غمی نهانی و زخمی کهنه مدتهاست شما را دچار رنج و عذاب کرده است و هیچ راه علاجی برای آن پیدا نکرده اید ، از خداوند کمک بخواهید و ایمان خود را قوی کنید چرا که تنها ائست که علاج درد تمام انسانها را می داند و ما باید آرامش واقعی را از خالق خود بدست آوریم که از دست بندگان هیچ کاری بر نمی آید ، مگر او اراده کند
غزل شماره ۳۴۰ حافظ با صدای سهیل قاسمی:
فایل صوتی غزل شماره ۳۴۰ حافظ
فاتحهای برای حافظ شیرازی بخوان و با خود جملات زیر را زیر لب زمزمه کن:
ای حافظ شیرازی!
تو محرم هر رازی!
تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم میدهم که هر آنچه صلاح و مصلحت من را در آن می بینی برایم آشکار سازی و آرزوی مرا برآورده سازی و من را به موفقیت برسانی .
برای گرفتن فال حافظ کلیک کنید
.
.
فال مجدد حافظ
.
.